به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از همشهری آنلاین، یک فیلم جدید، با وجود تبلیغات و اطلاعات اغراقآمیز، تأیید میکند که هواپیماهای آمریکایی در دفاع از اسرائیل نقش پدافندی داشته و شاهد حملات جدی ایران بودهاند.
بر اساس گزارش بیبیسی، خلبانان نیروی هوایی آمریکا در آن شب، در کنار دیگر متحدان اسرائیل، نقش مهمی در دفاع از این رژیم، بهویژه در برابر پهپادهای ایرانی، ایفا کردند. پهپاد انتحاری شاهد-۱۳۶ که پرندهای ارزانقیمت با سرعت حدود ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت است و در ارتفاع پایین پرواز میکند، بخش بزرگی از این حمله را تشکیل میداد.
الکس هالینگز، کارشناس تسلیحاتی و تفنگدار سابق دریایی، در این فیلم توضیح میدهد که مزیت اصلی این پهپاد، «ارزان بودن و قابلیت تولید انبوه» آن است. به گفته او، این پهپادها با هزینهای بسیار کمتر از یک موشک پدافندی پیشرفته، میتوانند با ایجاد موجهای «اشباعکننده»، شبکههای دفاعی دشمن را خسته و سردرگم کنند.
هالینگز میافزاید که الگوی پروازی این پهپاد برای رادارهای هوابرد، که برای شناسایی اهداف سریع و بلندپرواز طراحی شدهاند، چالشبرانگیز است. پهپاد شاهد-۱۳۶ به دلیل پرواز در ارتفاع پایین، روی رادار شبیه به یک خودروی متحرک دیده میشود و ممکن است با اجسام زمینی اشتباه گرفته شود. این موضوع مراحل اولیه دفاع، یعنی یافتن و تشخیص هدف را، به دشوارترین بخش عملیات تبدیل میکند.
یکی از خلبانان حاضر در فیلم، با اشاره به خطرات این مأموریت میگوید: «نمیتوانم میزان خطر این مأموریت را توضیح دهم. بعضی وقتها فقط هزار پا بالای زمین پرواز میکردم، در حالی که حداقل ارتفاع ایمن چهارهزار پا بود، یعنی سههزار پا پایینتر از حدی که میتوانست جانم را حفظ کند، چون اصلاً زمین دیده نمیشد و نور محیط کافی نبود.»
در بخشی از این عملیات، پس از تمام شدن موشکها، یکی از خدمه تلاش کرد با استفاده از یک بمب هدایت لیزری یک پهپاد شاهد را هدف قرار دهد. او تعریف میکند: «بمب را روی پهپاد رها کردیم و سعی کردیم با لیزر هدایتش کنیم. در نگاه اول به نظر میرسید کار کرده، انفجار بزرگی رخ داد و خیلی هیجانزده شدیم. اما لحظهای بعد همان پهپاد از دل انفجار بیرون آمد.» پس از این اتفاق، فرمانده پرواز بلافاصله از طریق رادیو دستور داد: «دیگر چنین کاری نکنید.»
خلبانان در این فیلم روایت میکنند که پس از شلیک آخرین موشکها و هنگام آمادگی برای بازگشت به پایگاه، شاهد رهگیری موشکهای بالستیک ایران در آسمان بودند. آنها خود را در میان «چتری ۳۶۰ درجهای از ترکش» میدیدند و مجبور بودند برای عبور، مانورهای سریعی انجام دهند. در آن لحظات، یکی از افسران در بیسیم گفت: «واقعاً نمیخواهم الان اینجا باشم.»
همزمان، پایگاه در وضعیت هشدار قرمز قرار گرفت که به معنای لزوم رفتن به پناهگاه بود. اما فرمانده پرواز با نام رادیویی «وودو» اعلام کرد: «هشدار قرمز یعنی بجنگید و بعد به پناهگاه بروید.»
شرایط پرتنش در پایگاه نیز حاکم بود. یکی از خلبانان روایت میکند که هنگام فرود، هیچ پاسخی از برج مراقبت دریافت نمیکرد و کسی برای راهنمایی حضور نداشت. در همان لحظه، پیامی از اتاق عملیات پخش شد: «یک دقیقه تا اصابت، نمیتوانیم صحبت کنیم.» پس از این پیام، تمام ارتباطات قطع شد و همه منتظر ماندند.
یکی دیگر از خلبانان میگوید: «این بخشی بود که اصلاً آمادگیاش را نداشتم. برای شلیک آماده بودم، اما نه برای بازگشت با سوخت کم، درحالیکه پایگاه زیر حمله است و باید تصمیم بگیری بنشینی یا نه.» خلبانان تعریف میکنند که پس از پیاده شدن از هواپیما، با تیترهای خبری بینالمللی درباره «بزرگترین حمله موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل» مواجه شدند.
منبع: همشهری آنلاین

























