به گزارش اخبار جهان به نقل از مجله سپیدوسیاه، گفت‌وگوی منتشرشده در ۲۴ شهریور ۱۳۴۹ با والاحضرت بلقیس، دختر محمدظاهر شاه، پادشاه پیشین افغانستان، تصویری امیدوارکننده از وضعیت زنان در آن کشور ارائه می‌دهد؛ تصویری که در تضاد آشکار با واقعیت تلخ امروز افغانستان قرار دارد. این مصاحبه در کاخ سعدآباد تهران انجام شد، جایی که والاحضرت بلقیس به همراه همسر و دخترش به عنوان میهمان شاهپور غلامرضا پهلوی حضور داشتند. لباس سفید و بلند والاحضرت بلقیس و تونیک سفید دخترش، حمیرا، که با عناصر هنرهای دستی افغانستان مزین شده بود، نمادی از سنت و فرهنگ غنی این کشور بود.
در این گفت‌وگو، والاحضرت بلقیس ضمن اشاره به سفرهای قبلی خود به ایران، به تشریح فعالیت‌های خود در سازمان زنان رضاکار پرداخت. این سازمان که بر آموزش زنان بزرگسال و کمک به افراد معلول و بی‌بضاعت تمرکز داشت، نمونه‌ای از تلاش‌های افغانستان برای پیشرفت اجتماعی زنان در آن دوران بود. وی تاکید کرد که بسیاری از زنان افغانی در سنین بالاتر مجبور به سوادآموزی می‌شوند، زیرا در سنین مناسب از تحصیل محروم مانده‌اند. علاوه بر آموزش، این سازمان به حفظ و توسعه صنایع دستی سنتی افغانستان نیز می‌پرداخت.
والاحضرت بلقیس در ادامه، به نقش فعال زنان در جامعه افغانستان اشاره کرد و افزود که پس از تصویب قانون اساسی در سال ۱۳۴۳، زنان حق انتخاب شدن و انتخاب کردن در پارلمان را پیدا کردند و در بخش‌های دولتی و خصوصی فعالیت‌های چشمگیری داشتند. وی با اشاره به نقش پررنگ زنان در فعالیت‌های هنری افغانستان، این حوزه را به عنوان یکی از عرصه‌های درخشش زنان معرفی کرد.
در پاسخ به نگرانی از تهدید صنایع دستی سنتی افغانستان با توسعه صنعتی، والاحضرت بلقیس اظهار داشت که در حال حاضر، این خطر چندان جدی نیست، زیرا صنعت سنگین به‌تازگی در افغانستان رواج یافته است. وی بر تلاش وزارت معادن و صنایع افغانستان برای حمایت از صنایع دستی، به‌ویژه در میان قبایل، تاکید کرد.
امروز، مرور این گفت‌وگو، تباین دردناکی را بین امیدهای آن دوران و واقعیت‌های تلخ امروز افغانستان نشان می‌دهد. در حالی که پنج دهه پیش، بلقیس از پیشرفت‌های زنان در عرصه‌های آموزش، سیاست و هنر سخن می‌گفت، امروز میلیون‌ها دختر از حق تحصیل محروم شده‌اند، حضور زنان در جامعه به شدت محدود شده و ده‌ها سال تلاش برای پیشرفت، تحت سایه افراط‌گرایی و سیاست‌های سختگیرانه قرار گرفته است. این مقایسه تلخ، هشداری جدی درباره شکنندگی دستاوردهای اجتماعی و اهمیت پایدار صلح و ثبات برای پیشرفت حقوق زنان در افغانستان است. اخبار جهان در پوشش این موضوع، به اهمیت حفظ و گسترش حقوق بشر در افغانستان اشاره کرده و ضرورت تلاش‌های بین‌المللی برای حمایت از زنان افغانی را مطرح می‌کند.
منبع: مجله سپیدوسیاه
