به گزارش اخبار جهان به نقل از ایسنا، سید جلال ساداتیان، دیپلمات پیشین ایران، محدودیت‌های دیپلماتیک اعمال‌شده از سوی آمریکا علیه هیئت سیاسی ایران در سفر به سازمان ملل را «قلدری» محض خواند. وی با اشاره به سابقه محدودیت‌های تردد برای هیئت‌های سیاسی ایران تا شعاع ۲۵ مایل (۴۰ کیلومتر) و تشدید این محدودیت‌ها در دوران ریاست جمهوری اول دونالد ترامپ، به ویژه برای محمدجواد ظریف، وزیر خارجه وقت، تاکید کرد که این اقدامات مغایر با تعهدات آمریکا به عنوان کشور میزبان سازمان ملل متحد است.
ساداتیان با بیان اینکه رئیس‌جمهور ایران برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، هیئتی کوچک با برنامه‌های محدود انتخاب کرده بود، رفتار آمریکا را اوج بی‌اخلاقی توصیف کرد. وی با اشاره به اقدامات نظامی آمریکا علیه یکی از اعضای ان‌پی‌تی (معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) و نقض آشکار قوانین بین‌المللی، این رفتار را ناشی از اتکای واشنگتن به بی‌قانونی و قلدری دانست. محدودیت برای هیئت‌های دیپلماتیک، از جمله ایران، را نیز نمونه‌ای از اقدامات غیرقانونی آمریکا قلمداد کرد.
این دیپلمات کهنه‌کار ضمن انتقاد از ضعف سازمان ملل و دبیرکل آن در واکنش به اینگونه اقدامات، بر ضرورت پیگیری این موضوع از سوی سیستم اداری سازمان ملل تاکید کرد. وی ضمن اشاره به کم‌کاری سازمان ملل در سال‌های اخیر، که آن را در موضع ضعف قرار داده، گفت که انتظار اعتراض سازمان ملل به این رفتار آمریکا دور از انتظار است. با این حال، پیگیری این موضوع از سوی سیستم اداری سازمان ملل امری ضروری است.
ساداتیان در خصوص اقدامات اعتراضی احتمالی ایران، گفت که اعتراض می‌توان در سطح افکار عمومی و همچنین از طریق ارائه شکایت رسمی به سازمان ملل و دبیرکل آن صورت گیرد. با این حال، وی به نکته مهمی اشاره کرد: مهم این است که آیا این اعتراضات شنونده‌ای خواهند داشت یا خیر. ساداتیان در ادامه خاطرنشان کرد که دولت ترامپ در مقایسه با دولت‌های پیشین آمریکا، محدودیت‌های بسیار بیشتری را برای هیئت‌های سیاسی، به ویژه در زمان برگزاری نشست سالانه مجمع عمومی اعمال کرده است. این رویکرد، به گفته وی، نشان‌دهنده رویکرد کلی دولت ترامپ در قبال ایران و دیپلماسی بین‌المللی است و در دوره‌های ریاست جمهوری قبل از ترامپ، این چنین محدودیت‌های گسترده و شدیدی مشاهده نشده بود.
این محدودیت‌ها در بستر روابط پر تنش ایران و آمریکا در سال‌های اخیر قابل بررسی است. از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، روابط دو کشور با فراز و نشیب‌های فراوانی روبرو بوده است. تحریم‌های اقتصادی متعدد آمریکا علیه ایران، مذاکرات هسته‌ای پرتنش، و اختلافات منطقه‌ای، همگی به تشدید تنش‌ها میان دو کشور کمک کرده‌اند. محدودیت‌های اعمال‌شده توسط آمریکا علیه دیپلمات‌های ایرانی را می‌توان در همین چارچوب روابط خصمانه و سیاست‌های فشار حداکثری آمریکا علیه ایران تفسیر کرد.
پیامدهای احتمالی این اقدام آمریکا می‌تواند شامل تشدید تنش‌ها میان دو کشور، افزایش تنش در روابط ایران با سازمان ملل، و کاهش همکاری بین‌المللی در موضوعات مهم جهانی باشد. واکنش‌های دیگر کشورها به این اقدام آمریکا، می‌تواند به ارزیابی چگونگی واکنش جامعه بین‌المللی به رفتار یکجانبه‌گرایانه آمریکا کمک کند. همچنین، امکان دادخواهی از طریق سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشری برای ایران نیز قابل بررسی است.
در نهایت، این موضوع نشان‌دهنده نیاز به مکانیزم‌های موثرتری برای حفاظت از دیپلمات‌ها و هیئت‌های مختلف در سفر به کشورهای دیگر است. سازمان ملل متحد به عنوان نهادی که مسئول صلح و امنیت جهانی است، باید نقش خود را در این زمینه جدی‌تر بگیرد و از نقض حقوق دیپلمات‌ها توسط کشورهای عضو جلوگیری کند. این رویداد نشان می‌دهد که قلدری و بی‌قانونی در عرصه بین‌المللی همچنان به عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی مورد استفاده برخی قدرت‌ها قرار می‌گیرد.
منبع: ایسنا
