به گزارش اخبار جهان به نقل از منبع نامشخص، در جریان یکی از بازی‌های اخیر پرسپولیس، هواداران این تیم با شعارهای اعتراضی علیه حمیدرضا درویش، مدیرعامل باشگاه، و مهدی هاشمیان، عضو هیئت مدیره، واکنش تندی نشان دادند. شعار “حیا کن، رها کن” که به طور گسترده در ورزشگاه طنین‌انداز شد، نشان از نارضایتی عمیق هواداران از عملکرد این دو مقام باشگاه داشت. این رویداد تنش‌های موجود میان هواداران و مدیریت باشگاه پرسپولیس را بیش از پیش نمایان ساخت و موجی از واکنش‌ها را در فضای مجازی و رسانه‌های ورزشی به دنبال داشت.
مطمئناً، این شعارها بی‌دلیل نبوده‌اند و ریشه در عدم رضایت هواداران از عملکرد باشگاه در عرصه‌های مختلف، از جمله نقل و انتقالات، برنامه‌ریزی‌های فنی و مدیریت مالی دارد. هواداران پرسپولیس، با سابقه‌ی طولانی و پرشور در حمایت از تیم خود، حساسیت بالایی نسبت به عملکرد باشگاه نشان می‌دهند و عدم تحقق انتظارات آنها، منجر به این واکنش تند و آشکار شده است. در ماه‌های اخیر، پرسپولیس با چالش‌های متعددی مواجه بوده است که می‌تواند در تشدید این اعتراضات نقش داشته باشد. از جمله‌ی این چالش‌ها می‌توان به عملکرد ضعیف در برخی بازی‌ها، نقل و انتقالات پر سر و صدا اما کم‌بازده، و اختلافات داخلی در باشگاه اشاره کرد.
شاید بتوان گفت که شعار “حیا کن، رها کن” نمادی از خشم انباشته شده‌ی هواداران است که به دلیل عدم شفافیت در تصمیم‌گیری‌های باشگاه، عدم پاسخگویی به انتقادات و عدم توجه به خواسته‌هایشان به این نقطه رسیده است. این شعار همچنین می‌تواند به‌عنوان هشداری برای مدیران باشگاه تلقی شود که باید به نیازها و انتظارات هواداران خود بیشتر توجه کنند.
نکته قابل توجه این است که این اتفاق تنها یک رویداد منفرد نیست. در سال‌های اخیر شاهد افزایش تنش‌ها بین مدیریت برخی از باشگاه‌های بزرگ ایرانی و هواداران خود بوده‌ایم. این نشان می‌دهد که نیاز به اصلاحاتی اساسی در سیستم مدیریتی باشگاه‌ها وجود دارد. شاید نیاز باشد تا مکانیسم‌های تعامل سازنده‌تر و شفاف‌تری بین مدیریت باشگاه‌ها و هواداران برقرار شود تا از بروز چنین تنش‌هایی جلوگیری شود.
این رویداد پیامدهای احتمالی مختلفی دارد. از جمله این پیامدها می‌توان به کاهش محبوبیت باشگاه در میان هواداران، ایجاد شکاف عمیق‌تر بین هواداران و مدیریت، و تأثیر منفی بر عملکرد تیم در میدان مسابقه اشاره کرد. علاوه بر این، این رویداد می‌تواند باعث افزایش فشار بر مدیران باشگاه برای ارائه توضیحاتی قانع‌کننده و اتخاذ تدابیری برای جلب رضایت هواداران شود.
واکنش‌های مختلفی به این رویداد در فضای مجازی و رسانه‌های ورزشی دیده شده است. برخی از هواداران از این اقدام حمایت کرده‌اند و آن را بیانگر نارضایتی عمومی از وضعیت باشگاه می‌دانند. برخی دیگر این اقدام را مناسب نمی‌دانند و خواستار حل مشکلات به شیوه‌های مسالمت‌آمیزتر هستند. همچنین، رسانه‌های ورزشی به طور گسترده به این رویداد پرداخته و به بررسی علل و پیامدهای آن پرداخته‌اند.
در نهایت، این رویداد زنگ خطری برای باشگاه پرسپولیس و دیگر باشگاه‌های ورزشی ایران است. به نظر می‌رسد نیاز به نگاهی جدید به مدیریت و ارتباط با هواداران وجود داشته باشد تا از بروز چنین تنش‌هایی در آینده جلوگیری شود. ارتقای شفافیت، پاسخگویی و تعامل سازنده با هواداران به عنوان عوامل کلیدی در برقراری رابطه‌ای مثبت و پایدار بین باشگاه و هواداران نقش بسیار مهمی خواهند داشت. این مسأله نیازمند توجه جدی از سوی مسئولین باشگاه‌ها و همچنین مراجع مربوطه در زمینه‌ی ورزش است.
منبع: منبع نامشخص
