به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از فرهیختگان، روز گذشته، شهر شرم‌الشیخ مصر میزبان نشستی یکجانبه با موضوع آتش‌بس غزه بود. در این نشست رهبرانی حضور داشتند که برای استقبال از دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، به مصر سفر کرده بودند. این نشست بدون حضور قدرت‌های شرقی، محور مقاومت و طرفین اصلی جنگ برگزار شد و به همین دلیل، بیشتر به رویدادی برای حمایت از ترامپ شباهت داشت. شهر شرم‌الشیخ در گذشته دو بار تحت اشغال رژیم صهیونیستی بوده است.
تحولات نشست شرم‌الشیخ
دونالد ترامپ پیش از سفر به مصر، به سرزمین‌های اشغالی رفت و در پارلمان رژیم صهیونیستی اعلام کرد که با تمام درخواست‌های نتانیاهو برای ارسال سلاح موافقت کرده است. این اقدام تأکیدی بر عدم بی‌طرفی او در جنگ بود.
بنیامین نتانیاهو تنها چند ساعت پیش از آغاز نشست و در حالی که هیئت‌ها در حال ورود به مصر بودند، به طور ناگهانی به آن دعوت شد. این اقدام، یک حرکت فریبکارانه از سوی آمریکا و با هماهنگی احتمالی مصر برای مخفی نگه داشتن دعوت تلقی می‌شود.
در نهایت، نتانیاهو از شرکت در نشست شرم‌الشیخ خودداری کرد. برنامه ترامپ و نتانیاهو این بود که دیگران را در عمل انجام‌شده قرار دهند. پس از اعلام خبر دعوت از نتانیاهو، اخبار متناقضی درباره تصمیم هیئت سعودی منتشر شد؛ برخی منابع از عدم شرکت عربستان در صورت حضور نتانیاهو خبر دادند و برخی دیگر گفتند که هیئت سعودی در مصر باقی می‌ماند. همچنین گفته شد هواپیمای رئیس‌جمهور ترکیه پس از اطلاع از احتمال حضور نتانیاهو، مسیر خود را تغییر داد اما با قطعی شدن عدم حضور او، در مصر فرود آمد.
با عدم حضور ایران و حماس، روایت ترامپ از تسلیم شدن منطقه در برابر خواسته‌هایش غیرقابل قبول شد. منطقه درگیر یک نبرد موجودیتی میان مقاومت و ائتلاف آمریکا و رژیم صهیونیستی است. از آنجا که مقاومت دعوت به این نشست را رد کرد، ترامپ نمی‌تواند ادعا کند که با برگزاری نشست شرم‌الشیخ به این نبرد پایان داده است.
یکی از اهداف اصلی این نشست، تحمیل روند عادی‌سازی روابط از طریق توافق آتش‌بس در غزه است. عملیات طوفان الاقصی در ۷ اکتبر این روند را هدف قرار داد و آمریکا برای نشان دادن پیروزی خود، نیازمند تقویت این روند است. اگر عادی‌سازی تضعیف شود، در ماه‌ها و سال‌های آینده، جنگ طوفان الاقصی به عنوان پیروزی قطعی مقاومت شناخته خواهد شد.
ترامپ برای آنکه نمایشی از حمایت از خود ترتیب دهد، پیش از مصر به تل‌آویو سفر کرد، زیرا می‌دانست در نشست شرم‌الشیخ به اندازه صهیونیست‌ها از او تمجید نخواهد شد. در جریان سخنرانی او در پارلمان رژیم صهیونیستی، نخست‌وزیر و رهبر اپوزیسیون از او ستایش کردند، اما اعتراض دو نماینده که سران دو دولت را به نسل‌کشی متهم کردند، این نمایش را نیمه‌تمام گذاشت.
حضور الهام علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان و نیکول پاشینیان، نخست‌وزیر ارمنستان، در این نشست با هدف متعدد نشان دادن تلاش‌های صلح‌آمیز ترامپ صورت گرفت. این دو چند ماه قبل در کاخ سفید برای صلح توافق کرده بودند و حضورشان در شرم‌الشیخ بدون این دلیل، توجیهی نداشت.
کشورهای حاضر در نشست شرم‌الشیخ، همگی در مراحل پایانی جنگ به رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به درگیری‌ها فشار می‌آوردند. اقداماتی مانند فشارهای قطر و ترکیه، به‌رسمیت شناختن فلسطین توسط ۱۰ کشور اروپایی به رهبری فرانسه و انگلیس، و پیمان دفاعی عربستان و پاکستان، نشان می‌دهد که این کشورها روابط خوبی با صهیونیست‌ها نداشتند.
ترامپ ادعا کرد که توافق آتش‌بس غزه بدون بمباران تأسیسات هسته‌ای ایران ممکن نبود. این ادعا از چند جهت نادرست است. اول اینکه پیش از این و در دولت ترامپ، توافق آتش‌بس مشابهی میان حماس و تل‌آویو بدون حمله به ایران امضا شده بود، اما صهیونیست‌ها آن را نقض کردند. دوم اینکه آتش‌بس اخیر بیش از آنکه بر حماس تحمیل شود، بر دولت نتانیاهو تحمیل شد، زیرا علاوه بر او، ایتامار بن گویر و بتزلل اسموتریچ، دو عضو کلیدی کابینه، با آن مخالف بودند. در واقع، آمریکا تداوم جنگ را در مقطع فعلی به نفع خود و صهیونیست‌ها نمی‌دید.
رئیس‌جمهور آمریکا با ربط دادن آتش‌بس غزه به جنگ علیه ایران، ابعاد دیگر ماجرا را نادیده می‌گیرد. او از هر موضوعی برای ساختن استدلالی درباره شکست ایران استفاده می‌کند، زیرا می‌داند این روایت برای بسیاری قابل قبول نیست.
ارزیابی وضعیت طرف فلسطینی
اگرچه موضوع اصلی نشست شرم‌الشیخ غزه اعلام شد، اما تحولات داخلی این منطقه نشان‌دهنده جدایی آن از این نشست است. غزه تسلیم معادلات این نشست نشد و نشان داد که با فشار نیز این کار را نخواهد کرد.
رفتار فلسطینی‌ها نشانه شکست نیست و بیشتر به پیروزی شباهت دارد. با وجود ویرانی‌های گسترده، ۶۷ هزار شهید و ۱۷۰ هزار زخمی، آوارگان در حال بازگشت به خانه‌های خود و استقبال از اسرای آزادشده هستند. این نشان می‌دهد که در توازن معنوی، برتری با ساکنان غزه است.
آزادی صدها اسیر در کرانه‌باختری، که در جنگ مستقیم نبود، نشان می‌دهد که موفقیت‌های غزه به این منطقه نیز سرریز کرده است.
حماس توافق آتش‌بس را به صورت مشروط و با تأکید بر اصول خود پذیرفت. در حالی که ترامپ در تل‌آویو و مصر ادعای پیروزی می‌کرد، اقدامات حماس مانند آزادسازی اسرا و بازگرداندن مقامات شهری، نشان می‌دهد که این گروه همچنان بر غزه حاکم است.
حضور اسرای آزادشده در کرانه‌باختری، هم پیروزی غزه را نشان می‌دهد و هم دینی بر گردن این منطقه می‌گذارد که می‌تواند واکنش آن را به تحولات آینده غزه افزایش دهد.
آمریکا تهدید کرده است که حماس خلع سلاح و از حکومت برکنار خواهد شد، اما مقاومت منطقه از زبان یمن اعلام کرده که اختیار سلاحش با حماس و جهاد اسلامی است و در صورت بازگشت به جنگ، آنها نیز وارد میدان خواهند شد. توازن نظامی به حدی نرسیده که حماس خلع سلاح را بپذیرد.
حضور رهبران مبارز در کرانه باختری، مقاومت را تقویت و تشکیلات خودگردان را تضعیف می‌کند. این موضوع، تغییرات نظامی در غزه را از طریق تقویت کرانه باختری جبران خواهد کرد.
با وجود تهدیدهای ترامپ، تحولات در محور مقاومت باعث نگرانی آمریکا و رژیم صهیونیستی شد. تسلیح و بازسازی قوای نظامی ایران باعث شد نتانیاهو در تماس با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، از او بخواهد به تهران اطمینان دهد که رژیم صهیونیستی قصد جنگ ندارد. همچنین، پرتاب راکت از کرانه‌باختری، کشف کارگاه‌های ساخت راکت، تهدیدات یمن و تقویت مقاومت لبنان، وخامت اوضاع را برای تل‌آویو آشکار کرد. این تحولات باعث شد صهیونیست‌ها با تصمیم آمریکا، سطح تنش را به صورت مقطعی کاهش دهند.
منبع: فرهیختگان
