به گزارش وبسایت اخبار جهان، ایران با وجود داشتن 21 درصد از ذخایر گاز جهان، کسری شدید گاز و افت فشار در میدان پارس جنوبی را تجربه می‌کند. در حالی که در مجمع کشورهای صادرکننده گاز، از ضرورت افزایش تولید گاز تا سال 2050 با هدف دستیابی به 30 درصد گاز در سبد انرژی جهان سخن به میان آمد، اما ایران کجای این معادلات قرار دارد؟
ایران با دارا بودن بیش از 1200 تریلیون فوت مکعب ذخایر گاز، پس از روسیه دومین رتبه در جهان را دارد. با این حال، کسری گاز در کشور سال‌های اخیر به قدری بالا بوده است که بسیاری از صنایع به خاموشی رفته‌اند و صنایع وابسته به گاز مانند پتروشیمی از متضرران بزرگ کسری گاز بوده‌اند.
با وجود اینکه موضوع صادرات گاز در جهان یک موضوع حساس است که درگیری سیاسی میان کشورها را به وجود آورده است، اما صادرات گاز از منظر نقش‌آفرینی در فضای ژئوپلیتیکی منطقه به حدی حیاتی است که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.
محسن پاک‌نژاد، وزیر نفت، در مجمع کشورهای صادرکننده گاز اظهار کرد: «رویکرد اعضای مجمع باید عرضه بیشتر گاز طبیعی به بازارهای جهانی با هدف دستیابی به سهم 30 درصدی گاز در سبد انرژی جهان تا سال 2050 باشد.»
او همچنین تاکید کرد: «با وجود تشدید تحریم‌ها ما مصمم هستیم با بهره‌گیری از توانمندی‌های داخلی و توسعه همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، اجرای برنامه‌های افزایش تولید گاز طبیعی و ارتقای کارایی انرژی را تداوم دهیم.»
ایران دومین دارنده ذخایر گازی جهان است که با وجود بیش از 1200 تریلیون فوت مکعب ذخایر گاز، کسری فزاینده‌ای از گاز را تجربه می‌کند. این کشور با وجود دارا بودن 21 درصد از ذخایر گاز جهان، ناتوان از تامین گاز داخلی خود است. هرساله کشور در فصل زمستان با کسری 300 تا 350 میلیون مترمکعبی گاز مواجه است که بار عمده آن بر دوش میدان گازی پارس جنوبی است.
میدان مشترک پارس جنوبی به‌عنوان بزرگ‌ترین منبع گازی ایران، نقش اصلی در تامین گاز مصرفی کشور دارد. اما این میدان اکنون وارد نیمه دوم عمر بهره‌برداری خود شده و پدیده افت فشار در مخازن آن، به معضلی جدی تبدیل شده است. تداوم این روند می‌تواند ظرفیت برداشت را به‌شدت کاهش دهد و تامین گاز در زمستان را با بحران مواجه کند.
زمانی که ایران توانایی به سرانجام رساندن قراردادهای منعقدشده در زمینه فشارافزایی را هم ندارد، چطور می‌تواند به دیگر کشورها اطمینان بدهد که می‌تواند قرارداد گازی با آنها منعقد کند؟ وقتی همچنان مساله تحریم و مشکلات تکنولوژیکی پابرجاست، چطور می‌توان امید داشت که بدون در نظر گرفتن این موضوعات وضعیت تولید و صادرات گاز کشور بهبود یابد؟
منبع: تجارت نیوز
