به گزارش اخبار جهان به نقل از ایسنا، کشف یک جرم کیهانی مرموز به نام “کلیف” (The Cliff) در فاصله ۱۲ میلیارد سال نوری از زمین، دیدگاه ستارهشناسان را درباره جهان اولیه دگرگون کرده است. این جرم که در ابتدا به عنوان یک کهکشان باستانی پر از ستاره تصور میشد، در واقعیت چیزی کاملاً متفاوت است: یک “ستاره سیاهچالهای”. این کشف حیرتانگیز، حاصل مطالعات گروهی پژوهشی به سرپرستی آنا دی گراف از موسسه ماکس پلانک آلمان است که با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) و تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا، ماهها به بررسی “نقاط قرمز کوچک” (little red dots) – اجرام مرموزی که در تصاویر جهان اولیه پراکندهاند – پرداختهاند.
کلیف، با وجود اندازه ظاهری کوچک خود، درخششی معادل میلیاردها برابر خورشید دارد. این موضوع، دانشمندان را به این فرضیه سوق داد که شاید با کهکشانی بسیار متراکم روبرو هستند. با این حال، مطالعات دقیقتر نشان داد که چگالی ستارهای در کلیف به اندازهای است که ستارهها در آن تقریباً هر ماه با یکدیگر برخورد میکنند. این برخوردها باید گاز را تا میلیونها درجه گرم کنند و در نتیجه، تابش قدرتمند پرتو ایکس تولید شود – چیزی که تلسکوپ چاندرا آن را شناسایی نکرد. علاوه بر این، تحلیلهای صورت گرفته روی طیفهای نوری نشان داد که ترکیب ستارهای کلیف با یک کهکشان پر از ستاره همخوانی ندارد.
عدم وجود تابش پرتو ایکس و عدم تطابق با ترکیبات ستارهای شناخته شده، محققان را به سوی فرضیهای جدید سوق داد: کلیف یک ستاره سیاهچالهای است. در این مدل، یک سیاهچاله عظیم در مرکز جرم قرار دارد و توسط ابرهای گازی بسیار متراکم احاطه شده است. این پوشش گازی، نور سیاهچاله را به گونهای جذب و بازتاب میدهد که شبیه به ردپای نوری یک کهکشان باستانی است. این فرآیند، به رویداد “شکست بالمر” (Balmer break) منجر میشود که در کلیف دو برابر قویتر از هر جرم دوردست دیگری مشاهده شده است.
این کشف، implications مهمی برای درک ما از جهان اولیه دارد. نقاط قرمز کوچک مانند کلیف، به طور شگفتآوری در جهان اولیه رایج هستند. اگر بسیاری از این نقاط، در واقع ستارههای سیاهچالهای باشند، این امر به طور اساسی نحوه تفکر دانشمندان درباره رشد سیاهچالهها در اوایل جهان و تکامل کیهانی را تغییر خواهد داد. محققان هنوز در حال بررسی و تلاش برای توضیح نحوه رشد این سیاهچالههای عظیم در مدت زمان کوتاهی پس از بیگ بنگ هستند. این نظریه، اگرچه کامل نیست، اما میتواند قطعه گمشدهای در معماهای کیهانی باشد و نشان میدهد که جهان اولیه میزبان اجرام بسیار عجیب و غریبتر از آن چیزی است که پیش از این تصور میشد. این مطالعه در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
منبع: ایسنا


























