به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرگزاری تسنیم، در پی موج گسترده حمایت جهانی از مردم فلسطین، جمعی از هنرمندان برجسته بین‌المللی بار دیگر با صدایی رسا، همبستگی خود را با مردم غزه ابراز داشته‌اند. این همراهی که از ماه گذشته با کمپین فراگیر «همه برای فلسطین» آغاز شده، همچنان در حال گسترش است. این کمپین با مشارکت هنرمندان، فعالان فرهنگی و رسانه‌ای از سراسر دنیا، علاوه بر تولید محتوا و انتشار بیانیه‌های اعتراضی، موفق به جمع‌آوری کمک‌های مالی چشمگیری برای مردم غزه شده است.
در تازه‌ترین رویدادها، جوانا سانتوس، بازیگر پرتغالی، پس از کسب جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره «گلوبوس دی اورو» پرتغال، سخنرانی خود را به تریبونی برای اعتراض تبدیل کرد. او در هنگام دریافت جایزه خود اظهار داشت: «ما نمی‌توانیم چشمان خود را بر روی مرگ هزاران انسان بی‌گناه و نابودی یک ملت ببندیم. این جایزه متعلق به من است، اما صدای من امروز متعلق به آنهاست؛ متعلق به کسانی که فقط برای “حق زندگی” مبارزه می‌کنند.»
علاوه بر بازیگران و سینماگران، هنرمندان عرصه موسیقی نیز نقش مهمی در اعتراض به کشتار مردم غزه داشته‌اند. برایان آدامز، اسطوره موسیقی راک، در کنسرت خود در 27 سپتامبر 2025 در آلبرتا هال کانادا، با اشاره مستقیم به وضعیت مردم غزه، واکنش صریحی نسبت به این کشتار نشان داد. او در میان اجرای قطعات محبوبش، از حاضران خواست تا فراموش نکنند که «در همین لحظه، مردم بی‌دفاع غزه زیر آتش هستند؛ در حالی که امشب همه ما بعد از کنسرت به خانه‌های امن خود می‌رویم و غذا می‌خوریم، کودکان غزه زیر بمباران هستند و آواره‌اند و والدین آنها نمی‌توانند از آنها دفاع کنند. بنابراین برای همدلی با کودکان غزه چراغ موبایل‌های خود را روشن کنید و بالا بگیرید.» ویدئوی این لحظه که در تیک‌تاک منتشر شد، میلیون‌ها بازدید به دست آورد و به یکی از نمادهای هنری مقاومت تبدیل شد.
آدولفو پرز اسکیبل، هنرمند و فعال آرژانتینی و برنده جایزه صلح نوبل، در اعتراض به سفر بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل به کشورش، خواستار بازداشت او شد. اسکیبل با اشاره به اتهامات نتانیاهو در دیوان بین‌المللی کیفری به دلیل کشتار غیرنظامیان و بمباران مدارس، بیمارستان‌ها و مساجد در غزه، اعلام کرد: «نتانیاهو باید به زندان برود. آرژانتین به عنوان کشوری که دیوان بین‌المللی کیفری را به رسمیت می‌شناسد، موظف به اجرای احکام آن است.»
وی همچنین با انتقاد از دعوت رسمی رئیس‌جمهور آرژانتین، خاویر میلی، از نتانیاهو، یادآور شد که اسرائیل پیش‌تر از یکی از عاملان دیکتاتوری نظامی آرژانتین محافظت کرده است. اسکیبل گفت: «جای تعجب ندارد که رئیس‌جمهور ما برای سی هزار نفری که در زمان دیکتاتوری نظامی آرژانتین ناپدید شدند، احترامی قائل نباشد.»
هم‌زمان با این اعتراض، گروهی از فعالان حامی فلسطین نیز در پایتخت آرژانتین تجمعی برگزار کردند و با پلاکاردهایی که چهره نتانیاهو را به هیتلر تشبیه کرده بودند، مخالفت خود را با سفر او اعلام کردند. این اقدامات اعتراضی نشان از عمق نگرانی‌ها و اعتراضات بین‌المللی نسبت به سیاست‌های رژیم صهیونیستی دارد.
با وجود این موج جهانی از هنرمندان، آنچه در این میان به چشم نمی‌خورد، صدای جریان هنری ایران است. در حالی که هنرمندان از قاره‌های مختلف در حال بیان اعتراض، تولید آثار هنری و جمع‌آوری کمک‌های انسان‌دوستانه هستند، متأسفانه از سوی هنرمندان ایرانی، چه در داخل و چه در عرصه بین‌المللی، واکنش چشمگیری دیده نمی‌شود. این سکوت در حالی رخ می‌دهد که هنر ایرانی سابقه‌ای طولانی در دفاع از مظلومان و بیان حقیقت دارد و این سوال را ایجاد می‌کند که چرا هنرمندان ایرانی در این شرایط سکوت اختیار کرده‌اند.
به ویژه آنکه مدت زیادی از حمله اسرائیل به ایران نمی‌گذرد و انتظار می‌رود که ایران به عنوان کانون اصلی اعتراض هنرمندان علیه اسرائیل عمل کند، اما این فضا تا حدودی دور از دسترس به نظر می‌رسد.
البته بر اساس اخبار منتشر شده، قرار است در جشنواره فیلم کودک و نوجوان و همچنین در جشنواره جهانی فیلم فجر، بخش‌هایی به سینمای فلسطین اختصاص یابد. اما این امر نمی‌تواند جای خالی همراهی صنوف هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در حمایت از هنرمندان ایرانی برای شرکت در کمپین‌های ضد اسرائیلی یا حداقل تشکیل یک پویش و امضای یک بیانیه جبران کند. این اقدامات می‌توانست نشان‌دهنده همبستگی هنرمندان ایرانی با مردم مظلوم فلسطین باشد و نقش موثری در آگاهی‌بخشی به جامعه جهانی ایفا کند.
منبع : خبرگزاری تسنیم
