در محیط حساس بیمارستان، کنترل عفونت از مهمترین اولویتهاست. ابزارهای جراحی، تجهیزات پزشکی و حتی البسه کارکنان میتوانند حامل میکروارگانیسمهای خطرناک باشند که سلامت بیماران و کادر درمان را به خطر میاندازند. استریلیزاسیون فرآیندی است که تمامی این میکروارگانیسمها، از جمله باکتریها، ویروسها، قارچها و اسپورهای آنها را به طور کامل از بین میبرد و ابزارها را برای استفاده مجدد ایمن میسازد. در این میان، دو روش استریلسازی با بخار و استریلسازی با گاز از رایجترین و مؤثرترین روشهای مورد استفاده در بیمارستانها هستند که هر یک ویژگیهای منحصربهفرد خود را دارند.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
استریلکنندههای بخار (اتوکلاو): قدرت گرما و فشار
استریلسازی با بخار، که معمولاً توسط دستگاهی به نام اتوکلاو انجام میشود، قدیمیترین و پرکاربردترین روش استریلیزاسیون در بیمارستانها است. این روش بر پایه اصل از بین بردن میکروارگانیسمها با استفاده از بخار آب اشباع شده تحت فشار و دمای بالا عمل میکند. اتوکلاوها با افزایش فشار داخلی، دمای بخار را به بالاتر از نقطه جوش آب (معمولاً ۱۲۱ تا ۱۳۴ درجه سانتیگراد) میرسانند. در این شرایط، بخار به سرعت به عمق بستهها و ابزارهای متخلخل نفوذ کرده و پروتئینهای حیاتی سلولهای میکروارگانیسمها را از بین میبرد. اتوکلاوها به سه کلاس اصلی تقسیم میشوند: کلاس N برای ابزارهای جامد، کلاس S و کلاس B که پیشرفتهترین نوع بوده و با ایجاد خلاء قوی، هوای داخل محفظه را کاملاً تخلیه میکنند و برای استریلسازی ابزارهای حفرهدار و بستهبندی شده مناسب هستند.
استریلکنندههای گاز: راهحل برای ابزارهای حساس به گرما
برخی از ابزارهای پزشکی، مانند کاتترها، تجهیزات پلاستیکی، الکترونیکی و ابزارهای دارای لنزهای حساس، نمیتوانند در برابر دمای بالای اتوکلاو مقاومت کنند. در این موارد، استریلکنندههای گاز راهحل ایدهآل هستند. رایجترین گازی که برای این منظور استفاده میشود، اتیلن اکساید (EtO) است. این گاز با قدرت نفوذ بالا، میتواند به عمیقترین حفرهها و بستهبندیهای پیچیده نفوذ کرده و با تخریب DNA و پروتئینهای میکروارگانیسمها، آنها را به طور کامل از بین ببرد. فرآیند استریلسازی با گاز اتیلن اکساید در دمای پایین (حدود ۴۰ تا ۵۵ درجه سانتیگراد) انجام میشود که برای ابزارهای حساس به حرارت و رطوبت بسیار مناسب است. پس از استریلسازی، ابزارها باید برای مدتی در یک محفظه تهویهدار قرار گیرند تا گازهای باقیمانده کاملاً از بین بروند.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
مقایسه استریلکنندههای بخار و گاز
هر یک از این دو روش، مزایا و معایب خاص خود را دارند که انتخاب آنها را بر اساس نوع ابزار و نیاز بیمارستان تعیین میکند.
- مزایای استریلسازی با بخار:
- کارایی بالا: بخار تحت فشار به سرعت تمامی میکروارگانیسمها را از بین میبرد.
- مقرون به صرفه: نسبت به استریلکنندههای گازی، هزینه اولیه و نگهداری کمتری دارد.
- ایمن و غیرسمی: بخار آب برای انسان و محیط زیست بیخطر است و هیچ پسماند سمی بر جای نمیگذارد.
- معایب استریلسازی با بخار:
- محدودیت مواد: برای ابزارهای حساس به حرارت و رطوبت مانند برخی پلاستیکها و الکترونیکها مناسب نیست.
- نفوذپذیری محدود: در برخی اتوکلاوهای قدیمیتر، نفوذ بخار به بستههای متخلخل ممکن است کافی نباشد.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
مزایا و معایب استریلسازی با گاز
- مزایای استریلسازی با گاز (EtO):
- سازگاری با مواد: برای استریلسازی ابزارهای حساس به حرارت و رطوبت مانند تجهیزات پلاستیکی و الکترونیکی ایدهآل است.
- قدرت نفوذ بالا: گاز اتیلن اکساید به راحتی به بستهبندیهای پیچیده و لولههای بلند و باریک نفوذ میکند.
- معایب استریلسازی با گاز (EtO):
- سمی و خطرناک: اتیلن اکساید یک ماده سرطانزا و قابل اشتعال است و نیاز به اقدامات ایمنی و تهویه مناسب دارد.
- زمان طولانی: چرخه استریلسازی با گاز به دلیل نیاز به مرحله تهویه (هوادهی) برای خروج گازهای باقیمانده، بسیار طولانیتر از بخار است.
- هزینه بالا: هزینه اولیه دستگاه و مواد مصرفی آن نسبت به اتوکلاو بیشتر است.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
جدول مقایسهای استریلکنندههای بخار و گاز
انتخاب استریلکننده مناسب برای بیمارستان
هیچیک از این روشها به طور مطلق بر دیگری برتری ندارد و انتخاب آنها به نوع و حجم ابزارهایی که قرار است استریل شوند، بستگی دارد. یک بیمارستان مدرن معمولاً از هر دو نوع استریلکننده استفاده میکند. اتوکلاوها برای استریلسازی ابزارهای جراحی فلزی، پارچهها و وسایل مقاوم به حرارت در بخش CSSD (واحد مرکزی استریلیزاسیون) استفاده میشوند. در مقابل، استریلکنندههای گازی برای ابزارهای پیچیده و حساس که نمیتوانند در اتوکلاو قرار بگیرند، مانند برخی ابزارهای آندوسکوپی یا جراحی لاپاروسکوپی، به کار میروند. مدیریت صحیح فرآیند استریلیزاسیون و انتخاب روش مناسب، تضمینکننده ایمنی بیماران و موفقیت عملهای جراحی است.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
نکات مهم در استفاده و نگهداری از دستگاهها
برای اطمینان از عملکرد بهینه و ایمن استریلکنندهها، رعایت نکات زیر ضروری است:
- آموزش پرسنل: کادر مسئول استریلیزاسیون باید به طور کامل با نحوه عملکرد دستگاهها و پروتکلهای ایمنی آشنا باشند.
- بازرسی دورهای: دستگاهها باید به طور منظم توسط تکنسینهای مجرب سرویس و کالیبره شوند.
- استفاده از اندیکاتورها: استفاده از اندیکاتورهای شیمیایی و بیولوژیک برای تأیید صحت فرآیند استریلیزاسیون الزامی است.
- رعایت پروتکلها: ابزارها باید قبل از استریلسازی به درستی تمیز و خشک شوند و بستهبندی آنها بر اساس دستورالعملها انجام گیرد.
سوالات متداول (FAQ)
- آیا استریلیزاسیون با بخار برای همه ابزارها مناسب است؟ خیر، ابزارهای حساس به حرارت و رطوبت باید با روشهای دیگری مانند گاز استریل شوند.
- آیا گاز اتیلن اکساید پس از استریلسازی در ابزار باقی میماند؟ پس از چرخه استریلسازی، ابزارها وارد مرحله هوادهی میشوند تا گازهای باقیمانده به طور کامل از آنها خارج شوند.
- هزینه یک اتوکلاو بیمارستانی چقدر است؟ قیمت اتوکلاوها بر اساس ابعاد، کلاس و امکانات آنها بسیار متفاوت است.
- چرا اتوکلاوها تحت فشار کار میکنند؟ فشار بالا باعث افزایش دمای بخار میشود که قدرت میکروبکشی آن را به شدت افزایش میدهد.

استریلیزاسیون در بیمارستان: راهنمای جامع استریلکنندههای بخار و گاز
نتیجهگیری
استریلکنندههای بخار و گاز دو رکن اصلی در کنترل عفونت بیمارستانها هستند. در حالی که اتوکلاو با تکیه بر قدرت حرارت و فشار، ابزارهای مقاوم را به طور ایمن و سریع استریل میکند، استریلکنندههای گازی راهحلی برای ابزارهای حساس به گرما ارائه میدهند. با انتخاب صحیح روش استریلیزاسیون، رعایت نکات ایمنی و نگهداری مناسب، میتوان از شیوع عفونتهای بیمارستانی جلوگیری کرد و محیطی امن برای بیماران و کادر درمان فراهم آورد.
کالابرگ تمدید شد؛ راهنمای جامع خانوارهای کردستانی


























