به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، مسعود پزشکیان، در پیامی به کنگره بین‌المللی بزرگداشت شهریار، ضمن ستایش از ابعاد مختلف شخصیت و آثار این شاعر نامی، شعر شهریار را آیینه‌ای تمام‌نما از ایران با تمام گوناگونی‌ها و سلایقش دانست. این پیام که با ابیاتی از خود شاعر آغاز می‌شود، به وضوح تأکید بر جایگاه والای شهریار در ادبیات فارسی و میراث فرهنگی ایران دارد. پزشکیان در این پیام، محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) را شاعری توصیف می‌کند که در دوره‌ای که تصور می‌شد غزل فارسی در حال افول است، با غزل‌های ناب خود راه بزرگان این سبک را ادامه داد و به عنوان شاعری ادامه‌دهنده‌ی راه بزرگان شعر فارسی همچون سعدی، حافظ و مولانا، نام برده می‌شود.
شهریار نه تنها در سبک شعری بلکه در مضامین خود نیز به زندگی نزدیک بود. او شاعری بود که با شعر زندگی می‌کرد و دقایق و لحظات زندگی را با زبانی مشترک برای همه انسان‌ها بیان می‌کرد. پاک‌باوری و پارسایی او در اشعارش نمایان است و تصویری از شاعری شوریده سر و درویش مسلک را به نمایش می‌گذارد، شاعری که به همه، از دوستان و خویشان گرفته تا غریبان، عشق می‌ورزید.
در پیام پزشکیان، به این نکته مهم اشاره شده است که در اشعار شهریار می‌توان سیمای ایران اسلامی را با تمام تنوعات قومی، فرهنگی و فکری آن مشاهده کرد. دیوان شهریار ترکیبی از اشعار میهن‌پرستانه و عاشقانه‌های سرشار از شور و احساس است. خلاقیت، ذوق و تفکر، ویژگی‌های بارز شعر شهریار قلمداد می‌شوند. علاوه بر جنبه‌های مختلف خلاقیت شاعر، پیام به جنبه‌ی مذهبی آثار شهریار نیز اشاره دارد؛ اشعار آیینی او مانند “مناجات” و “شب و علی” از زیباترین سروده‌های معاصر به شمار می‌روند.
آشنایی شهریار با موسیقی و همنشینی با اهل موسیقی نیز بر لطافت شعر او افزوده است. این ارتباط تنگاتنگ با جامعه و وقایع روزگار، به شعر شهریار رنگی از جنس واقعیت‌های اجتماعی داده است. او شور شاعری خود را با شعور انقلابی جامعه درآمیخت. شهریار به خوبی پرچمی را که رودکی و فردوسی برافراشته بودند، و میراثی را که نظامی، مولوی، سعدی و حافظ آراسته بودند، حفظ و پاسداری کرد. بنابراین، بزرگداشت شهریار، بزرگداشت میراث سرآمدان فرهنگ ایرانی و ادب فارسی است؛ میراثی که عشق به زندگی، انسان و ارزش‌های والای انسانی در آن جاری است. این مضامین حتی در اشعار ترکی شهریار نیز دیده می‌شود.
در پایان پیام خود، پزشکیان ضمن بزرگداشت یاد شهریار و قدردانی از برگزارکنندگان کنگره، ابراز امیدواری کرده است که چراغ شعر فارسی همچنان روشن بماند؛ چراغی که یکتاپرستی، عشق و صلح را به ارمغان می‌آورد. این پیام با ابیاتی از منظومه حیدربابا که نمادی از عشق به زندگی است، به پایان می‌رسد: «حیدربابا سنین گؤیلون شاد اولسون/دونیا وار کن، آغزون دولی داد اولسون/سنین گچن تانیش اولسون، یاد اولسون/د ینه منیم شاعر اوغلوم شهریار/بیر عمر دور غم اوستونه غم قالار».
تحلیل: پیام پزشکیان بیش از یک پیام صرف، بیانگر اهمیت و جایگاه والای شهریار در ادبیات و فرهنگ ایران است. اشاره به تمامی ابعاد شخصیت و آثار شهریار نشان از شناخت عمیق فرستنده از جایگاه وی در فرهنگ و ادبیات ایران دارد. تاکید بر مضامین مذهبی، میهن‌پرستانه و عاشقانه اشعار شهریار، نقش وی را به عنوان چهره‌ای کامل و تمام عیار در ادبیات فارسی برجسته می‌کند. این پیام می‌تواند به عنوان سندی مهم در تحلیل تاثیر شهریار بر فرهنگ و ادبیات ایران مورد استفاده قرار گیرد. پیامدهای احتمالی برگزاری چنین کنگره‌هایی، افزایش آگاهی عمومی از فرهنگ و ادبیات ایران، تقویت حس ملی و نیز بازشناسی مجدد نقش بزرگان ادبیات فارسی است.
منبع: خبرگزاری مهر
