خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده است
بیست و ششم مردادماه هر سال برای مردم ایران روزی است که هم اشک و هم لبخند را در کنار هم تجربه می‌کنند؛ روزی که آزادگان سرافراز پس از سال‌های دوری و رنج، با جسارت و اراده‌ای استوار به میهن بازمی‌گردند. بازگشت قهرمانان به خانه این بار اما در شهر اصفهان به یک قاب خاطره تبدیل می‌شود؛ شهری که در طول تاریخِ دفاع مقدس، به دلیل تقدیم شهدای فراوان و تعهدی بی‌پایان، به عنوان پایتخت ایثار شناخته شده است.
امروز و هر سال با آغاز ساعاتی از صبح، خیابان‌های منتهی به گلستان شهدا، پل خواجو و میدان امام به رنگ پرچم‌های سبز و سرخ مزین می‌شود و نشانه‌های استقبال از آزادگان، از تابلوهای در ورودی خانه‌ها تا بنرهایی که بر سردر مغازه‌ها آویخته می‌شود، حال و هوای ویژه‌ای به شهر می‌بخشد. مردم با اشتیاقی توأم با اشک در چهره‌هایشان، با هیجانِ سال‌های درازی که از آن روزهای جنگ و اسارت گذشته‌اند، در کوچه‌های شهر به دنبال نشانی از قهرمانان وطن می‌گردند تا با مهربانی و احترامشان دوباره ارتباط برقرار کنند.
در این روزها، پیرمردانی که در روزهای بدرقه فرزندانشان را به جبهه فرستاده بودند، اکنون با چهره‌ای پر از اشک و شاخه‌های گل در دست، در صف نخست افتتاح دوبارهٔ این پیوند تاریخی ایستاده‌اند. مادرانی که سال‌ها چشم انتظار بودند، با تصاویر فرزندانشان بر سینه و کتابِ خاطرات در دست، به استقبال می‌آیند تا نشان دهند که عشق به وطن چگونه از نسل به نسل منتقل می‌شود. برخی از آزادگان همچنان با فراغی در دل و لبخندی در چشم، اما از سربلندیِ بازگشت به وطن، روایت‌هایی از روزهای سختِ اسارت و امید به آینده را در جمع دوستان و آشنایان بازمی‌گویند.
«قصه‌های ناگفتهٔ آزادگان اصفهان» عنوانی است که در میان این جمعیت به گوش می‌رسد و هر کلمه‌اش به عمقِ حسِ همدردی و غرور می‌فزاید. هر آزادگانی که از روزهای سخت اردوگاه‌های عراق برای لحظه‌ای به خانه بازمی‌گردد، داستانی دارد که دل شنونده را به طوفان می‌اندازد: سال‌ها که با تابستان‌های داغ و زمستان‌های سرد، با دعا و ذکر و امید به وطن دوام آوردند؛ هر کدام نقشِ معلم، روحیه‌بخش و گاه پدر معنوی برای هم‌رزمانش را ایفا کرده‌اند. یکی از آزادگانِ اصفهانی در بازگشتِ دوباره می‌گوید که رویاهایش از میدان نقش جهان و صدای زاینده‌رود هرگز در طول سال‌های اسارت خاموش نشده بود و اکنون این صدا را با تمام وجود درک می‌کند. این سخن، عمیق‌ترین معنای عشق به میهن و شهر را برای نسل‌های آینده ثبت می‌کند.
اصفهان در این روزها نه تنها با صحنه‌های استقبال و اشک‌های شوق همراه است، بلکه با یادآوری عهد وفاداری مردمانِ این شهر به قهرمانانشان نیز همواره زنده می‌ماند. از سال‌های دور تا به امروز، در هر ۲۶ مرداد، مراسم یادبود و تجلیل از آزادگانِ این دیار برگزار می‌شود. در گلستان شهدای اصفهان، کنار مزارِ هم‌سنگرانِ گذشته، آزادگان با جمعی از دوستانِ قدیمی‌شان دوباره گرد هم می‌آیند و با یکدیگر دیداری تازه می‌کنند. streets و خیابان‌ها با بنرهای خوش‌آمدگویی مزین می‌شود و در این میان، صدای صلوات و قرآن و سرودهای ملی در فضا می‌پیچد و یادِ روزهای دشوارِ گذشته را زنده نگه می‌دارد.
این روز تنها به معنای یک رویداد ملی نیست؛ بلکه به گونه‌ای نمادِ هویتِ شهری است. اصفهان که در دورانِ دفاع مقدس با فداکاریِ بیش از حدّ جمعیت به شهرتِ لقب «پایتخت ایثار» رسید، اکنون نیز با همان روحِ تعهد و همبستگی، از آزادگانش استقبال می‌کند. پل‌ها و میدان‌های تاریخی این شهر، همچون گواهیِ روزهای پر از فراز و فرود، با ۲۶ مرداد به یکی از نشانه‌های کنونی مقاومت و عزت مردم این دیار تبدیل می‌شوند. سال‌ها از آن روز می‌گذرد و پیامِ این مناسبت همچنان زنده است: با وجود سختی‌ها و دشواری‌ها، امید دوباره و بازگشت ممکن است.
در روایتِ امروز، آزادگانِ اصفهان همچنان از خاطراتِ اردوگاه‌ها سخن می‌گویند؛ از فشارها و محدودیت‌هایی که تحمل کرده‌اند و از روزهایی که با دعا و همدلی و امید به وطن، دوام آورده‌اند. آن‌ها با چشمانی که به چشمِ امید می‌درخشد، از روزهایی می‌گویند که در اردوگاه‌ها نقشِ معلم را ایفا می‌کردند، یا به عنوانِ روحیه‌دهندهٔ هم‌رزمان عمل می‌کردند و در برخی لحظه‌ها حتی پدری معنوی برای هم‌رزمانِ جوان‌تر می‌شدند. روایتِ یکی از آزادگان که گفت سال‌ها با رویاهای میدان نقش جهان و صدای رودخانهٔ زاینده‌رود خواب می‌دیدم و اکنون می‌توانم این صدا را با گوش جان بشنوم، تصویری از عمیق‌ترین عشق و تردیدناپذیریِ وطن را پیش چشم همگان می‌گشاید.
اصفهان هر ساله در این مناسبتِ باستانی، با یادآوریِ عهدِ وفاداریِ مردم به قهرمانانِشان، به نسل‌های جدید می‌آموزد که صبر، ایستادگی و عشق به وطن چگونه می‌تواند تاریخ را تغییر دهد. در گلستان شهدا و در کنارِ مزارِ يارانِ گذشته، آزادگان با حضور در کنار یکدیگر و با روایتِ داستان‌هایشان از دورانِ اسارت، به نسلِ جوان می‌آموزند که ایستادگی آن‌ها چه اثری بر زندگیِ فردی و اجتماعیِ آن‌ها گذاشته است. این پیامِ ۲۶ مرداد، امروز هم راهنمایِ جوانانِ این شهر است تا بدانند که آیندهٔ وطنِشان را با ارادهٔ خود می‌سازند و تاریخِ مقاومتِ دیارشان همچنان در حالِ شکل‌گیری است.
در پایانِ این گزارش، یادآوریِ پیوستهٔ اینکه هر سال با حضورِ آزادگان و شهروندانِ اصفهانی، این مراسم از نو آغاز می‌شود و از هر سالِ پیشِ رو بهتر و با معناتر است، به میان می‌آید: ۲۶ مرداد هرگز تنها یک روزِ تاریخی نیست؛ بلکه رسالتِ یادآوریِ وفاداریِ مردمِ این شهر به قهرمانانشان و تکرارِ تعهدِ همگانی برای پاسداشتِ عزتِ ایران است. اصفهان با این یادبودها، با این خاطره‌ها و با این روایت‌ها، به نسل‌های آینده می‌گوید که امید و بازگشت، با همراهیِ مردمِ شجاعِ این شهر، همواره ممکن است.
این گزارش را خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده است.
