خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده است
روایت دانش‌آموزی که زیر سایه جنگ مدال طلای المپیاد زیست جهانی گرفت
سیاوش پزشک‌پور، دانش‌آموز پایه دوازدهم دبیرستان علامه حلی یک تهران، با رفتن به فیلیپین و شرکت در المپیاد جهانی زیست‌شناسی 2025 نشان داد که اراده و تلاش مستمر می‌تواند در دشوارترین شرایط نیز به افتخاری بزرگ منجر شود. او در این رقابت‌ها مدال طلای جهان را برای ایران به ارمغان آورد و داستان او بازگوکننده تعبیر جدیدی از تعهد به علم در زمان بحران است.
سیاوش که اکنون به پایان دوره دبیرستان نزدیک می‌شود، سال‌ها است که به مسیر المپیاد زیست‌شناسی علاقه‌مند است. او در دبیرستان علامه حلی یک تهران ثبت نام کرد و از پایه‌های ابتدایی، به ویژه در دوره‌های جمعه‌ای «پیش‌المپیاد» با درس‌های فیزیک، زیست و ریاضی آشنا شد. آن زمان او از ورود جدی به مسابقات ملی و جهانی اطمینان داشت و موفقیت‌های آینده را با تلاش مستمر ممکن می‌دانست. مدرسه علامه حلی یک، با وجود داشته‌های آموزشی، به او فرصت داد تا در کنار کلاس‌های رسمی مدرسه، دوره‌های تخصصی المپیاد را نیز پیگیری کند. این ترکیب، به او امکان می‌داد تا هم مباحث پایه را به خوبی بیاموزد و هم از فرصت‌های ویژه‌ای که برای المپیاد وجود داشت استفاده کند.
اعزام تیم المپیاد زیست‌شناسی ایران به فیلیپین در وضعیتی دشوار و با وجود جنگ‌های اخیر صورت گرفت. تیم ملی با پشتکار فراوان و با وجود فشارها و محدودیت‌های زیادی راهی فیلیپین شد و توانست در رقابت‌های جهانی سه مدال طلای دیگر و یک مدال نقره کسب کند. در کنار دستاوردهای تیمی، روایت سیاوش نشان می‌دهد که اعضای تیم چگونه با استرس و دغدغه‌های محیطی کنار آمدند و چگونه بریده‌های زمانی کوتاه را برای تمرکز بر درس و تمرین خرج کردند. او تأکید می‌کند که اختلاف سطح میان کتاب‌های درسی و مطالب مورد نیاز برای المپیاد در مقاطع پایین‌تر از متوسطه، به ویژه در درس زیست، با آموزش‌های مکمل و کلاس‌های خارج از مدرسه جبران می‌شود و این نکته، یکی از نقدهای مطرح او به سیستم آموزشی است.
سیاوش درباره روند ورود به المپیاد توضیح می‌دهد که علاقه‌اش به زیست از دوره‌های ابتدایی آغاز شد و با آشنایی ویژه با مسیرهای تخصصی، او تصمیم گرفت سال‌های دهم و یازدهم را با تمرکز بر آزمون‌های ورودی مدارس برتر، به ویژه دبیرستان‌های معتبر پایتخت، سپری کند. او باور داشت که محیط آموزشی مناسب و دسترسی به ترکیبی از کتاب‌های درسی با منابع آموزشی اضافی، می‌تواند سطح آمادگی را به طرز قابل توجهی ارتقا دهد. تجربه او نشان می‌دهد که موفقیت در المپیاد، البته با وجود سختی‌ها، نتیجه یک هم‌سویی دقیق بین تلاش فردی و زیرساخت‌های آموزشی است.
اعزام به فیلیپین، دو روز پس از آتش‌بس و پس از پایان جنگ، با اضطراب و در عین حال با برنامه‌ای فشرده همراه بود. تیم اعزامی ایران با برنامه‌ریزی سختگیرانه، از صبح تا شب در کلاس‌ها حاضر می‌شد و مربیان نیز زحمت زیادی می‌کشیدند تا بدون وقفه بتوانند دانش‌آموزان را برای مسابقه آماده کنند. پروازها پس از بازگشایی مسیرهای هوایی انجام شد و این نخستین پرواز پس از بازگشایش بود که تیم ملی به رقابت‌های جهانی پیوست. در فیلیپین، برخلاف برخی نگرانی‌ها، خبرنگاران و داوران پرسش‌های مربوط به جنگ را مطرح نکردند و نگاه‌ها بیشتر به آماده‌سازی علمی و نمایش توانمندی‌های علمی دانش‌آموزان معطوف بود.
سوالات درباره آینده تحصیلی و حرفه‌ای او نیز با صراحت پاسخ داده شد. سیاوش گفت که به کنکور نیاز ندارد زیرا دارنده مدال طلای ملی در سطح جهانی است و از برخی فرصت‌های پذیرش ویژه برخوردار می‌شود. او در نگاه آینده‌اش، احتمالاً رشته پزشکی را در دانشگاه انتخاب می‌کند، اگرچه بیوتکنولوژی نیز می‌تواند گزینه دیگری باشد. او تأکید کرد که تمایل دارد در ایران بماند و به کشورش خدمت کند؛ خانواده برای او از همه چیز مهم‌تر است و بنابراین تصمیم به ماندن در وطن و ساختن آینده‌ای مفید در ایران را ترجیح داده است.
نقدهای او به سیستم آموزشی نیز به صراحت بیان شد. او معتقد است در دوره‌های ابتدایی و به ویژه برای آزمون‌های ورودی مانند تیزهوشان، تفاوت زیادی بین سطح کتاب‌های درسی و مطالبی است که برای موفقیت لازم است. به باور او، بدون استفاده از منابع کمکی و کتاب‌های کمک آموزشی، به‌ویژه در درس زیست، امکان رسیدن به نتایج عالی دشوار است. این نگاه، نشان‌دهنده نیاز به اصلاح و به‌روز رسانی محتواهای آموزشی و همچنین تقویت روش‌های آموزشی در کنار کلاس‌های تخصصی است تا دانش‌آموزان بتوانند به راحتی به مباحث عمیق‌تر دست یابند و در آینده نیز بتوانند در حوزه‌های علمی مختلف موفق باشند.
در موقعیت حرفه‌ای، تجربه طی المپیاد به سیاوش این فرصت را می‌دهد که پس از فراغت از مدرسه، به تدریس المپیادی‌ها و انتقال تجربه‌های یادگیری به نسل‌های بعدی بپردازد. او همچنین از وجود فرصت‌های کارآموزی در شرکت‌های بیوتکنولوژی خبر می‌دهد که با همکاری‌های آموزشی، زمینه ورود دانش‌آموزان المپیادی به بازار کار را فراهم می‌کند. اگر مسیر پزشکی را برگزید، به‌راحـتی در ایران بتواند وارد بازار کار شود و فرصت‌های شغلی مناسبی بیابد. این مسیرهای متنوع، گواهی است بر این که المپیادهای علمی، نه تنها جوایز فردی، که باورهای حرفه‌ای و فرصت‌های آتی را نیز در کنار دانش‌آموزان می‌نشاند.
و اما نکته‌های کلیدی درباره این دستاورد بزرگ: نخست اینکه شکست‌ها و بحران‌ها، از منظر علمی و آموزشی نباید مانعی بر مسیر رشد باشد. دوم اینکه ایجاد و حفظ فرصت‌های آموزشی مرتبط با المپیاد و ارتقای سطح کتاب‌ها و منابع درسی می‌تواند بخش زیادی از نیازهای آموزشی را پوشش دهد. سوم اینکه ارتباط میان آموزش، پژوهش و صنعت در ایران باید تقویت شود تا موفقیت‌های دانش‌آموزان مستعد در المپیادها نه تنها به صورت افتخار ملی دیده شود، بلکه بتواند به توسعه حرفه‌ای و فرصت‌های شغلی نیز منجر شود. و در نهایت، روایت سیاوش، پیام روشن می‌دهد که عزم و پشتکار نوجوانان ایرانی در کنار حمایت‌های آموزشی و زیرساختی، می‌تواند در این دوران سخت، زمینه‌های روشن‌تری برای آینده کشور فراهم کند.
این گزارش بر آنچه که دانش‌آموزان و معلمان ایرانی در دوران بحران از خود نشان می‌دهند، تأکید دارد: با وجود جنگ‌ها و فشارهای بیرونی، تلاش برای علم و پژوهش نباید خاموش شود. مدال طلای المپیاد زیست‌شناسی جهان، تنها نشان از توانمندی فردی نیست؛ بلکه نشان از ظرفیت یک نسل برای ایستادگی در برابر مشکلات و حرکت به سوی آینده‌ای امیدبخش است. خبرگزاری اخبار جهان با افتخار این مسیر را روایت می‌کند و به حفظ و گسترش فرصت‌های آموزشی برای تمامی جوانان ایران می‌اندیشد.
– پایان خبر –
