به گزارش اخبار جهان به نقل از همشهری آنلاین، جاده هراز، شاهراهی تاریخی و طبیعی در شمال ایران، فراتر از یک مسیر ارتباطی ساده است. این جاده که در ۲۵ شهریور ۱۳۳۴ ساخت آن آغاز شد، گنجینه‌ای از زیبایی‌های طبیعی و آثار تاریخی را در خود جای داده است که اغلب از چشم مسافران عجول پنهان می‌ماند. این مسیر که در طول سال‌ها نقش حیاتی در ارتباط مناطق جنوبی رشته‌کوه البرز با سواحل دریای خزر ایفا کرده، امروزه نیز همچنان به عنوان یکی از مسیرهای تردد پرشمار کشور شناخته می‌شود. اما فراتر از تردد روزمره، جاده هراز داستانی پربار از تاریخ، فرهنگ و طبیعت را برای روایت دارد.
از دیرباز، جاده هراز، مسیر دسترسی به مناطق شمالی کشور بوده است. سابقه این جاده به دوران ساسانیان بازمی‌گردد و در آن زمان، به عنوان یک مسیر مالرو و سنگلاخ، ارتباط مناطق کوهستانی البرز را با سواحل خزر برقرار می‌کرد. این مسیر در طول سلسله‌های مختلف، تغییرات و تحولات بسیاری را تجربه کرده است. در دوران قاجار و با دستور ناصرالدین شاه و به پیشنهاد یک سرهنگ فرانسوی، این مسیر مالرو به جاده شوسه تبدیل شد و تحول بزرگی در حمل و نقل منطقه ایجاد کرد. اما زیبایی‌های جاده هراز، تنها به بخش‌های شوسه شده محدود نمی‌شود، بلکه در طول مسیر، مکان‌های تاریخی و طبیعی بی‌شماری وجود دارند که ارزش بازدید را دارند.
یکی از نمادهای بارز جاده هراز، امامزاده هاشم است. گنبد طلایی این مکان مقدس، همچون نگینی در مسیر جاده می‌درخشد و زائران بسیاری را به سوی خود جذب می‌کند. بنای اولیه این امامزاده در دوران صفویه ساخته شده و در سال ۱۳۴۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. معماری ساده و سنگی امامزاده، بازتابی از معماری دوره صفوی است و حس آرامش و مأنوسی را به بینندگان القاء می‌کند.
در کنار اماکن مذهبی، آثار تاریخی دیگری نیز در طول جاده هراز پراکنده‌اند. پل قاجاری در سه‌راهی بلده، نمونه‌ای از مهندسی عصر قاجار است که هنوز هم پابرجا است. این پل که بر روی یکی از سرشاخه‌های رودخانه هراز بنا شده، قصه‌ها و افسانه‌های زیادی در مورد ساخت آن به یادگار مانده است. این قصه‌ها، از عشق یک پسر و دختر از دو روستای مجاور حکایت می‌کنند که سبب ساخت این پل شده است.
در ارتفاعات جاده هراز، آبشار قلعه‌دختر با ارتفاعی بسیار زیاد، منظره‌ای با شکوه و خیره کننده را ایجاد می‌کند. در کنار آبشار، قلعه‌ای باستانی نیز قرار دارد که نمادی از گذشته دوردست است. این قلعه با مصالح سنگ و ساروج ساخته شده و برج‌های دیده‌بانی آن نمایی فراگیر از منطقه را فراهم می‌کرده‌اند. برخی اعتقاد دارند که قدمت این قلعه به ۳۵۰۰ سال پیش می‌رسد.
روستای فیلبند، یکی دیگر از مکان‌های دیدنی جاده هراز است. این روستای ییلاقی، با مناظر بکر و جنگل‌های ابری خود، تجربه‌ای فراموش نشدنی را برای علاقمندان به طبیعت فراهم می‌کند. منظره طلوع و غروب خورشید از فراز کوه‌های فیلبند، منظره‌ای استثنایی و بسیار زیبا است.
در کنار این مکان‌های تاریخی و طبیعی، آبگرم لاریجان نیز از دیگر جاذبه‌های جاده هراز است. این آبگرم، به دلیل وجود املاح معدنی متنوع، خواص درمانی فراوانی دارد و برای درمان دردهای مفصلی و استخوانی مناسب است. آبگرم لاریجان، در فصل‌های سرد سال، مقصد بسیاری از گردشگران است.
جاده هراز، با گذر از منطقه‌ای کوهستانی، در برخی فصول با برف فراوانی روبرو می‌شود. این برف گاهی باعث مسدود شدن جاده می‌شود، اما همین برف هم زیبایی خاصی به منطقه می‌بخشد و برای علاقمندان به طبیعت زمستانی ، تجربه بی‌نظیری را ایجاد می‌کند. در طول تاریخ، برف سنگین در این منطقه گاهی خسارت‌هایی نیز به بار آورده است.
در نهایت، جاده هراز، نمونه‌ای عینی از همگرایی تاریخ، فرهنگ و طبیعت است. این مسیر، تنها یک جاده نیست، بلکه گنجینه‌ای است که در آن تاریخ با طبیعت آمیخته شده است و تجربه‌ای فراموش نشدنی را برای مسافران به ارمغان می‌آورد. باید به عنوان یک مسافر آگاه، به جاذبه‌های جانبی این جاده توجه داشته باشیم و به جای شتاب برای رسیدن به مقصد، از زیبایی‌های طول مسیر نیز لذت ببریم.
منبع: همشهری آنلاین
