به گزارش وبسایت اخبار جهان، کتابخانه دانشگاه تهران تصویری از کشتی کوچکی را در فضای مجازی منتشر کرده که روی آن زنان و کودکان در کنار قفسههای کتاب و فانوسهای روشن دیده میشوند. این داستان در سال ۱۹۰۴ در حاشیه رودخانه میسیسیپی اتفاق افتاد.
در آن زمان، شهرهای حاشیه رودخانه دسترسی کم به مدارس یا کتابخانههایی داشتند که بتوانند خدمات آموزشی ارائه دهند. گروهی از زنان تصمیم گرفتند با نام زنان قایق کتاب، کتابهای اهدایی را به کنار رودخانه ببرند و به کودکان آموزش دهند.
یکی از این زنان، النور فینچ، معلم سابق مدرسهای از آیووا بود که پسانداز خود را صرف خرید یک لنج باری کرد. او و دو دوستش آن را سفید رنگ کردند، با کتابهای اهدایی پر کردند و نام آن را «دانش زیبا» گذاشتند. این قایق با قفسهها، چراغهای نفتی و یک دستگاه چاپ دستی بارگیری شد که جزوههای کوچکی از اشعار و اخبار محلی تولید میکرد.
هنگامی که قایق کتاب به سمت پایین رودخانه حرکت میکرد، کودکان به سمت ساحل میدویدند و فریاد میزدند: «کتابخانه اینجاست!» کشاورزان سیب، لحاف یا آرد ذرت را با کتابهای امانتی معاوضه میکردند.
در زمانی که سواد در مناطق روستایی آمریکا نادر بود، این زنان دروس خواندن را درست روی عرشه، اغلب با نور فانوس، در حالی که مه رودخانه دور بدنه کشتی میپیچید، آموزش میدادند.
در طول یک زمستان سخت، وقتی رودخانه یخ زد، النور از متوقف شدن امتناع کرد. او مایلها در عرض سواحل یخی راه میرفت و کیسههای کتاب را روی پشت خود حمل میکرد و اطمینان میداد که هیچ کودکی از خواندن خود باز نماند.
او گفت: «رودخانه فقط میخوابد، داستانها نمیخوابند.» تا دهه ۱۹۱۰، کتابخانهی شناور آنها الهامبخش قایقهای مقلد در مینهسوتا و ایلینوی شد و آموزش را در قلب سرزمین گسترش داد.
منبع: مهرنیوز



























