اخبار جهان؛ جواد فراهانی ـ بر اساس گزارشی از مجله Science Advances، ستاره‌شناسان برای سال‌ها بر این باور بودند که سرس، که کوچکترین سیاره کوتوله در منظومه شمسی به شمار می‌رود، صرفاً توده‌ای از سنگ و یخ است. با وجود اینکه این جرم آسمانی حاوی آب بود، اما منبع تولید انرژی در آن همچنان نامشخص باقی مانده بود.
اخیراً، مطالعه‌ای که توسط گروهی از پژوهشگران دانشگاه آریزونا انجام گرفت، وجود یک منبع گرما در این سیاره کوتوله را آشکار ساخت. این محققان با بررسی داده‌های ارسالی از سوی فضاپیمای داون ناسا، توانستند مناطقی را در سطح سرس شناسایی کنند که این مناطق توسط دانشمندان به عنوان رسوبات نمکی توصیف شدند.
با بهره‌گیری از یک مدل شبیه‌سازی کامپیوتری، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که در بازه زمانی بین ۲.۵ تا ۴ میلیارد سال پیش، فرآیند واپاشی رادیواکتیو در هسته سنگی سرس، گرمای کافی برای حفظ فعالیت‌های هیدروترمال در این سیاره را فراهم می‌کرده است. این کشف این احتمال را مطرح می‌کند که شاید حیات میکروبی ساده‌ای در گذشته بر روی سرس وجود داشته باشد.
طبق مقاله منتشر شده در این مجله، آب موجود در سرس می‌توانسته “غذای” شیمیایی لازم را برای میکروب‌هایی که احتمالا در این سیاره زندگی می‌کردند، تامین کند.
ساموئل کورویل، که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشته، بیان کرده است که وجود آب و انرژی در اعماق سرس، به احتمال زیاد شرایط مساعدی را برای بقای موجودات زنده فراهم کرده است. وی همچنین به این نکته اشاره کرد که در قمرهای اورانوس و زحل نیز ممکن است شرایطی مشابه آنچه برای حیات لازم است، وجود داشته باشد، در حالی که پیش از این تصور می‌شد این قمرها فاقد حیات هستند.
