به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری تسنیم، کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، در نشست اخیر مجلس عالی خلق این کشور، موضع رسمی پیونگ یانگ در قبال مذاکرات احتمالی با ایالات متحده را تشریح کرد. وی با یادآوری دیدارهای خود با دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، در سال 2019، از خاطرات مثبت خود از این ملاقاتها سخن گفت. گفتنی است که در دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ، سه دیدار بین رهبران دو کشور برگزار شد.
کیم جونگ اون در سخنان خود اعلام کرد که در صورتی که آمریکا از اصرار بیمورد خود بر خلع سلاح هستهای کره شمالی دست بردارد، واقعیتهای موجود را بپذیرد و تمایل واقعی خود به همزیستی مسالمتآمیز را نشان دهد، هیچ مانعی برای بازگشت به میز مذاکره با ایالات متحده وجود ندارد. وی با تأکید بر اهمیت حیاتی برنامه هستهای برای امنیت ملی کره شمالی در برابر تهدیدهای ادعایی از سوی آمریکا و کره جنوبی، پیشنهاد اخیر واشنگتن و سئول برای گفتوگو را فاقد صداقت دانست.
به گفته رهبر کره شمالی، نیت اصلی آمریکا و کره جنوبی همچنان بر تضعیف و سرنگونی حکومت پیونگ یانگ متمرکز است و پیشنهاد کره جنوبی برای خلع سلاح تدریجی هستهای، بازتابی از همین هدف است. این اظهارات نشان از بی اعتمادی شدید رژیم کره شمالی به حسن نیت طرفهای مقابل دارد و احتمالاً مذاکرات را با چالشهای جدی مواجه خواهد کرد.
از سوی دیگر، لی جهمیونگ، رئیس جمهور کره جنوبی، از زمان آغاز به کار خود در ماه ژوئن، بارها پیامهای صلحآمیز به کره شمالی ارسال کرده و بر ضرورت گفتوگو با پیونگ یانگ تأکید نموده است. وی تدابیری برای ایجاد اعتماد و در نهایت خاتمه برنامه هستهای کره شمالی ارائه داده است. با این حال، لی جهمیونگ پیشتر در مصاحبهای با خبرگزاری رویترز، به وجود موانع جدی در مسیر از سرگیری مذاکرات اشاره کرده و اگرچه پایان تدریجی برنامه هستهای کره شمالی را گزینهای عملی میداند، اما بر لزوم فراهم شدن شرایط مناسب برای بازگشت این کشور به میز مذاکره تأکید کرده است. نقش بالقوه دونالد ترامپ در این تلاشها نیز توسط رئیس جمهور کره جنوبی مورد اشاره قرار گرفته است.
اینکه آیا رهبران دو کشور میتوانند بر شکافهای عمیق اعتماد میان خود غلبه کنند و به گفتوگویی سازنده دست یابند، پرسشی است که پاسخ به آن، مستلزم تحلیل عمیقتر سیاست خارجی دو کشور و عوامل داخلی و بین المللی مؤثر بر آن است. تجربه مذاکرات قبلی، به ویژه دیدارهای سال 2019، نشان از پیچیدگی و حساسیت موضوع دارد. کره شمالی، به رغم نیازهای اقتصادی و تحریمهای بین المللی، بر توسعه برنامه هستهای خود به عنوان ضامن امنیت ملی خود پافشاری میکند. از سوی دیگر، آمریکا و کره جنوبی، نگران تسلیحات هستهای کره شمالی و برنامه موشکی بالستیک آن هستند و تلاش دارند این کشور را به رعایت پیمانهای منع اشاعه تسلیحات هستهای ترغیب کنند.
این اختلاف نظر عمیق، مذاکرات آتی را با ابهامات جدی مواجه میکند. در حال حاضر، احتمال موفقیت مذاکرات به شدت به انعطافپذیری طرفین و یافتن راه حل های میانجیگری که منافع دو طرف را تا حدی برآورده کند، وابسته است. عدم اعتماد متقابل، مهمترین عامل مانع از دستیابی به یک توافق پایدار است. به همین دلیل، در صورت عدم تغییر در رویکرد طرفین، احتمال از سرگیری تنشها و افزایش خطرات منطقهای، به طور قابل ملاحظهای بالاست. نقش جامعه بین المللی و بازیگران منطقهای، در ایجاد فضایی امن و مساعد برای مذاکرات، بسیار حائز اهمیت است.
پیامدهای احتمالی ناکامی در مذاکرات، میتواند از افزایش تنشها و مانورهای نظامی، تا تحریمهای شدیدتر اقتصادی برای کره شمالی و افزایش بی ثباتی در شبه جزیره کره متغیر باشد. اینکه آیا این دور از مذاکرات، به گشایش جدیدی در روابط منطقهای منجر خواهد شد، یا به بن بست دراز مدتی میانجامد، بستگی به تصمیمات رهبران سه کشور و کنشگران بین المللی خواهد داشت.
منبع: خبرگزاری تسنیم


























