به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرآنلاین، عملیات «خطشکن ۲» (Linebacker II)، بمباران هوایی گسترده ویتنام شمالی توسط ایالات متحده در سال ۱۹۷۲، یکی از پرتنشترین مقاطع جنگ ویتنام را رقم زد. در این عملیات یازده روزه که از ۱۸ تا ۲۹ دسامبر ۱۹۷۲ به طول انجامید، بمبافکنهای آمریکایی با پشتیبانی گسترده نیروی هوایی خود، به اهداف استراتژیک در هانوی و هایفونگ حمله کردند. اما در مقابل، پدافند هوایی ویتنام شمالی، به ویژه با استفاده از سیستم موشکی اس-۷۵ دوینا (SA-2 Guideline)، مقاومت سرسختانهای از خود نشان داد و تلفات سنگینی به نیروی هوایی آمریکا وارد کرد. این مقاومت، نقشی حیاتی در مذاکرات صلح و پایان جنگ ایفا کرد.
یکی از جنبههای قابل توجه این نبرد هوایی، نقش جنگندههای میگ-۲۱ فیشبِد (Fishbed) ویتنام شمالی بود. در حالی که بمبافکنهای بی۵۲ آمریکایی نقش اصلی را در حملات هوایی داشتند، میگ-۲۱ها به عنوان جنگندههای رهگیر، با چابکی و سرعت خود، به مقابله با این تهدید پرداختند. حداقل یک مورد از سرنگونی یک بمبافکن بی۵۲ توسط این جنگندهها گزارش شده است، ادعایی که اگرچه توسط ایالات متحده تأیید نشده، اما نشان دهنده اثربخشی نسبی این جنگندههای شوروی در برابر تکنولوژی برتر آمریکایی است. آمریکاییها در توضیح این حادثه، علت سرنگونی را موشک سام عنوان کرده و هرگز به ادعای خلبان ویتنامی مبنی بر سرنگونی توسط میگ-۲۱ فیشبِد اعتراف نکردهاند. فام توان، خلبانی که در ۲۷ دسامبر ۱۹۷۲، یعنی نهمین روز عملیات خطشکن ۲، مسئولیت سرنگونی را بر عهده گرفته، به گفته خودش موفق به سرنگونی یک بی۵۲ شده است.
میگ-۲۱، جنگندهای مافوق صوت با سرعت دو ماخ (دو برابر سرعت صوت)، در دهه ۱۹۵۰ میلادی در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شد. این جنگنده با طراحی منحصر به فرد خود، به ویژه ورودی موتور روی دماغه، به سرعت در ارتشهای بیش از ۶۰ کشور جهان مورد استفاده قرار گرفت و به یکی از پرطرفدارترین جنگندههای دوران خود تبدیل شد. بالهای مثلثیشکل آن و قابلیت رسیدن به ارتفاع ۱۷۵۰۰ متری، میگ-۲۱ را به جنگندهای چابک و کارآمد تبدیل کرده بود. با تولید بیش از ۱۱۰۰۰ فروند، میگ-۲۱ رکورد پرتیراژترین جنگنده جت مافوق صوت تاریخ را از آن خود کرده است و حتی امروزه نیز، بیش از ۳۰۰۰ فروند از این جنگنده در خدمت ارتشهای مختلف جهان قرار دارد.
عملیات خطشکن ۲، در کنار ابعاد نظامی خود، پیامدهای سیاسی مهمی نیز در پی داشت. فشار بینالمللی بر ایالات متحده برای پایان دادن به بمبارانها افزایش یافت و این عملیات در نهایت به مذاکرات صلح منجر شد و به توافقنامه صلح پاریس در سال ۱۹۷۳ و در نهایت خروج نیروهای آمریکایی از ویتنام کمک کرد. مقاومت سرسختانه ویتنام شمالی در برابر حملات هوایی سنگین آمریکا، نقش مهمی در این توافق ایفا کرد و نشان داد که حتی با وجود برتری تکنولوژیکی قابل توجه، اراده و استقامت نیروهای دفاعی یک کشور می تواند به نتیجه ای تعیین کننده منجر شود.
این رویداد، از ابعاد مختلفی همچون تاکتیکهای نظامی، نقش فناوری در جنگ، و دیپلماسی بینالمللی، قابل بررسی است. تحلیلگران نظامی، نقش میگ-۲۱ را در ایجاد اختلال و کاهش کارایی بمبافکنهای بی۵۲ تحسین میکنند، در حالی که کارشناسان دیپلماسی، عملیات خطشکن ۲ را به عنوان عاملی کلیدی در تسریع مذاکرات صلح و پایان جنگ ویتنام میدانند. مطالعه این رویداد به درک بهتر محدودیتهای قدرت نظامی و اهمیت عامل انسان در موفقیت یا شکست عملیات نظامی کمک میکند. اخبار جهان پیوسته رویدادهای مرتبط را مورد بررسی قرار داده و به روزرسانی آنها میپردازد.
منبع: خبرآنلاین

























