به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرآنلاین، پاستیل یکی از محبوب‌ترین تنقلات ژله‌ای در جهان است که هم کودکان و هم بزرگسالان به آن علاقه دارند. این خوراکی با بافت نرم، طعم‌های گوناگون و شکل‌های جذاب، علاوه بر یک میان‌وعده سرگرم‌کننده، به بخشی از فرهنگ غذایی و خاطرات بسیاری از افراد تبدیل شده است.
در ایران، پاستیل به عنوان یک میان‌وعده محبوب در مهمانی‌ها، جشن‌های تولد و حتی به عنوان هدیه مورد استفاده قرار می‌گیرد. کودکان به شکل‌های فانتزی و طعم‌های متنوع آن علاقه‌مند هستند و بزرگسالان نیز از انواع ترش یا فانتزی آن لذت می‌برند. این مطلب به بررسی تاریخچه، انواع، مواد اولیه، فواید، مضرات و روش تهیه خانگی پاستیل می‌پردازد.
تاریخچه پاستیل
ریشه پاستیل به اوایل قرن بیستم میلادی بازمی‌گردد. نخستین پاستیل‌های تجاری در سال ۱۹۲۲ توسط شرکت آلمانی هاریبو (Haribo) تولید شد. هانس ریگل، بنیان‌گذار این شرکت، پاستیل خرسی را ابداع کرد که به سرعت به نماد این خوراکی تبدیل شد. ایده اولیه این محصول از شیرینی‌های ژله‌ای سنتی اروپایی گرفته شده بود، اما تولید انبوه و اشکال خلاقانه هاریبو آن را جهانی کرد.
پاستیل در ابتدا به صورت وارداتی وارد بازار ایران شد، اما با گسترش صنعت شیرینی‌سازی، برندهای داخلی نیز پاستیل‌های متنوع و با قیمت مناسب تولید کردند. امروزه پاستیل‌های خانگی و طبیعی نیز به دلیل سالم‌تر بودن، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند.
مواد اولیه و فرآیند تولید پاستیل
پاستیل‌ها اصولاً از ژلاتین یا جایگزین‌های گیاهی مانند پکتین (که از میوه گرفته می‌شود) یا آگار (از جلبک دریایی) تهیه می‌شوند. ژلاتین، که از پروتئین‌های حیوانی به دست می‌آید، بافت نرم و کشسان پاستیل را ایجاد می‌کند. برای گیاهخواران یا افراد حساس به ژلاتین حیوانی، از پکتین یا آگار استفاده می‌شود.
مواد اولیه اصلی پاستیل عبارتند از:
شیرین‌کننده‌ها: شکر، گلوکز یا شیرین‌کننده‌های طبیعی مانند استویا و آبمیوه.
طعم‌دهنده‌ها: عصاره‌های طبیعی میوه (مانند توت‌فرنگی و پرتقال) یا طعم‌دهنده‌های مصنوعی.
رنگ‌ها: رنگ‌های طبیعی (مانند عصاره چغندر و زردچوبه) یا رنگ‌های مصنوعی.
اسیدها: اسید سیتریک یا مالیک برای ایجاد طعم ترش.
افزودنی‌ها: موم زنبور عسل یا روغن‌های گیاهی برای براق کردن سطح پاستیل.
انواع پاستیل
پاستیل‌ها بر اساس طعم، شکل و کاربرد به انواع گوناگونی تقسیم می‌شوند:
پاستیل‌های میوه‌ای: رایج‌ترین نوع با طعم‌هایی نظیر توت‌فرنگی، سیب، لیمو و پرتقال که برای تمام سنین مناسب است.
پاستیل‌های ترش: این نوع با لایه‌ای از پودر ترش پوشانده شده و برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب است.
پاستیل‌های گیاهی: این پاستیل‌ها بدون ژلاتین حیوانی و با پکتین یا آگار تهیه می‌شوند و برای گیاهخواران مناسب هستند.
پاستیل‌های بدون قند: این محصولات با شیرین‌کننده‌های جایگزین تولید شده و برای افراد دیابتی یا دارای رژیم کم‌کالری مناسب‌اند.
پاستیل‌های شکل‌دار: پاستیل‌هایی به شکل خرس، کرم، شخصیت‌های کارتونی و حیوانات که جذابیت زیادی برای کودکان دارند.
پاستیل‌های فانتزی: اشکال خاصی مانند اسپاگتی، حلقه‌ای یا چندلایه که بیشتر جنبه سرگرمی دارند.
نکات کلیدی برای استفاده کودکان از پاستیل
انتخاب پاستیل برای کودکان نیازمند توجه به نکاتی است، زیرا آن‌ها به مواد اولیه و بافت خوراکی‌ها حساسیت بیشتری دارند.
ایمنی مواد اولیه
توصیه می‌شود پاستیل‌هایی با رنگ‌های طبیعی انتخاب شوند، زیرا رنگ‌های مصنوعی ممکن است در برخی کودکان حساسیت یا بیش‌فعالی ایجاد کنند. همچنین پاستیل‌های کم‌شکر یا تهیه شده با شیرین‌کننده‌های طبیعی مانند آبمیوه، برای جلوگیری از پوسیدگی دندان‌ها گزینه بهتری هستند.
بافت و اندازه
پاستیل باید بافتی نرم و ژله‌ای داشته باشد تا خطر خفگی برای کودکان زیر سه سال کاهش یابد. اندازه کوچک و لقمه‌ای نیز برای کودکان مناسب‌تر است. از مصرف پاستیل‌های سفت یا چسبناک که به دندان‌ها می‌چسبند، باید پرهیز کرد.
طعم ملایم
طعم‌های میوه‌ای ملایم مانند توت‌فرنگی، سیب یا انگور برای کودکان جذابیت بیشتری دارند. بهتر است از پاستیل‌های بسیار ترش خودداری شود، زیرا اسید زیاد به مینای دندان آسیب می‌رساند.
بسته‌بندی بهداشتی
بسته‌بندی پاستیل باید کاملاً بهداشتی، هوابندی‌شده و دارای نشان استاندارد سلامت باشد. بسته‌های کوچک (۵۰ تا ۱۰۰ گرمی) برای کنترل مصرف کودکان مناسب‌تر است.
فواید و مضرات پاستیل
فواید:
ژلاتین موجود در پاستیل حاوی کلاژن است که می‌تواند به سلامت مفاصل و استخوان‌ها کمک کند. این خوراکی به دلیل داشتن قند ساده، منبع انرژی سریع برای بدن، به‌ویژه برای کودکان فعال، محسوب می‌شود. همچنین شکل‌ها و طعم‌های متنوع آن، پاستیل را به یک میان‌وعده سرگرم‌کننده تبدیل کرده است.
مضرات:
قند بالای پاستیل می‌تواند خطر پوسیدگی دندان، چاقی و مشکلات قند خون را افزایش دهد. رنگ‌ها و طعم‌دهنده‌های مصنوعی نیز ممکن است در برخی کودکان حساسیت ایجاد کنند. پاستیل ارزش غذایی پایینی دارد و نباید جایگزین میان‌وعده‌های سالمی مانند میوه شود. همچنین خطر خفگی برای کودکان زیر سه سال وجود دارد.
طرز تهیه پاستیل خانگی
شما می‌توانید با یک دستور ساده پاستیل خانگی تهیه کنید:
مواد لازم:
– ژلاتین: ۴ قاشق غذاخوری
– آب سرد: نصف لیوان
– آبمیوه طبیعی یا شربت: ۱ لیوان
– شکر (اختیاری): ۲ تا ۴ قاشق غذاخوری
– عصاره وانیل یا طعم‌دهنده (اختیاری): چند قطره
– قالب سیلیکونی
طرز تهیه:
ابتدا پودر ژلاتین را در نصف لیوان آب سرد بریزید و ۵ تا ۱۰ دقیقه صبر کنید تا اسفنجی شود. سپس آبمیوه را روی حرارت ملایم گرم کنید اما نگذارید بجوشد. اگر از شکر استفاده می‌کنید، در این مرحله آن را اضافه و حل کنید.
ژلاتین اسفنجی‌شده را به آبمیوه گرم اضافه کرده و هم بزنید تا کاملاً حل شود. در صورت تمایل، چند قطره عصاره طعم‌دهنده به آن اضافه کنید. مایع را در قالب‌های سیلیکونی بریزید و قالب‌ها را برای ۲ تا ۳ ساعت در یخچال قرار دهید تا پاستیل‌ها سفت شوند. در نهایت پاستیل‌ها را به آرامی از قالب خارج کرده و مصرف کنید.
برای نگهداری، پاستیل‌ها را در ظرف دربسته داخل یخچال قرار دهید و طی یک تا دو هفته مصرف کنید.
منبع: خبرآنلاین
