به گزارش اخبار جهان به نقل از ایسنا، دکتر کاترین ویلیامسون، داروساز، با اشاره به نقش منیزیم در پیشگیری از بیماری‌هایی نظیر فشار خون، دیابت نوع ۲، پوکی استخوان و میگرن، و همچنین بهبود کیفیت خواب، هشدار داد که این ماده معدنی می‌تواند با برخی داروها تداخل داشته باشد و بر عملکرد آن‌ها اثر بگذارد.
وی تأکید کرد که مصرف همزمان و نادرست منیزیم با برخی داروها ممکن است اثر آن‌ها را کاهش داده یا عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند. راکشا شاه، کارشناس تغذیه، نیز در این زمینه اظهار داشت که آنتی‌بیوتیک‌های گروه‌های فلوروکینولون (مانند سیپروفلوکساسین و ملووفلوکساسین) و تتراسایکلین (مانند داکسی‌سایکلین و مینوسایکلین) بیشترین تداخل را با منیزیم دارند، زیرا منیزیم با اتصال به این آنتی‌بیوتیک‌ها در روده، مانع جذب آن‌ها می‌شود. توصیه می‌شود مکمل منیزیم حداقل ۲ تا ۶ ساعت قبل یا بعد از مصرف این آنتی‌بیوتیک‌ها مصرف شود.
دکتر دانیل اتکینسون، متخصص دیگری در این زمینه، بیان کرد که اگرچه کمبود منیزیم با پوکی استخوان مرتبط است، اما مصرف خوراکی آن می‌تواند جذب داروهای درمان پوکی استخوان مانند آلندرونات را کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، توصیه می‌شود بیس‌فسفونات‌ها مانند آلندرونات با معده خالی و یک لیوان آب مصرف شوند و حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از آن، از مصرف منیزیم یا آنتی‌اسیدهای حاوی منیزیم خودداری شود.
به گفته دکتر اتکینسون، مصرف همزمان آملودیپین (مسدودکننده کانال کلسیم) با منیزیم می‌تواند منجر به افت بیش از حد فشار خون، سرگیجه، غش یا مشکلات قلبی شود. بنابراین، افرادی که داروهای فشار خون مصرف می‌کنند باید پیش از مصرف مکمل منیزیم با پزشک خود مشورت کنند.
به گزارش اخبار جهان به نقل از ایندیپندنت، دیورتیک‌ها یا قرص‌های ادرارآور به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: دیورتیک‌های لوپ و تیازیدی (مانند فوروزماید و هیدروکلروتیازید) که سطح منیزیم بدن را کاهش می‌دهند و دیورتیک‌های نگهدارنده پتاسیم (مانند اسپیرونولاکتون) که می‌توانند سطح منیزیم را بیش از حد بالا ببرند. در صورت مصرف دیورتیک‌ها، توصیه می‌شود سطح منیزیم خون به طور منظم و با مشورت پزشک بررسی شود.
دکتر ویلیامسون همچنین درباره تداخل منیزیم با آمفتامین‌ها هشدار داد و گفت که منیزیم با افزایش سطح قلیایی (PH) معده، جذب داروهایی مانند آمفتامین‌ها را که به محیط اسیدی نیاز دارند، مختل می‌کند. این تغییر می‌تواند باعث جذب سریع‌تر دارو و بروز عوارض جانبی شود یا اثر دارو را کاهش دهد.
علائم هشداردهنده تداخل منیزیم با داروها شامل استفراغ یا تهوع مداوم، خستگی یا ضعف غیرعادی، ضربان قلب کند یا نامنظم و بی‌اثر شدن دارو است.
با توجه به اهمیت منیزیم برای سلامتی، آگاهی از تداخلات دارویی آن ضروری است. قبل از افزودن منیزیم به برنامه روزانه خود، در صورت مصرف هرگونه داروی تجویزی، با پزشک مشورت کنید.
منبع: تابناک
