خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده است: شهر در برابر کمبود آب قد علم می‌کند اما صدای ترک‌خوردگی لوله‌ها در سایه بی‌تفاوتی پنهان مانده است. تهران با جمعیتی حدود 9 میلیون نفر همچنان با هدر رفت بی‌وقفه آب روبه‌رو است و مقدار قابل توجهی از آب لوله‌کشی پیش از رسیدن به مصرف‌کننده به دلیل فرسودگی شبکه یا کنتورهای معیوب از دست می‌رود یا بی‌صدا ناپدید می‌شود.
براساس آمار رسمی شرکت آب و فاضلاب تهران، حدود 22 درصد از آب شرب پایتخت به دلیل مشکلات ساختاری عملاً به مصرف نمی‌رسد. از طرفی این نهاد از شهروندان خواسته است مصرف خود را حدود 20 درصد کاهش دهند تا از تابستان سخت عبور کنیم. اما آیا این قیاس به معنای بی‌اثر بودن صرفه‌جویی مردم است؟ قطعاً نه. کاهش مصرف تنها یکی از مولفه‌های مقابله با بحران آبی است و کار به هماهنگی و بازسازی زیرساخت‌ها نیاز دارد.
تهرانی‌ها روزانه بین 3 تا 4 میلیون مترمکعب آب مصرف می‌کنند و میزان مصرف آب شرب تهران حدود 1.2 میلیارد مترمکعب در سال است. با در نظر گرفتن هدررفت 22درصدی (به دلیل مشکلات ساختاری)، چیزی حدود 264 میلیون مترمکعب آب، معادل ظرفیت یک سد بزرگ، یا حتی فرصت مصرف‌شدن هم پیدا نمی‌کند. تقریباً نیمی از این اتلاف، ناشی از فرسودگی شبکه آبرسانی است و نیم دیگر مربوط به مسائلی نظیر کنتورهای معیوب، انشعاب‌های غیرمجاز، شکستگی‌های ناگهانی و برداشت‌های غیرقانونی است.
آمارها نشان می‌دهد میزان صرفه‌جویی فعلی شهروندان کمتر از 8 درصد است، یعنی فاصله‌ای جدی با هدف اعلام‌شده 20 درصد. این نشان می‌دهد که صرفه‌جویی فردی اگرچه ضروری است، تنها به تنهایی کافی نیست و باید اقدامات ساختاری هم سرعت بگیرد تا آب از دست رفته به چرخه مصرف برگردد.
شرکت آبفا تخمین زده است برای نوسازی حدود 200 کیلومتر از شبکه فرسوده تهران، بیش از 20 هزار میلیارد تومان بودجه نیاز است. عددی که گرانی به نظر می‌رسد اما در برابر هزینه‌های بحران آبی، نارضایتی عمومی و فشار روی منابع طبیعی، هزینه‌ای از جنس سرمایه‌گذاری برای آینده است. با این حال جلوی پیشبرد اصلاحات زیرساختی با موانعی همچون هماهنگی با شهرداری، شرکت گاز و برق، محدودیت‌های ترافیکی و تأخیرهای اجرایی نباید گرفته شود؛ در غیر این صورت بحران آبی تشدید شده و فشارها به نهادهای اجرایی نیز افزایش خواهد یافت.
در حال حاضر تهران از چهار سد اصلی تأمین می‌شود: ماملو، لار، امیرکبیر و طالقان. گزارش‌ها می‌گویند سه سد از این چهار سد تنها حدود 12 درصد ظرفیت آبی خود را حفظ کرده‌اند. چنین وضعیتی به هر مترمکعب آب از دست رفته نقش مهمی در آینده می‌دهد؛ آیا به تأمین پایدار می‌رسیم یا به سمت ادامه جیره‌بندی خواهیم رفت؟
آبفا هشدار داده است که اگر بارندگی‌ها تا آبان آغاز نشود یا مصرف کاهش نیابد، تهران وارد مرحله‌ای از مدیریت فشار آب و توزیع دچار اختلال خواهد شد. در استان تهران، 42 درصد مصرف آب مربوط به بخش شهری و 58 درصد مربوط به کشاورزی و صنعت است؛ اما برخلاف مصرف خانگی که نظارت‌پذیرتر است، اطلاعات شفاف و دقیقی از نحوه مصرف یا هدررفت در بخش کشاورزی و صنعتی وجود ندارد. کشت محصولات آب‌بر، صنایع با جانمایی غلط و نبود بازچرخانی آب، نه تنها در تهران که در بسیاری از استان‌ها، ما را به مسیری بدون بازگشت سوق می‌دهد.
امروز تهران بیش از هر چیز به همکاری دو سویه نیاز دارد: هم صرفه‌جویی آگاهانه از سوی مردم و هم اقدام جدی و مؤثر برای اصلاح زیرساخت‌ها و بازسازی شبکه فرسوده. تنها با این مشارکت متقابل است که می‌توان به آینده‌ای پایدار و امن برای آب در پایتخت امیدوار بود.
این گزارش توسط خبرگزاری اخبار جهان منتشر شده است.
