به گزارش اخبار جهان به نقل از National Security Journal، نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در تاریخ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵، دومین فروند از بمب افکن استراتژیک نسل ششم خود، B-۲۱ Raider، را وارد مرحله آزمایش پروازی کرد. این رویداد در پایگاه نیروی هوایی ادواردز در کالیفرنیا رقم خورد و گامی بزرگ در جهت عملیاتی شدن این بمب افکن پیشرفته محسوب می‌شود. ورود دومین فروند به چرخه آزمایش، امکان انجام تست‌های گسترده‌تر بر روی سامانه‌های ماموریتی و ادغام تسلیحات را فراهم می‌سازد و برنامه را به سمت آمادگی عملیاتی پیش می‌برد.
B-۲۱ Raider، که به عنوان ستون فقرات ناوگان بمب‌افکن‌های آینده آمریکا شناخته می‌شود، قرار است جایگزین بمب‌افکن‌های B-۱ لانسر و B-۲ اسپیریت شود. این هواپیمای پیشرفته، با تلفیق فناوری‌های نوین، طراحی سبک‌تر و سامانه‌های پنهانکاری بی‌نظیر، تحولی عظیم در توانایی‌های هوایی ایالات متحده ایجاد خواهد کرد. در مقایسه با نسل قبلی، B-۲۱ کوچک‌تر و سبک‌تر است. دهانه بال آن ۱۴۰ فوت (۴۲ متر) است، که در مقایسه با ۱۷۲ فوت (۵۲ متر) B-۲، کاهش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد. همچنین وزن برخاست B-۲۱ حدود ۲۶۰ هزار پوند برآورد شده که به طور چشمگیری کمتر از ۳۳۶ هزار پوند B-۲ است.
کاهش ابعاد بدنه و استفاده از ورودی‌های هوای جمع‌وجور در بال‌ها، به طور قابل‌توجهی سطح مقطع راداری هواپیما را کاهش داده و به همین ترتیب، مصرف سوخت را نیز به حداقل می‌رساند. این طراحی هوشمندانه، B-۲۱ را به یک بمب افکن بسیار پنهانکار و کارآمد تبدیل می‌کند که قادر است بدون شناسایی شدن به اهداف خود حمله کند. اما این تنها وجه تمایز B-۲۱ نیست. بهره‌گیری از معماری باز و پردازشگرهای مبتنی بر هوش مصنوعی، انعطاف‌پذیری و قابلیت ارتقاء بی‌نظیری به این هواپیما می‌بخشد. این ویژگی، امکان به‌روزرسانی سریع نرم‌افزارها و سامانه‌ها را فراهم کرده و طول عمر عملیاتی آن را به طور قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
علاوه بر قابلیت‌های تهاجمی و بمباران دقیق، B-۲۱ به عنوان یک “گره فرماندهی پرنده” نیز عمل خواهد کرد. این قابلیت به هواپیما اجازه می‌دهد تا شبکه‌ای از پهپادها و دیگر تجهیزات رزمی را هدایت و کنترل کند، که این امر، توانایی‌های عملیاتی و تاکتیکی نیروی هوایی آمریکا را به طور چشمگیری افزایش خواهد داد. این قابلیت، B-۲۱ را به یک سیستم جنگ الکترونیک چند منظوره و توانا تبدیل می‌کند. به عبارت دیگر، B-۲۱ قادر به انجام نقش‌های مختلف و هماهنگی با دیگر سامانه‌های رزمی است. این موضوع نشان از یک گام بزرگ در توسعه جنگ‌های شبکه‌محور دارد و نقش نیروی هوایی را در قرن بیست و یکم متحول خواهد کرد.
از لحاظ استراتژیک، ورود B-۲۱ به مرحله عملیاتی، پیامدهای قابل توجهی برای موازنه قدرت جهانی خواهد داشت. این بمب افکن با توانایی حمل تسلیحات هسته‌ای و متعارف، می‌تواند در حوزه بازدارندگی هسته‌ای نقش اساسی داشته باشد و آمریکا را در رقابت با قدرت‌های بزرگ حفظ کند. از سوی دیگر، قابلیت‌های پنهانکاری و شبکه‌محور B-۲۱، به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا به اهدافی در هر نقطه از جهان، بدون ریسک زیاد، حمله کند. این قابلیت، می‌تواند به طور چشمگیری نحوه انجام عملیات نظامی آمریکا را تغییر دهد.
واکنش‌های بین‌المللی به این تحول، به طور طبیعی، متنوع و پیچیده خواهد بود. برخی کشورها ممکن است این پیشرفت را ابزاری برای افزایش تنش‌های جهانی بدانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است آن را به عنوان تلاش آمریکا برای حفظ برتری نظامی خود تلقی کنند. بی شک، ورود B-۲۱ به عرصه عملیات، موضوعی است که بحث‌ها و تحلیل‌های زیادی را در مجامع بین‌المللی و مراکز مطالعات راهبردی به دنبال خواهد داشت. این هواپیما نه تنها یک سیستم تسلیحاتی پیشرفته است، بلکه نمادی از پیشرفت‌های تکنولوژیکی و استراتژیک آمریکا در عرصه نظامی نیز محسوب می‌شود. به همین دلیل، پیامدهای ورود این بمب افکن به مرحله عملیاتی، بسیار فراتر از حوزه نظامی بوده و بر سیاست‌های داخلی و خارجی کشورها نیز تاثیر خواهد گذاشت.
اخبار جهان در گزارش‌های بعدی خود، به بررسی دقیق‌تر ابعاد فنی، استراتژیک و سیاسی این بمب افکن و واکنش‌های بین‌المللی به آن خواهد پرداخت.
منبع: National Security Journal
