خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده است
اعتصاب سراسری در اسرائیل که به ندای اعتراض بخش گسترده‌ای از اقتصاد و جامعه این کشور پاسخ داد، از منظر یک کارشناس صهیونیست به یک پیروزی استراتژیک برای حماس تبدیل شده است. این تحلیل که در یکی از روزنامه‌های عبری منتشر شد، می‌گوید این حرکت مدنی نه تنها به عنوان یک اعتراض اقتصادی و اجتماعی دیده می‌شود، بلکه به صورت ضمنی راهبردی تلقی می‌شود که بر پیچیدگی‌ها و شکاف‌های داخلی اسرائیل تأکید می‌کند و به مخاطبان جهانی پیام می‌دهد که نبرد اسرائیل-هم‌پیمانانش تنها به خطوط نبرد محدود نیست بلکه به معنای واقعی بافت داخلی این جامعه را می‌کشد.
اعتصاب سراسری که به شکل گسترده‌ای در سطح کشور برگزار شد، اقتصاد را در کنار دانشگاه‌ها، شرکت‌های فناوری پیشرفته و نهادهای مدنی به توقف کشاند و نشان داد که در بسیاری از بخش‌های حیاتی کشور، اراده کارگران و فعالان اجتماعی با تصمیمات دولتی همسویی ندارد. در این رویداد، بسیاری از شرکت‌های فناوری پیشرفته، شرکت‌های خصوصی و مؤسسات آموزشی و پژوهشی به شکل داوطلبانه یا زیر فشارهای محیطی و اجتماعی دست از کار کشیدند و این اعتراض آهنین توانست وزن سنگینی به پیام اصلی معترضان بدهد. اما لازم به تأکید است که این حرکت از نظر برخی تحلیلگران صرفاً با حضور رسمی اتحادیه کارگران اسرائیل همراه نبود و در زنجیره اعتراضات، بخش‌های خصوصی و دانشگاهی نیز نقش محوری ایفا کردند.
در یادداشتی که در یکی از روزنامه‌های عبری منتشر شد، این کارشناس صهیونیست با اشاره به دامنه این اعتصاب و حضور وسیع فعالان جامعه مدنی، نتیجه می‌گیرد که چنین رویدادی فراتر از یک اعتراض اقتصادی است و نشان‌دهنده یک تغییر جهت در سطح ذهنی جامعه اسرائیل است. به گفته او، اعتصاب عمومی به عنوان یک واکنش اجتماعی-سیاسی، می‌تواند به یک نیروی محرکه برای بازتعریف مسائل داخلی تبدیل شود و به طور مداوم بر میزان شدت و دامنه تضادهای داخلی بیفزاید. این دیدگاه به شدت بر این باور استوار است که این اعتراض، با هم‌گرایی یا همسویی غیراعلانی میان بخش‌های مختلف جامعه، می‌تواند به گسترش شکاف‌های داخلی انجامیده و به نقطه‌ای برسد که دولت را وادار به بازنگری در اولویت‌ها و راهبردهای کلان کند.
این تحلیل تأکید می‌کند که هدف اصلی حامیان این رویداد صرفاً آزمودن قدرت و ظرفیت دولت در پاسخ به بحران‌ها نبوده است، بلکه با استفاده از این فرصت، به دنبال رساندن پیام‌های استراتژیک به داخل و خارج از مرزهای اسرائیل بوده است. از منظر این کارشناس، اعتراض گسترده و بی‌سروصدا در برخی نقاط به معنای استفاده از یک ابزار مدنی برای ایجاد فشارهای داخلی است که می‌تواند نتیجه‌ای فراتر از جبهه‌های جنگی فعلی داشته باشد. به تعبیر او، این گونه اعتراضات می‌تواند به صورت یک «موضع‌گیری راهبردی» عمل کند که از منظر حماس، در کنار تأثیرگذاری بر روند مذاکرات و شرایط گروگان‌ها، به مشروعیت‌بخشی به دیدگاه‌های مقاومت واحب تداوم مبارزه افزوده و به شکل گیری روایت‌های جهانی در این مناقشه کمک کند.
در تحلیل مطرح شده، به نقش گسست‌های اجتماعی نیز توجه می‌شود. این نویسنده اشاره می‌کند که پیش از آغاز درگیری‌های اصلی، برخی سندهای داخلی و گزارش‌های اطلاعاتی نشان می‌دهد که شکاف‌های داخلی در جهت تضعیف انسجام ملی Israel در حال عمق یافتن است. اگر این شکاف‌ها به گونه‌ای جدی‌تر و با شدت بیشتر ادامه یابد، می‌تواند به بی‌ثباتی داخلی منجر شده و در نهایت به معنادار شدن پاسخ‌های دولت در برابر چالش‌های امنیتی و انسانی بیانجامد. به این ترتیب، آنچه در ظاهر به نظر می‌رسد یک اعتراض اقتصادی است، از منظر داخلی می‌تواند به عنوان علامتی از شکاف‌های ساختاری و بحران مشروعیت عمل کند.
در کنار جنبه‌های استدلالی این تحلیل، به اثرات بلندمدت بر تصویر و اعتبار اسرائیل در سطح بین الملل نیز اشاره می‌شود. با توجه به این روایت، اگر اعتراض‌های گسترده از نگاه داخلی به عنوان بخشی از بحران مشروعیت تلقی شود، می‌تواند به شکل‌گیری روایت‌هایی در سطح جهان منجر گردد که از چشم‌انداز حامیان حماس یا تحلیلگران همسو با دیدگاه‌های مقاومت، اسرائیل را در حال کارکرد در محیطی از بی‌ثباتی داخلی ببینند. این کارشناس اضافه می‌کند که در چنین فضایی، محافل سیاستگذاری و تصمیم‌گیری باید با دقت بیشتری به مدیریت بحران داخلی، بهبود ارتباطات داخلی و پاسخ‌گویی به مطالبات جامعه بپردازند تا از تبدیل شدن این وضعیت به یک پازل ناامیدی عمومی جلوگیری کنند.
به طور کلّی، این گزارش از منظر خبرگزاری اخبار جهان، نشان می‌دهد که اعتصاب سراسری در اسرائیل تنها یک رویداد اقتصادی نیست بلکه بازتابی از پیچیدگی‌های سیاسی و اجتماعی است که می‌تواند به عنوان یک شاخص از تغییرات روانشناختی و اجتماعی در جامعه اسرائیل تلقی شود. در نگاه این تحلیلگر صهیونیست، Hamas با بهره‌گیری از این وضعیت و بازتعریف عملیات‌ها و مطالبات داخلی، در پی بی‌ثبات‌سازی تدریجی و فشار به ساختارهای حاکم است تا از طریق این فشاره به بازتعریف مسئله فلسطین در چارچوبی جهانی دست یابد.
در نهایت، این گزارش تأکید می‌کند که هر چند هدف نهایی این حرکت از منظر تحلیلگر حاضر در یادداشت‌های عبری، تغییرات راهبردی در میدان داخلی اسرائیل است، اما پیامدهای آن فراتر از جغرافیای این کشور گسترش یافته و بر روایت رسانه‌ای و سیاست‌های بین المللی نیز اثرگذار خواهد بود. اگر اسرائیل نتواند به درستی به مطالبات اجتماعی پاسخ دهد، و همزمان انسجام داخلی را حفظ کند، احتمال دارد که این گونه رویدادهای مدنی به سوی تداوم شکاف‌های داخلی و تضعیف توانایی‌های رسمی در مدیریت بحران‌ها سوق یابد.
خبرگزاری اخبار جهان این گزارش را منتشر می‌کند تا نگاه جامع‌تری از جنبه‌های داخلی و بین المللی این رویداد ارائه شود.
