به گزارش وبسایت اخبار جهان، کمیته سیاسی جبهه اصلاحات ایران در روز گذشته در دیدار اعضای مجمع عمومی این جبهه با سیدمحمد خاتمی، در مورد شرایط کنونی کشور و پاسخ به سوال مهم “در این شرایط خطیری چه باید کرد؟” صحبت کرد.
طبق جمعبندی کمیته سیاسی، ایران در یکی از خطرناکترین مقاطع تاریخ خود قرار دارد. تحریمهای شورای امنیت به وجود آمده، روابط خارجی کشور محدود شده، فشار اقتصادی بر مردم به حد بحران رسیده و نارضایتی اجتماعی در حال افزایش است.
در چنین شرایطی، کمیته سیاسی بر این باور است که اصلاحطلبان باید در حال حاضر بر روی اصلاح و گفتوگو تمرکز کنند و کمتر بر حفظ وضعیت موجود تأکید کرده باشند. همچنین، به نظر میرسد که دولت در مدیریت این شرایط با مشکلات و ضعف در تصمیمگیری و اجرا مواجه است.
در این شرایط، پرسش اساسی برای اصلاحطلبان این است که چه باید کرد؟ آیا باید نظارهگر کاهش تدریجی اعتماد ملی باشیم یا باید با نگاهی نو، رسالت تاریخی خود را بازتعریف کنیم و بار دیگر به نیرویی برای نجات ایران تبدیل شویم؟
به نظر کمیته سیاسی، اصلاحطلبی نه پایان یافته و نه بیاثر شده است، اما به شدت نیازمند تغییر در رویکرد و پارادایم کنشگری است. اصلاحطلبیِ امروز نمیتواند همان اصلاحطلبیِ دهه هفتاد باشد. آن گفتمان در بستر امید، امکان و اعتماد شکل گرفته بود؛ اما امروز ما در شرایطی به سر میبریم که با فشارهای اقتصادی و اجتماعی و محدودیت در فرصتهای اصلاح و گفتوگو مواجهایم.
در این شرایط، کمیته سیاسی بر این باور است که اصلاحطلبان باید از مشی قدرتمحور به جامعهمحور، و از اصلاحطلبی محافظهکارانه به اصلاحطلبی مسئولانه و اخلاقی گذر کنند. آنها باید از انتظار برای گشایش از بالا، به ساختن ظرفیت اجتماعی و فرهنگی از پایین روی آورند.
ما باید در کنار گروههای اجتماعی، صنفی، زنان، معلمان، کارگران و جوانان بایستیم. اصلاحطلبی در این مرحله باید از سطح جناحی فراتر رود و به حرکتی فراگیر برای نجات ایران از بحرانها تبدیل شود. ما باید صریح بگوییم که در برابر بیعدالتی و محدودیتهای ناعادلانه ایستادهایم.
اصلاحطلبی باید به نقد صادقانهٔ خود بپردازد و بپذیریم که در مقاطعی دچار خطا شدیم. در همراهی با مردم کوتاهی کردیم؛ جبهه اصلاحات باید باز، شفاف، و پاسخگو شود.
بنابراین، پاسخ ما به پرسش “چه باید کرد؟” روشن است: باید اصلاحطلبی را از نو بسازیم؛ باید از قدرت فاصله بگیریم تا به مردم نزدیک شویم؛ باید از محافظه کاری عبور کنیم تا صادق باشیم؛ و باید به جای انتظار، خود آغازگر تغییر شویم، در کنار همدلی و همراهی و انسجام داخلی. اگر چنین کنیم، اصلاحطلبی پایان نیافته است، بلکه تازه آغاز میشود.
منبع: خبرگزاری مهر

























