به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از فرادید، فسیل یک خزنده شگفت‌انگیز با قدمت ۱۶۷ میلیون سال کشف شده است که ویژگی‌های مار و مارمولک را همزمان دارد. این فسیل که متعلق به دوره ژوراسیک است، در سال ۲۰۱۶ در جزیره اسکای اسکاتلند یافت شد و «بروگناتایر الگولنسیس» نام‌گذاری شده است. این نام به معنای «مار دروغین الگول» است و به روستای محل کشف آن اشاره می‌کند.
این جانور بدنی کوتاه و چهار دست و پا شبیه مارمولک‌ها داشته، اما فک و دندان‌های خمیده‌اش به مارهای پایتون شباهت دارد. با وجود اینکه مارها و مارمولک‌ها خویشاوندان دوری به شمار می‌روند، پژوهشگران این گونه را در خانواده جدیدی به نام «پارویراپتوریدها» (Parviraptoridae) قرار داده‌اند. این خانواده که پیش از این تنها چند فسیل ناقص از آن در دست بود، ممکن است از نخستین نیاکان مارها باشد.
دکتر راجر بنسون از موزه تاریخ طبیعی آمریکا توضیح داد: «مارها از نیاکانی شبیه مارمولک تکامل یافته‌اند. بروگناتایر در دندان و فک خود ویژگی‌های مارگونه‌ای دارد، اما از جنبه‌های دیگر بسیار ابتدایی به نظر می‌رسد.»
فسیل کشف‌شده شامل ۳۲ مهره و بخش‌هایی از استخوان ران و ساق پا است. علائم رشد روی استخوان‌ها نشان می‌دهد که این حیوان هنگام مرگ دست‌کم ۹ سال داشته است. محققان با استفاده از سی‌تی‌اسکن، اشعه ایکس و بررسی‌های ژنتیکی و ریخت‌شناسی، آن را بازسازی کرده‌اند. بر اساس برآوردها، این خزنده حدود ۴۰ سانتی‌متر طول داشته و از مارمولک‌های کوچک‌تر، پستانداران اولیه و حتی نوزادان دایناسورها تغذیه می‌کرده است.
سوزان ایوانز از کالج دانشگاهی لندن و از همکاران این پژوهش، گفت: «۳۰ سال پیش من خانواده پارویراپتوریدها را بر اساس فسیل‌های پراکنده معرفی کردم. این کشف مانند یافتن جعبه کامل یک پازل پس از سال‌هاست.» او افزود که این ترکیب از ویژگی‌های ابتدایی و تخصصی نشان می‌دهد مسیر تکامل همیشه قابل پیش‌بینی نیست.
در ابتدا برخی تصور می‌کردند که این بقایا به دو جانور متفاوت تعلق دارد، اما بررسی‌ها ثابت کرد که تمام اجزا متعلق به یک گونه واحد است. این موجود می‌تواند نشان دهد که نیاکان مارها بسیار متنوع‌تر از آنچه تصور می‌شد، بوده‌اند.
بنسون در پایان تأکید کرد: «این فسیل به همه پرسش‌های ما پاسخ نمی‌دهد، اما ما را یک گام بزرگ به کشف راز منشأ مارها نزدیک‌تر می‌کند.»
منبع: فرادید
