به گزارش خبرگزاری مهر، «حمید قنبری» در خصوص تمایز تحریم‌های مرتبط با سازوکار اسنپ‌بک با سایر تحریم‌های اعمال‌شده علیه ایران، اظهار داشت: ایران با انواع گوناگونی از تحریم‌ها مواجه بوده است که بخشی از آن‌ها تحریم‌های سازمان ملل متحد بودند. این تحریم‌ها در بازه زمانی سال‌های 2006 تا 2012 و در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران وضع شدند. با این حال، از ابتدای انقلاب اسلامی، ایران شاهد تحریم‌های گسترده‌ای از سوی آمریکا در زمینه‌های مختلف بوده است که از نظر حجم و گستردگی، بسیار وسیع‌تر و مفصل‌تر از تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل بوده‌اند.
وی در یک برنامه تلویزیونی تصریح کرد: تحریم‌های شورای امنیت محدود به مقطعی خاص بودند که در آن زمان، پرونده ایران از شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورای امنیت ارجاع شد. در آن دوره، فعالیت‌های هسته‌ای و بخشی از فعالیت‌های نظامی ایران مشمول تحریم قرار گرفتند. همچنین، بخشی از فعالیت‌های مالی و تراکنش‌های مرتبط با آن فعالیت‌های نظامی و هسته‌ای نیز تحت تاثیر قرار گرفتند. بنابراین، از نظر دامنه و گستردگی، تحریم‌های شورای امنیت به مراتب محدودتر از تحریم‌هایی بودند که توسط آمریکا وضع شده بودند. افزون بر این، ضمانت اجرای تحریم‌های آمریکا به مراتب سنگین‌تر است و می‌تواند شامل مجازات‌هایی نظیر حبس، جزای نقدی و ممنوعیت دسترسی به تراکنش‌های مالی و دلاری در آمریکا شود. طبیعتاً هیچ‌کدام از این موارد در تحریم‌های شورای امنیت وجود نداشت.
معاون دیپلماسی اقتصادی وزیر امور خارجه در رابطه با تاثیر احتمالی اسنپ‌بک بر اقتصاد و زندگی روزمره مردم در کوتاه‌مدت، بیان کرد: اثرات احتمالی می‌توانند از مجراهای گوناگونی بروز کنند. اگر از منظر تجارت به موضوع بنگریم، زمانی تاثیرات نمایان می‌شوند که تعدادی از کشورها تحریم‌ها را اجرا کنند و در نتیجه، درآمدهای ایران کاهش یابد و این مسئله بر زندگی مردم اثر بگذارد. طبیعتاً این امر مستلزم آن است که کشورهای مختلفی که ایران با آن‌ها مراودات تجاری دارد، تمایل به اجرای تحریم‌ها داشته باشند.
قنبری اضافه کرد: نوساناتی که در بازارهای مختلف مشاهده می‌شود، فاقد پشتوانه واقعی اقتصادی هستند. این نوسانات بیشتر ناشی از فضای روانی و انتظاراتی است که در فضای مجازی درباره آن‌ها بزرگنمایی شده است. اما افرادی که بر اساس این آثار روانی اقدام به فعالیت اقتصادی می‌کنند، معمولاً متضرر می‌شوند و این ضرر بارها در زندگی آن‌ها تکرار می‌شود.
وی در ادامه تاکید کرد: باید در مورد آثار تحریم‌ها واقع‌بین بود. نمی‌توان ادعا کرد که تحریم‌ها بی‌اثر هستند و باید آن‌ها را کم‌اهمیت تلقی کرد. همه تحریم‌ها مهم هستند و باید تمام اقدامات لازم برای بی‌اثر کردن، خنثی کردن یا حداقل کم‌اثر کردن آن‌ها انجام شود. اما اینکه هنوز تحریمی به مرحله اجرا نرسیده و آثاری در بعضی بازارها برجای می‌گذارد، پشتوانه اقتصادی واقعی ندارد و صرفا ناشی از انتظارات روانی است.
معاون وزیر امور خارجه در خصوص تاثیر این تحریم‌ها بر روابط با چین، روسیه و کشورهای منطقه‌ای اظهار داشت: بخش قابل توجهی از تجارت ایران با کشورهایی انجام می‌شود که اساساً در وضع تحریم‌ها با کشورهای غربی همراه نیستند و با آن‌ها مخالف هستند. بنابراین، با توجه به مخالفت این کشورها با تحریم‌ها، نمی‌توان انتظار داشت که در اجرا نیز با آن همراهی کنند. در واقع، بخش قابل توجهی از تجارت ایران که با کشورهای حوزه بریکس انجام می‌شود، از تحریم‌ها تاثیر نخواهد پذیرفت. این کشورها به دنبال حفظ و گسترش روابط تجاری خود با ایران هستند و تحریم‌ها نمی‌تواند مانع این همکاری‌ها شود.
وی افزود: ایران با اتخاذ تدابیر لازم و تقویت روابط با کشورهای همسو، تلاش می‌کند تا اثرات منفی تحریم‌ها را به حداقل برساند و از ظرفیت‌های موجود برای توسعه اقتصادی کشور بهره‌برداری کند. در این راستا، توسعه روابط با کشورهای همسایه و استفاده از ظرفیت‌های سازمان‌های منطقه‌ای از اولویت‌های سیاست خارجی ایران است.
معاون وزیر خارجه در پایان تاکید کرد: دولت با تمام توان در تلاش است تا با استفاده از دیپلماسی فعال و اتخاذ سیاست‌های اقتصادی مناسب، از وارد آمدن آسیب بیشتر به اقتصاد کشور و معیشت مردم جلوگیری کند. همچنین، تلاش‌ها برای خنثی‌سازی تحریم‌ها و یافتن راه‌های جدید برای دور زدن آن‌ها ادامه خواهد داشت.
منبع : خبرگزاری مهر
