به گزارش اخبار جهان به نقل از ایسنا، سیروس پرهام، مترجم، ویراستار، فرششناس و چهره ماندگار ادبیات و فرهنگ ایران، در سن ۹۷ سالگی دار فانی را وداع گفت. خبر درگذشت این شخصیت برجسته فرهنگی، عصر دوشنبه، ۲۴ شهریورماه ۱۴۰۲، توسط هرمز همایونپور، مترجم، روزنامهنگار و همسر خواهر وی، منتشر شد. هنوز زمان و مکان مراسم تشییع و خاکسپاری این هنرمند و پژوهشگر فرهیخته اعلام نشده است.
سیروس پرهام، متولد سوم بهمن ۱۳۰۷ در شیراز، نه تنها به عنوان یک مترجم و ویراستار برجسته شناخته میشد، بلکه نقش بنیادینی در شکلگیری نقد ادبی مدرن ایران و همچنین فرششناسی علمی ایفا کرد. وی پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشگاه تهران در سال ۱۳۳۰ و دکترای علوم سیاسی از دانشگاه برکلی در سال ۱۳۳۳، به ایران بازگشت و با رویکردی نوین و مبتنی بر الگوهای نقد ادبی غربی، به تحلیل و بررسی آثار ادبی پرداخت. این امر، گامی مهم در ارتقای سطح نقد ادبی ایران در آن دوران محسوب میشد و تاثیر بسزایی بر نسلهای بعدی منتقدین و پژوهشگران ادبی داشت. پرهام همچنین از نخستین ویراستاران حرفهای در ایران بود و به عنوان اولین ویراستار موسسه انتشارات فرانکلین (که امروزه با نام انتشارات علمی و فرهنگی شناخته میشود) فعالیت چشمگیری داشت.
آثار پربار سیروس پرهام گواهی بر دانش وسیع و قلم توانای اوست. کتابهایی چون «رئالیسم و ضدرئالیسم در ادبیات»، با نگرشی تحلیلی و دقیق به جریانهای ادبی، و همچنین «دستبافهای عشایری و روستایی فارس» (به همراه سیاوش آزادی) و «شاهکارهای فرشبافی فارس»، که در آنها به بررسی و معرفی هنر اصیل فرش ایران پرداخته، از مهمترین آثار او هستند. وی همچنین با ترجمه آثاری چون «گزیده اشعار والت ویتمن» و «ای آنکه اکنون مرا در دست داری» به غنای ادبیات فارسی افزوده است. کار ویراستاری او بر کتاب «کتابهایی که دنیا را تغییر دادند» نیز از جمله فعالیتهای قابل توجه او در حوزه نشر و ادبیات است. فعالیت پرهام در بنیانگذاری سازمان اسناد ملی ایران نیز از دیگر خدمات ارزنده او به میراث فرهنگی کشور محسوب میشود.
درگذشت سیروس پرهام، ضایعهای بزرگ برای جامعه فرهنگی و هنری ایران است. خبرگزاریهای داخلی و خارجی از جمله اخبار جهان، این فقدان را به جامعه ادبی و علمی ایران تسلیت گفته و خدمات ارزنده وی را در زمینههای مختلف به یادگار خواهند سپرد. میراث علمی و ادبی او بیشک برای سالهای متمادی الهامبخش پژوهشگران و علاقهمندان خواهد بود. پیامدهای احتمالی فقدان چنین پژوهشگر و مترجمی باتجربه، از جمله کمبود منابع معتبر و بروز خلأ در حوزههای تخصصی او، نگرانکننده است و نیازمند توجه بیشتر به تربیت و حمایت از پژوهشگران جوان در زمینههای مرتبط است.
منبع: ایسنا



























