به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، ورزشهای ریشهدار در شبهقاره هند و پاکستان، تا پیش از کسب اعتبار ملی و بینالمللی و دستیابی به ارزش مادی و معنوی بالا، غالباً به استان سیستان و بلوچستان و استانهای همجوار از نظر قومیتی مانند گلستان محدود میمانند. اما به محض حضور در رقابتهای جهانی و ورود به بازار حرفهای و جذب ورزشکاران مطرح خارجی، ناگهان شاهد ظهور متولیان و مدعیان متعددی برای مدیریت و توسعه آن رشته خواهیم بود، بهگونهای که برخی از مسئولان و تصمیمگیرندگان در پایتخت و استانهای برخوردار، خود را داعیهدار پیشرفت آن رشته میدانند. این امر در مورد ورزش کریکت، با تصمیم کمیته بینالمللی المپیک برای حضور این ورزش در المپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس، بهطور واضحی قابل مشاهده است.
پیوندهای فرهنگی و تاریخی عمیق مردم سیستان و بلوچستان با جوامع هند و پاکستان، زمینهای مساعد برای پذیرش و محبوبیت ورزشهای این منطقه در ایران فراهم کرده است. محبوبیت کبدی سیستانی در هند و شور و شوق کریکت پاکستانی در بلوچستان، نمونههایی از این پیوند فرهنگی و ورزشی عمیق است. حضور کریکت در المپیک، بار دیگر توجه ملی را به این ورزش جلب کرده است. اما شایان ذکر است که توسعه واقعی کریکت در ایران، بدون مشارکت فعال و جدی سیستان و بلوچستان، به عنوان مهد این ورزش در کشور، غیرممکن خواهد بود. بهرهگیری از ظرفیتهای بومی این استان در تصمیمگیریهای کلان، امری ضروری و اجتنابناپذیر است.
وجود دو استادیوم اختصاصی کریکت در استان، یکی از آنها در حال تکمیل، فرصتی بینظیر برای ورزش کشور به ارمغان آورده است. تکمیل این پروژهها، علاوه بر فراهم کردن زمینه برگزاری اردوهای تیم ملی و مسابقات داخلی، میتواند با جذب تیمهای ملی هند و پاکستان برای برگزاری دیدارهای دوستانه یا اردوهای مشترک، به توسعه دیپلماسی ورزشی کشور نیز کمک شایانی کند. این امر به ویژه در بندر چابهار، پتانسیلهای گردشگری و اقتصادی منطقه را نیز تقویت خواهد کرد.
بیشک، حضور قدرتهای برتر کریکت جهان در سیستان و بلوچستان، هم به تقویت هویت ملی این استان کمک خواهد کرد و هم جایگاه ایران را در عرصه بینالمللی ارتقا میدهد. این گامی است که میتواند ما را برای حضور قدرتمند در المپیک ۲۰۲۸ آماده سازد. اما این پیشرفت، نیازمند توجه جدی به ظرفیتهای بومی و جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته است. کریکت در استان سیستان و بلوچستان، به دلایل مختلفی از جمله نزدیکی جغرافیایی به پاکستان و وجود استعدادهای بومی، از محبوبیت قابل توجهی برخوردار است.
صادق نوری، مربی تیم ملی کوکو ایران و تحلیلگر ورزشی سیستان و بلوچستان، در این خصوص هشدار میدهد که بیتوجهی برخی مسئولان ورزشی به ظرفیتهای بومی این استان، در گذشته مانع از شکوفایی استعدادهای منطقه و استفاده بهینه از زیرساختها شده است. او بر لزوم مشارکت جدی مسئولین در تصمیمگیریها با نمایندگان سیستان و بلوچستان تاکید میکند و معتقد است در غیر این صورت، این استان سهم واقعی خود را در توسعه این رشته جهانی از دست خواهد داد. حضور بازیکنانی همچون صادق حسین زهی و ابوذر قاضی از سیستان و بلوچستان در تیم ملی کریکت ایران، گواه تواناییهای نهفته در این استان است.
اهمیت توسعه زیرساختهای ورزشی در سیستان و بلوچستان، فراتر از کریکت است و میتواند به رشد سایر رشتههای ورزشی و توسعه اقتصادی-اجتماعی منطقه کمک کند. جذب سرمایهگذاریهای خارجی و داخلی در این بخش، علاوه بر پیشرفت ورزش، فرصتهای شغلی جدیدی را نیز ایجاد خواهد کرد و به بهبود وضعیت اقتصادی استان کمک خواهد نمود. در عین حال، توجه به جنبههای فرهنگی و اجتماعی، از جمله حمایت از استعدادهای جوانان و ایجاد حس مشارکت در میان مردم، برای دستیابی به موفقیت پایدار در این زمینه، امری ضروری به نظر میرسد. اخبار جهان بر اهمیت توجه به این موضوعات و لزوم همکاری بین مسئولین و مردم سیستان و بلوچستان تاکید میکند. این امر، نه تنها در زمینه ورزش بلکه در سایر زمینههای اجتماعی و اقتصادی نیز بسیار مهم است.
منبع: خبرگزاری مهر



























