به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از همشهری، زهرا شمس احسان، رئیس کمیته اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران، اعلام کرد که روز عصای سفید فرصتی برای بازنگری در این اصل اساسی توسعه شهری است که شهر باید برای همه قابل زندگی باشد. به گفته او، این روز نشانه‌ای از بلوغ فرهنگی و مدیریتی است که دسترس‌پذیری را نه یک امتیاز، بلکه حقی شهروندی و پایه‌ای برای عدالت فضایی می‌داند. روز عصای سفید یادآور حق انکارناپذیر انسان برای تحرک مستقل است و با وجود ثبت آن در تقویم ملی، این پرسش مطرح است که چه میزان از اهداف آن عملی شده است.
تهران با جمعیت رسمی بیش از ۹ میلیون نفر و جمعیت شناور روزانه نزدیک به ۱۳ میلیون نفر، شاهد میلیون‌ها تردد در هر لحظه است. با این حال، برای بسیاری از شهروندان، از جمله نابینایان و کم‌بینایان، این ترددها با موانع ساختاری، فیزیکی و فرهنگی همراه است. نابینایان در تهران به دنبال کمک‌های خیرخواهانه نیستند، بلکه خواستار حق حضور برابر در فضاهای شهری هستند و تحقق این حق، بخشی از وظایف قانونی مدیریت شهری است.
شورا و شهرداری تهران باید فراگیرسازی را همانند پاکیزگی و ایمنی، شاخصی برای ارزیابی کیفیت مدیریت خود در نظر بگیرند. اقداماتی مانند نصب مسیرهای استاندارد کف‌لمسی در معابر عمومی، سامانه‌های هشدار صوتی در تقاطع‌ها، اعلان‌های شنیداری در مترو و اتوبوس و تابلوهای بریل در ساختمان‌های عمومی، از جمله مسئولیت‌های قانونی شهرداری است که باید اجرا شوند.
ایجاد یک شهر فراگیر تنها با تجهیزات ممکن نیست و به فرهنگ شهری و رفتار جمعی مناسب نیاز دارد. برای مثال، یک مسیر کف‌لمسی که توسط موتورسیکلت مسدود شده باشد، کارایی خود را از دست می‌دهد. مدیریت شهری باید با برنامه‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی، احترام به استقلال افراد نابینا را به بخشی از فرهنگ عمومی تبدیل کند. آموزش رانندگان، کمپین‌های رسانه‌ای و کارگاه‌های آموزشی برای کارکنان شهرداری می‌تواند این سیاست‌ها را به رفتارهای روزمره تبدیل کند.
تهران همچنین می‌تواند از فناوری‌های نوین برای بهبود کیفیت زندگی این افراد بهره ببرد. توسعه اپلیکیشن‌های مسیریابی ویژه برای مسیرهای مناسب‌سازی‌شده، استفاده از هوش مصنوعی برای توصیف محیط و نصب کیوسک‌های گویای خودکار در مراکز عمومی از جمله این راهکارها هستند.
در یک شهر فراگیر، هیچ‌کس نادیده گرفته نمی‌شود و روز عصای سفید یادآوری می‌کند که راه‌یابی و روشنایی، اصول اخلاقی و حقوقی مدیریت شهری هستند. عدالت فضایی به معنای توزیع برابر فرصت‌هاست و فراگیرسازی بخشی از این عدالت محسوب می‌شود. «تهران برای همه» یک هدف اجرایی و قابل سنجش است که با تصمیم‌های دقیق شورا و شهرداری محقق می‌شود.
مسئولیت در روز عصای سفید به ابراز همدلی محدود نمی‌شود، بلکه نیازمند تعهد عملی به برابری حق حرکت و انتخاب برای همه شهروندان است. فراگیرسازی شهر به معنای بازگرداندن کرامت به زندگی شهری است؛ کرامتی که با حرکت مستقل یک شهروند نابینا معنا پیدا می‌کند. این حق باید از طریق برنامه‌ریزی، بودجه‌بندی، اجرا و نظارت مستمر به رسمیت شناخته شود. در نهایت، این پرسش باقی می‌ماند که آیا آمادگی برای تبدیل این امکان به واقعیت وجود دارد؟
منبع: همشهری
