به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرآنلاین، پژوهش‌های جدید این احتمال را مطرح کرده‌اند که برقراری ارتباط میان مغز انسان‌ها در هنگام خواب امکان‌پذیر است. با وجود اینکه فناوری یادگیری ماشین امروزه می‌تواند تا حدودی رؤیاها را تجسم کند، اما هنوز راهی برای به اشتراک گذاشتن مستقیم خواب‌ها با دیگران وجود ندارد. در حال حاضر، تفسیر سیگنال‌های مغزی می‌تواند صحنه‌های خیالی یا افکار کلی را مشخص کند، اما انتقال مستقیم این اطلاعات به مغز فرد دیگر ممکن نیست.
چگونگی برقراری ارتباط در خواب
تنها راه موجود برای ارتباط در هنگام خواب، استفاده از حواس است. برای مثال، زمزمه کردن کلمات در گوش فردی که خواب است، می‌تواند روشی برای انتقال اطلاعات باشد. اما یک مشکل اساسی وجود دارد: فردی که خواب است چگونه می‌تواند صحبت کند یا به چیزی گوش دهد؟ پاسخ به این سؤال پیچیده است. افرادی که در خواب صحبت می‌کنند (somniloquists)، معمولاً به دلیل استرس دچار این حالت می‌شوند و صداهایی که تولید می‌کنند، مبهم و غیرارادی است. از سوی دیگر، شنیدن صداها در خواب نیز اغلب باعث اختلال در خواب و ایجاد استرس می‌شود.
با این حال، یک حالت استثنایی به نام رویای شفاف یا آگاهانه (Lucid Dreaming) وجود دارد. در این وضعیت نادر، فرد در حین خواب متوجه می‌شود که در حال رؤیا دیدن است و همچنان به خواب خود ادامه می‌دهد. هر فردی با تمرین و استفاده از تکنیک‌های خاص می‌تواند این حالت را تجربه کند. این وضعیت ممکن است فرصتی برای ارتباط واقعی دو نفر در هنگام خواب فراهم کند.
شرکتی به نام REMSpace ادعا می‌کند نه تنها این کار ممکن است، بلکه آن را با موفقیت انجام داده است. در آزمایش این شرکت، یکی از شرکت‌کنندگان با محرک‌های خارجی وارد حالت رویای شفاف شد. سپس تیم تحقیق از طریق هدفون کلمه‌ای را به او منتقل کردند. فردی که در خواب بود، آن کلمه را تکرار کرد و پاسخ او توسط کامپیوتر ذخیره شد. هشت دقیقه بعد، همان پیام برای فرد دوم که خواب بود پخش گردید و او پس از بیداری توانست کلمه را تأیید کند. اگرچه این دستاورد هنوز کاربرد عملی گسترده‌ای ندارد، اما به عنوان نوعی ارتباط در خواب شناخته می‌شود.
همگام‌سازی مغزها؛ نوعی دیگر از ارتباط مشترک
نوع دیگری از اشتراک فکری وجود دارد که می‌تواند کاربردی‌تر باشد. تحقیقات نشان می‌دهد امواج مغزی افرادی که با یکدیگر کار می‌کنند، همگام می‌شود. این پدیده که همگام‌سازی عصبی بین مغزی (Inter-brain Neural Synchronisation) نامیده می‌شود، با دستگاه‌های دقیق EEG شناسایی شده است. این امواج شامل موج تتا (در زمان آرامش عمیق)، آلفا (در زمان آرامش معمولی) و بتا (هنگام فعالیت و هوشیاری) هستند.
زمانی که این امواج، به‌ویژه امواج بتا، بین دو یا چند نفر هماهنگ شوند، آن‌ها بهتر با هم همکاری می‌کنند، همدلی بیشتری از خود نشان می‌دهند و حتی حساسیت کمتری نسبت به درد دارند. در مجموع، تیم‌هایی که در سطح عصبی هماهنگ‌تر هستند، عملکرد بهتری خواهند داشت.
خبر خوب این است که برای ایجاد چنین همگام‌سازی، نیازی به هوش مصنوعی یا دستگاه‌های پیچیده نیست. داشتن تجربیات مشترک با دیگران، مانند گوش دادن به موسیقی، رقص گروهی، حل تیمی مسائل یا حتی یک گفت‌وگوی ساده، برای همگام‌سازی مغزها کافی است. این نوع اشتراک ذهنی به صورت طبیعی و رایگان به دست می‌آید و می‌توان از فواید آن بهره‌مند شد.
منبع: خبرآنلاین
