به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری تسنیم، پادکست «در عمق» در شماره 139 خود، به بررسی تنش‌های جدی میان سازمان‌های اطلاعاتی رژیم اسرائیل پس از عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر 2023 پرداخته است. این تنش‌ها، که منجر به استعفاء و برکناری چندین مقام ارشد امنیتی شده، کارآمدی دستگاه‌های حاکمیتی رژیم صهیونیستی را به چالش کشیده است. منصور براتی، کارشناس مسائل رژیم اسرائیل، در این پادکست هفت پرونده‌ی اختلافی میان موساد (سرویس اطلاعات خارجی)، شاباک (سرویس امنیت داخلی)، و آمان (اداره اطلاعات نظامی) را مورد بررسی قرار می‌دهد.
اولین پرونده، مربوط به شکست اطلاعاتی در عملیات طوفان الاقصی است. حمله غافلگیرکننده حماس به اسرائیل، موساد را نه به طور کامل، اما شاباک و آمان را به شدت مقصر جلوه داد. نارسایی در پیش‌بینی و گزارش نشانه‌های حمله، منجر به پذیرش مسئولیت و اعلام استعفای آهارون هالیوا (رئیس آمان) و رونن بار (رئیس شاباک) در همان هفته‌های آغاز جنگ شد. با این حال، برکناری رونن بار توسط بنیامین نتانیاهو در آوریل 2025، فصل جدیدی از اختلافات را گشود. این اقدام، زمینه ساز تنش‌های بعدی بین نهادهای امنیتی و نخست‌وزیر شد و نشان از تلاش نتانیاهو برای اعمال کنترل بیشتر بر این سازمان‌ها داشت.
دومین پرونده، به مدیریت جنگ و اسیران اسرائیلی در غزه مربوط می‌شود. در حالی که موساد و شاباک تمایل به اتخاذ رویکرد نرم‌تر و مذاکره برای آزادی اسرا داشتند و در مذاکرات دوحه نیز شرکت فعالی داشتند، اختلاف نظر در مورد بهترین راهبرد، شکاف‌ها را عمیق‌تر کرد. این اختلاف در مورد نحوه‌ی برخورد با بحران گروگان گیری و مذاکرات برای آزادی گروگان‌ها، به یکی از نقاط بحرانی در روابط بین سازمان‌های امنیتی تبدیل شد.
پرونده سوم، موسوم به «قطرگیت»، رسوایی دریافت پول از سوی سه نفر از نزدیکان و کارکنان سابق دفتر نخست‌وزیری اسرائیل از یک شرکت قطری را در بر می‌گیرد. درخواست شاباک به ریاست رونن بار برای تشکیل پرونده و پیگیری قضایی، خشم نتانیاهو را برانگیخت و به برکناری بار انجامید. اگرچه دیوان عالی این اقدام را غیرقانونی دانست و بار را موقتاً به کار بازگرداند، اما او در نهایت استعفا داد و جای خود را به دیوید زینی، فردی با گرایش‌های مذهبی-سنتی نزدیک به جناح راست افراطی، داد. این انتصاب، نشان از تلاش‌های نتانیاهو برای کنترل بیشتر بر نهادهای امنیتی و جایگزینی افراد وفادار به خود دارد.
پرونده چهارم، مربوط به گذرگاه فیلادلفیا در مرز غزه و مصر است. موافقیت شاباک با کنترل کامل این گذرگاه در آوریل 2024، در مقابل مخالفت موساد و آمان که نگران فشار دیپلماتیک مصر بودند، شکاف میان این نهادها را نمایان‌تر کرد. این اختلاف نشان از دیدگاه‌های متفاوت در مورد سیاست خارجی و مدیریت روابط با کشورهای همسایه دارد.
در پرونده پنجم، به اختلاف نظر در مورد واکنش به حزب‌الله لبنان در 7 و 8 اکتبر 2023 پرداخته می‌شود. آمان خواستار حمله گسترده و پیشدستانه بود، در حالی که موساد بر محدود کردن درگیری و جلوگیری از گسترش جنگ به چند جبهه تاکید داشت. این اختلاف نشان دهنده‌ی تفاوت در ارزیابی تهدیدات و اولویت‌های امنیتی است.
ششمین پرونده، به حمله جنگنده‌های اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق در فروردین 1403 مربوط می‌شود. اشتباه آمان در پیش‌بینی واکنش ایران به این حمله، منجر به استعفای آهارون هالیوا شد. این اشتباه نشان از نقصان در تحلیل اطلاعات و پیش‌بینی دقیق واکنش‌های احتمالی دشمنان دارد.
و در نهایت، پرونده هفتم به عملیات هوایی ناموفق اسرائیل در دوحه برای ترور رهبران حماس اشاره دارد. مخالفت اولیه موساد با این عملیات در برابر توصیه آمان برای اجرای آن، اختلاف نظر در مورد راهبرد عملیاتی و ارزیابی ریسک را به نمایش می‌گذارد.
در مجموع، این هفت پرونده نشان می‌دهد که پس از عملیات طوفان الاقصی، شکاف‌ها و تعارضات میان نهادهای امنیتی اسرائیل در حوزه‌های ارزیابی اطلاعات، رویکرد عملیاتی، مدیریت جنگ، و روابط با نخست‌وزیری عمیق‌تر شده است. این اختلافات می‌تواند کارآمدی دستگاه‌های حاکمیتی این رژیم را به طور جدی به چالش بکشد و آینده‌ی آن را تحت تاثیر قرار دهد. این عدم هماهنگی و فقدان اعتماد میان نهادهای امنیتی، می‌تواند آسیب‌پذیری‌های امنیتی رژیم صهیونیستی را افزایش داده و توانایی آن را برای پاسخ به تهدیدات آینده کاهش دهد. اخبار جهان نیز به دنبال پوشش دقیق و مستمر این رویدادها و بررسی پیامدهای آن برای امنیت منطقه خواهد بود.
منبع: خبرگزاری تسنیم
