به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، وضعیت کودکان در غزه، نمایانگر سرنوشت تلخ انسان‌های بی‌گناهی است که در میان بحران‌های سیاسی، فرهنگی و انسانی گرفتار شده‌اند. حمایت از این کودکان، فراتر از یک موضع‌گیری سیاسی، یک وظیفه اخلاقی و پیامی جهانی برای دفاع از حق زندگی، رشد و امنیت آنها به شمار می‌رود.
بحران فلسطین؛ فراتر از یک معضل سیاسی
موضوع فلسطین بیش از هفت دهه در مرکز توجه اخبار و دیپلماسی جهانی بوده، اما به رنج و زندگی روزمره کودکان فلسطینی کمتر پرداخته شده است. کودکانی که در نوار غزه و کرانه باختری زندگی می‌کنند، با تهدید دائمی ویرانی خانه‌ها، مدارس و زمین‌های بازی خود روبرو هستند. بر اساس گزارش یونیسف، تنها در سال‌های اخیر صدها کودک فلسطینی جان باخته و هزاران نفر دیگر مجروح یا آواره شده‌اند.
این آمارها، داستان زندگی‌های ناتمام و آرزوهای سرکوب‌شده را پنهان می‌کنند. هر کودکی که کشته می‌شود، داستانی منحصربه‌فرد دارد؛ از دختری که رویای پزشک شدن داشت تا پسری که به فوتبال عشق می‌ورزید. این کودکان صرفاً «قربانیان جنگ» نیستند، بلکه نسلی هستند که آینده‌شان از آنها گرفته شده است. بحران فلسطین اگرچه از نظر سیاسی به تصمیمات قدرت‌های جهانی و درگیری‌های منطقه‌ای وابسته است، اما از دیدگاه انسانی یک سؤال اساسی را مطرح می‌کند: آیا جهان می‌تواند در برابر مرگ کودکان سکوت کند و آیا عدالت بین‌المللی ابزاری واقعی برای حمایت از بی‌گناهان است؟
آثار روانی و اجتماعی جنگ بر کودکان
فراتر از تصاویر خبری، جنگ تأثیرات روانی عمیقی بر کودکان فلسطینی گذاشته است. این کودکان هر روز با صدای انفجار بیدار می‌شوند، شاهد از دست دادن عزیزان خود هستند و به جای بازی، از ترس و آوارگی حرف می‌زنند. تحقیقات روان‌شناسی نشان می‌دهد که کودکان فلسطینی به‌طور گسترده با مشکلاتی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اضطراب شدید، بی‌خوابی و کابوس‌های مداوم روبرو هستند. آنها به دلیل دسترسی نداشتن به آموزش مناسب، با افت تحصیلی و مشکلات یادگیری نیز مواجه می‌شوند و برخی برای کمک به خانواده، ناچار به ترک تحصیل هستند.
این آسیب‌ها تنها به فرد محدود نمی‌شود و ابعاد اجتماعی گسترده‌ای دارد. نسلی که با چنین زخم‌هایی بزرگ می‌شود، در آینده جامعه‌ای آسیب‌دیده را شکل خواهد داد. به عبارت دیگر، جنگ علاوه بر نابودی دوران کودکی، زمینه‌ساز بحران‌های اجتماعی در آینده می‌شود. یکی از معلمان در غزه روایت می‌کند: «دانش‌آموزان در کلاس با شنیدن صدای پهپاد، ناخودآگاه زیر میز پناه می‌گیرند.» همچنین، پسری ده‌ساله که خانه‌اش ویران شده بود، در پاسخ به آرزویش گفت: «آرزو دارم دوباره بتوانم بدون ترس بخوابم.» این پاسخ‌ها عمق فاجعه را بیش از هر تحلیلی نشان می‌دهد.
همبستگی جهانی؛ ندای مشترک انسانیت
در برابر این رنج گسترده، صدای همبستگی جهانی در حال افزایش است. مردم در شهرهای مختلف جهان از اروپا و آمریکا تا آسیا و آفریقا، با برگزاری راهپیمایی، حمایت خود را از کودکان فلسطینی اعلام کرده‌اند. سازمان‌های غیردولتی نیز تلاش می‌کنند کمک‌های بشردوستانه به فلسطین ارسال کنند، هرچند محاصره و محدودیت‌های سیاسی موانع بزرگی ایجاد کرده است. پیام اصلی این حرکت‌ها، زنده بودن وجدان جهانی است. این جنبش‌های مردمی نشان می‌دهند که با وجود سیاست‌زدگی در دنیای امروز، همچنان می‌توان به قدرت همدلی انسانی امیدوار بود. کودکان فلسطینی به این حمایت نیاز دارند تا بدانند که تنها نیستند.
لزوم تبدیل همدردی به اقدام عملی
همبستگی با کودکان فلسطینی باید از احساسات فراتر رفته و به اقدامی عملی تبدیل شود. جامعه جهانی باید با اعمال فشار بر نهادهای بین‌المللی، زمینه را برای رعایت حقوق کودکان فراهم کند. اقداماتی مانند حمایت از آموزش، تأمین خدمات درمانی، ایجاد فضاهای امن برای زندگی و کاهش آثار روانی جنگ، می‌تواند تغییرات مثبتی در زندگی این کودکان ایجاد کند. هر فرد نیز می‌تواند با اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی یا کمک به سازمان‌های معتبر، در این مسیر نقش داشته باشد.
صدای کودکان، ندای وجدان جهانی
کودکان فلسطینی نماد بی‌گناهی هستند که در میان خشونت گرفتار شده‌اند و همبستگی با آنها یک وظیفه اخلاقی است. سکوت در مقابل رنج این کودکان، به معنای نادیده گرفتن انسانیت است. جهان امروز باید صدای کودکان فلسطینی را بشنود. حمایت از آنها نه تنها می‌تواند زخم‌های کنونی را التیام بخشد، بلکه امیدی برای ساختن آینده‌ای بهتر است؛ آینده‌ای که در آن مفاهیمی چون لبخند, بازی, امنیت و رویاپردازی دوباره برای کودکان معنا یابد.
منبع: خبرگزاری مهر
