به گزارش اخبار جهان به نقل از [نام منبع]، وین رونی، اسطوره منچستریونایتد، در اظهاراتی جدید، از ذهنیت بی‌نظیر و در عین حال “خودخواهانه” کریستیانو رونالدو، هم‌تیمی سابق خود در اولدترافورد، ابراز شگفتی کرده است. رونی که به همراه رونالدو یکی از مرگبارترین زوج‌های خط حمله تاریخ لیگ برتر انگلیس را تشکیل داده و به قهرمانی‌های متعدد منچستریونایتد در لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا دست یافته است، اعتراف کرده که تفاوت‌های اساسی در ذهنیت و اولویت‌های شخصی این دو بازیکن وجود داشته است.
رونی در گفت‌وگویی مفصل با ریو فردیناند، ضمن تأیید این تفاوت‌ها، از “خودخواهی” رونالدو نه به‌عنوان یک نقطه ضعف، بلکه به‌عنوان عاملی کلیدی در موفقیت خیره‌کننده‌ی او یاد می‌کند. او که همواره به فداکاری و بازی تیمی خود مشهور بوده است، می‌پذیرد که میل سیری‌ناپذیر رونالدو به درخشش فردی و شکستن رکوردها، نقش اساسی در رسیدن وی به جایگاه افسانه‌ای فعلی‌اش داشته است. این عطش بی‌امان به موفقیت فردی است که او را به کسب پنج توپ طلا، شکستن رکوردهای گلزنی متعدد، و کسب شهرتی جهانی به‌عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین گلزنان تاریخ فوتبال رسانده است.
رونی اذعان می‌کند که در طول دوران بازی مشترکشان، بارها سبک بازی خود را تغییر داده تا رونالدو بیشترین بهره را از توانایی‌هایش ببرد. او در پاسخ به این سؤال که آیا بخشی از بازی خود را فدای درخشش رونالدو کرده است، با تأکید بر هدف نهایی تیم، می‌گوید: “حتی یک لحظه هم احساس نکردم که در حال قربانی کردن خودم هستم. درست است، گاهی چنین به نظر می‌رسید، اما هدفم همواره پیروزی بود؛ می‌خواستم لیگ برتر و لیگ قهرمانان را فتح کنم.”
رونی سپس به مقایسه‌ی صریح‌تر رویکرد خود با رونالدو می‌پردازد و می‌گوید: “ذهنیت من هرگز به آن سطح نرسید، اما در سطحی بود که برای بردن می‌جنگیدم. برای من توپ طلا یا جوایز فردی هیچ اهمیتی نداشت؛ واقعاً برایم بی‌ارزش بود. من می‌خواستم با تو (ریو) و دیگر هم‌تیمی‌هایم برنده شوم. البته کریستیانو هم می‌خواست همراه تیم پیروز شود، اما او ذهنیتی داشت که همه چیز را برای خودش می‌خواست و می‌خواست در همه زمینه‌ها شماره یک باشد. من چنین چیزی را در خودم نداشتم.”
این گفته‌های رونی در تضاد با اظهارات پیشین رونالدو در سال ۲۰۲۲ قرار می‌گیرد؛ زمانی که رونالدو در مصاحبه‌ای با پیرس مورگان، صریحاً اعلام کرد که او و رونی هرگز دوستان واقعی نبوده‌اند. رونالدو در این مصاحبه گفت: “آنها دوستان من نیستند، همکاران من هستند. ما با هم بازی کرده‌ایم، اما هیچ‌وقت با هم بیرون نرفتیم یا سر یک میز شام ننشستیم.”
شایان ذکر است که شکاف میان این دو بازیکن ریشه در سال‌های دورتر، به‌خصوص در جام جهانی ۲۰۰۶ و دیدار پرتنش یک‌چهارم نهایی بین انگلیس و پرتغال، دارد؛ دیداری که رونالدو متهم به نقش داشتن در اخراج رونی شد. چشمک معروف رونالدو پس از کارت قرمز رونی به یکی از تصاویر ماندگار آن تورنمنت تبدیل شده است.
پس از پایان دوران بازیگری، رونی وارد عرصه مربیگری شد اما با چالش‌های زیادی در هدایت تیم‌هایی چون دربی کانتی، دی‌سی یونایتد، بیرمنگام سیتی و اخیراً پلیموث روبرو شده است و در حال حاضر از مربیگری فاصله گرفته است. در مقابل، کریستیانو رونالدو، در ۴۰ سالگی، همچنان در صدر اخبار فوتبال جهان قرار دارد و به‌عنوان ستاره النصر در لیگ عربستان می‌درخشد و همچنان گلزنی خود را ادامه می‌دهد. او این هفته در دیداری حساس مقابل الاتحاد به میدان خواهد رفت. این دو بازیکن، علیرغم موفقیت‌های مشترکشان، نمونه‌ای بارز از تفاوت‌های شخصیتی و رویکردهای متفاوت به موفقیت در دنیای فوتبال هستند. این تفاوت‌ها، موجب شده تا داستان رابطه آنها در تاریخ فوتبال جهان به عنوان یک نمونه‌ی جذاب و قابل تامل ثبت شود. این تفاوت‌های اساسی در شخصیت و رویکرد، موضوعی است که اخبار جهان به طور مفصل به آن پرداخته است. درک این تفاوت‌ها می‌تواند به درک بهتر جنبه‌های مختلف موفقیت در دنیای ورزش کمک کند.
منبع: [نام منبع]
