به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از زومیت، برخلاف باور عمومی، گالیله شاید اولین دانشمندی نباشد که ماه را با تلسکوپ رصد کرده است و ممکن است محقق دیگری پیش از او به این موفقیت دست یافته باشد. بسیاری گالیله، دانشمند و ریاضی‌دان ایتالیایی را پدر ستاره‌شناسی تلسکوپی می‌دانند، اما احتمال دارد یک فیزیک‌دان انگلیسی به نام توماس هریوت، نخستین فردی باشد که ماه را از طریق تلسکوپ مشاهده کرده است.
هریوت با وجود عدم انتشار دستاوردهای علمی خود، دانشمندی پرکار به شمار می‌رفت. او پیش از دانشمندانی چون نیوتن، دکارت و لایبنیتس، به کشف چندین قانون طبیعی دست یافته بود. او همچنین چند ماه قبل از گالیله، اولین نقشه‌های دقیق ماه را تهیه کرده بود.
توماس هریوت در سال ۱۵۶۰ متولد شد و در دانشگاه آکسفورد تحصیل کرد. پس از آن، سر والتر رالی، سیاستمدار و کاوشگر انگلیسی، او را برای آموزش ستاره‌شناسی و ناوبری به کاپیتان‌های کشتی استخدام کرد. هریوت در سال ۱۵۸۵ به همراه رالی به ویرجینیا سفر کرد و در آنجا زبان آلگانکی (از بومیان آمریکای شمالی) را آموخت و درباره سبک زندگی آن‌ها نوشت.
ماه برای اولین بار در سال ۱۶۰۹ با جزئیات دقیق از طریق تلسکوپ مشاهده شد.
بر اساس گزارش آی‌اف‌ال‌ساینس، هریوت در دهه ۱۵۹۰ با دریافت حمایت مالی از هنری پرسی، یکی از اشراف‌زادگان ثروتمند، فرصت یافت تا بر مطالعات خود تمرکز کند. او هزاران صفحه یادداشت درباره پیشرفت‌های ریاضی خود نوشت که این یادداشت‌ها تا قرن‌ها پس از مرگش توسط مورخان بررسی نشد.
هریوت علاوه بر کشف مستقل قانون سقوط اجسام که گالیله نیز روی آن تحقیق کرده بود، جبر نمادین را توسعه داد. گفته می‌شود برخی از نظریه‌های مشهور دکارت از کارهای او الهام گرفته شده است. او همچنین برای مدتی زندانی شد؛ این اتفاق زمانی رخ داد که رالی و پرسی در سال ۱۶۰۵ با «توطئه باروت»، نقشه‌ای ناکام برای انفجار پارلمان، مرتبط دانسته شدند.
هریوت پس از آزادی از زندان، تحقیقات خود را بر آسمان متمرکز کرد و در ۲۶ ژوئیه ۱۶۰۹، نقشه‌ای از ماه را بر اساس مشاهدات تلسکوپی خود ترسیم نمود. این در حالی است که گالیله در اوایل سال ۱۶۱۰ به چنین موفقیتی دست یافت.
توماس هریوت در سال ۱۶۲۱ در حالی که آثارش را منتشر نکرده بود، درگذشت.
اگرچه هریوت مشاهدات خود را چند ماه زودتر انجام داده بود، اما گالیله با انتشار نقشه‌های ماه و رصدهای خود از قمرهای سیاره مشتری به شهرت رسید. یادداشت‌های هریوت همچنین شامل اولین تصاویر تلسکوپی ثبت‌شده از لکه‌های خورشیدی در دسامبر ۱۶۱۰ است، اما منتشر نکردن این یافته‌ها باعث شد اعتبار این کشف نیز به گالیله برسد.
دلیل عدم انتشار یافته‌های هریوت مشخص نیست. یک احتمال این است که او به دلیل داشتن حامی مالی ثروتمند، نیازی به کسب درآمد از طریق انتشار آثارش نداشت. در مقابل، گالیله برای تأمین هزینه تحقیقات خود به شهرت و حمایت عمومی وابسته بود. هریوت پس از مرگش در سال ۱۶۲۱ برای مدتی طولانی ناشناخته باقی ماند تا اینکه حدود ۱۵۰ سال بعد، یادداشت‌های او در عمارت بازماندگان حامی مالی‌اش کشف شد.
با این وجود، مورخان تا قرن بیستم این یادداشت‌ها را به‌طور دقیق بررسی نکردند و تا آن زمان، نام گالیله به عنوان اولین شخصی که ماه و دیگر اجرام آسمانی را با تلسکوپ رصد کرده بود، در تاریخ ثبت شده بود.
منبع: زومیت
