به گزارش اخبار جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، تعطیلی هشت دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) در افغانستان، به دلیل ممنوعیت کار زنان توسط طالبان، بحران انسانی جدیدی را در این کشور رقم زده است. عارف‌الله جمال، نماینده UNHCR در افغانستان، در ژنو اعلام کرد که این تصمیم در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، زمانی که ادامه فعالیت‌ها بدون حضور کارکنان زن غیرممکن شد، اتخاذ گردید. این تعطیلی‌ها شامل هشت زیرمرکز در سراسر افغانستان می‌شود که روزانه حدود ۷۰۰۰ نفر را ثبت و پردازش می‌کردند، که حدود ۸۰ درصد آن‌ها واجد شرایط دریافت کمک‌های نقدی بودند.
جمال تأکید کرد که این تصمیم، سبک‌سرانه نبوده و هدف آن تنبیه کسی یا اعلام موضع سیاسی نبوده است، بلکه به دلیل وابستگی شدید فعالیت‌های حیاتی UNHCR به حضور کارکنان زن افغان اتخاذ شده است. وی توضیح داد که در مراکز نقدینگی در مرزها و شهرهای اصلی، فعالیت‌های مهمی مانند توزیع کمک‌های نقدی، ثبت بیومتریک افراد و انجام ارزیابی‌ها و مصاحبه‌های حمایتی انجام می‌شود که بدون حضور زنان افغان به طور کامل غیرممکن است. تجربه بیومتریک نیاز به تماس مستقیم دارد و مصاحبه‌ها اغلب محرمانه هستند. علاوه بر این، ۵۲ درصد از بازگشت‌کنندگان به افغانستان، زن هستند. جمال به صراحت گفت: «ما به سادگی بدون زنان قادر به ادامه کار نیستیم.»
این تعطیلی‌ها پیامدهای وخیمی برای هزاران پناهنده و مهاجر بازگشته به افغانستان خواهد داشت. گزارش‌های پیشین اخبار جهان از کمیساریای عالی پناهندگان نشان می‌دهد که زنان بازگشته از ایران و پاکستان با چالش‌های امنیتی جدی، از جمله محدودیت‌های آزادی رفت‌وآمد، انزوای اجتماعی و دسترسی محدود به خدمات روبرو هستند. حداقل ۶۰ درصد از زنان بازگشته از پاکستان نگران امنیت خود و دختران‌شان هستند. محدودیت‌های اعمال‌شده بر حقوق زنان و دختران، آن‌ها را در برابر چالش‌های سلامت روان، فقر، سوءاستفاده، استثمار و خشونت آسیب‌پذیرتر می‌کند. همچنین، اکثر این زنان به مدارک شهروندی حیاتی دسترسی ندارند که این امر مانع ادغام و دسترسی آن‌ها به خدمات می‌شود. بنا به گزارش اخبار جهان، زنان بازگشته دشواری بیشتری در دسترسی به آب، مراقبت‌های بهداشتی و خدمات حقوقی نسبت به زنان غیربازگشته دارند.
در حال حاضر، اخراج مهاجران از کشورهای همسایه ادامه دارد و امسال بیش از ۲.۳ میلیون مهاجر از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند. این زنان و دختران به کشوری باز می‌گردند که از حقوق آموزش، کار و گشت‌وگذار آزاد محروم هستند. جمال از ادامه مذاکرات با مقامات طالبان خبر داده و ابراز امیدواری کرده است که به زودی راه‌حلی برای از سرگیری کمک‌ها پیدا شود. اما با توجه به شدت محدودیت‌ها و اهمیت نقش زنان در ارائه خدمات بشردوستانه، دستیابی به راه‌حلی فوری بسیار حیاتی و چالش برانگیز به نظر می‌رسد. این بحران، نیاز فوری به مداخلات بین‌المللی و فشار بر طالبان برای احترام به حقوق اساسی زنان را برجسته می‌کند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
