به گزارش وبسایت اخبار جهان، نشست تخصصی نقد نمایش “مادر مخوف” به کارگردانی عرفان آیتی شامگاه چهارشنبه پس از اجرای این اثر در سالن استاد فرشچیان اصفهان برگزار شد. در این نشست، احسان روح‌الامین نقاش و مدرس دانشگاه، مرتضی بصراوی طراح و مجسمه‌ساز، مهدی تمیزی هنرمند هنرهای تجسمی و عرفان آیتی کارگردان اثر، به تحلیل و نقد ابعاد مختلف محتوایی و اجرایی نمایش پرداختند.
احسان روح‌الامین در این نشست بیان کرد که متن اصلی نمایش بسیار هنری و ترسناک بود و روایتی از تصاویر مسیحی و تأثیرات خانوادگی را در خود جای داده بود. وی افزود که در اجرای عرفان آیتی با نوعی خوانش معاصر از این متن مواجه بودیم و بازیگران بسیار خوب عمل کردند و کارگردان توانسته بود با حذف بخش‌هایی از روایت، معنای تازه‌ای خلق کند.
روح‌الامین تأکید کرد که مادر مخوف در واقع از جنس دو روایت است؛ یکی در سطح و دیگری در ژرفا. در سطح با خانواده‌ای روبه‌رو هستیم که میان ترس و ایمان دست‌وپا می‌زند و در عمق با ذهن انسان معاصر که در جست‌وجوی معنای از دست‌رفته است. این نمایش در حقیقت برزخی است میان پدر، مادر، و فرزندی که از جهان اسطوره رانده شده است.
مرتضی بصراوی، طراح و مجسمه‌ساز، در ادامه این نشست بیان کرد که نمایش مادر مخوف بر پایه یک قصه استوار است، اما در طول اجرا مدام با شیوه‌های مختلف پرداخت می‌شود. این پرداخت‌های متوالی موجب شکل‌گیری نوعی ابرروایت می‌شود که در دل خود روایت‌های متعدد و گاه متناقض دارد. وی افزود که مخاطب در طول نمایش مدام با قصه‌های تازه روبه‌رو می‌شود و این تداخل قصه‌ها سبب نوعی به‌هم‌ریختگی معنا می‌شود.
مهدی تمیزی، هنرمند هنرهای تجسمی، در بخش دیگری از نشست، به جنبه‌های بصری و تجسمی نمایش پرداخت. وی اظهار کرد که یکی از مشکلات اصلی تئاتر اصفهان، فقدان فضای نقد جدی است و برگزاری چنین نشست‌هایی می‌تواند به جریان نقد حرفه‌ای در شهر کمک کند. تمیزی افزود که نمایش حاوی پیام‌هایی است که به مسئولیت هنرمند در برابر جامعه اشاره دارد و در این نمایش، انسان امروز در برابر تنهایی، سرکوب و اضطراب قرار گرفته و زبان بدن راهی است برای گفت‌وگو در جهانی که زبان گفتاری دیگر کارکرد ندارد.
عرفان آیتی، کارگردان نمایش مادر مخوف، در بخش پایانی نشست، بیان کرد که ترجیح می‌دهد در جلسات نقد کمتر سخن بگوید، اما شاید توضیح برخی نکات برای روشن‌تر شدن مسیر اجرا ضروری باشد. وی افزود که در روند شکل‌گیری اثر، تمرکز اصلی ما بر رابطه معنا و تفسیر بود و نمایش مادر مخوف از متنی اقتباس شد که در ظاهر قصه‌ای کودکانه دارد اما در بطن خود به مسئله مرگ، گناه و رستگاری می‌پردازد.
آیتی همچنین بیان کرد که در طول تمرین‌ها تصمیم گرفتیم زبان گفتاری را به حداقل برسانیم تا بدن به عنوان نخستین حامل معنا در مرکز قرار گیرد و در اجرای دوم نمایش ما از تداخل دیالوگ‌ها و اختلال در صدا استفاده کردیم تا معنای صحنه در ذهن مخاطب تثبیت نشود.
منبع: وبسایت مهرنیوز
