به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از ایلنا، یک پژوهشگر مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به تحلیل مشکلات زنان مجرد در آزمون‌های استخدامی و امتیازدهی به زنان متاهل و دارای فرزند پرداخت. به گفته او، در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران، خانواده به دلیل کارکردهایی مانند کنترل میل جنسی و تداوم نسل، اهمیت بالایی دارد و به همین خاطر بر تشکیل آن تأکید فراوانی می‌شود. از این منظر، افراد مجرد به عنوان کسانی دیده می‌شوند که از الگوی مطلوب جامعه پیروی نکرده‌اند.
تبعیض علیه افراد مجرد
این جامعه‌شناس افزود در چنین ساختاری، فرد مجرد شخصی است که مرتکب کجروی شده، کارکردی برای جامعه ندارد و کنترل کمتری بر او وجود دارد. به همین دلیل، تجرد به یک برچسب منفی تبدیل شده است که افراد را از برخی حقوق، منابع و امتیازات محروم می‌کند. در واقع، این تبعیض علیه مجردها با تکیه بر حقانیت خانواده، عادی‌سازی می‌شود.
او خاطرنشان کرد که یکی دیگر از کارکردهای خانواده، تعریف هویت و به رسمیت شناختن حقوق افراد از این مسیر است؛ موضوعی که به‌ویژه در مورد زنان صدق می‌کند. برای زنان، نقش‌های مادری و همسری بر دیگر نقش‌های اجتماعی اولویت داده می‌شود و از آنها انتظار می‌رود این نقش‌ها را برای تحقق کارکردهای خانواده بپذیرند.
زن مجرد به عنوان دشمن نظم اجتماعی شناسایی می‌شود
این پژوهشگر حوزه زنان ادامه داد: اگر زنی این نقش‌ها را بپذیرد، در مقایسه با زنان مجرد می‌تواند از امتیازاتی مانند استخدام برخوردار شود، هرچند جایگاه زن متاهل با مرد متاهل برابر نیست. اما اگر زن مجرد باشد، به عنوان دشمن نظم اجتماعی شناخته می‌شود که می‌خواهد خارج از چارچوب خانواده وارد جامعه شود. به همین علت، افزایش آمار زنان مجرد به عنوان یک بحران معرفی می‌شود و نگاهی نگران و منفی نسبت به زن مجرد شکل می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه بخشی از این سوگیری جنسیتی به عملکرد فیزیولوژیک زنان، یعنی سن باروری، مربوط است، گفت: محدود بودن سن باروری زنان به ۱۵ تا ۴۹ سال، باعث می‌شود تجرد آنها نسبت به مردان که محدودیت کمتری دارند، غیرقابل‌قبول‌تر جلوه کند.
توانمندی‌های افراد مجرد در شرایط سینگلیسم نادیده گرفته می‌شود
این جامعه‌شناس در پایان تأکید کرد که تبعیض علیه افراد مجرد، علاوه‌بر اینکه خلاف اصل برابری انسان‌ها و ناقض حقوق آنهاست، به انزوا، سرخوردگی و محرومیت این بخش از جامعه منجر می‌شود. افراد مجرد، به‌خصوص زنان، در معرض فقر، تنهایی و کمبود حمایت‌های اجتماعی و دولتی قرار دارند که زندگی را برایشان دشوارتر و آنها را در مقابل مشکلات آسیب‌پذیرتر می‌کند.
پژوهشگر مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: در شرایط «سینگلیسم» یا تبعیض علیه مجردها، شایستگی‌ها و توانمندی‌های این افراد نادیده گرفته می‌شود. در نتیجه، آنها به زندگی شایسته خود دست نمی‌یابند و جامعه نیز از توانایی و خدمات این گروه محروم می‌ماند.
منبع: ایلنا
