به گزارش اخبار جهان به نقل از scitechdaily، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند که رژیم کتوژنیک، که به دلیل فواید بالقوه آن در کنترل قند خون و مدیریت تشنج، به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، ممکن است بر مردان و زنان تأثیرات متفاوتی داشته باشد. در واقع، این تحقیقات که توسط دانشمندان دانشگاه علوم بهداشت تگزاس در سن آنتونیو انجام شده است، نشان می‌دهد که رژیم کتوژنیک می‌تواند در مردان موجب تغییرات سلولی مضر شود، در حالی که زنان تا حد زیادی از این اثرات محافظت می‌شوند. این کشف شگفت‌انگیز، درک ما از تأثیر رژیم‌های غذایی بر سلامت و اهمیت در نظر گرفتن تفاوت‌های جنسیتی در تحقیقات پزشکی را به چالش می‌کشد.
مطالعات بر روی موش‌ها نشان داد که رژیم کتوژنیک، که سرشار از چربی و با محدودیت شدید کربوهیدرات مشخص می‌شود، موجب افزایش قابل توجه سلول‌های پیری‌پذیر یا سنست (senescent) در اندام‌های موش‌های نر می‌شود. این سلول‌ها، که عملکرد خود را از دست داده‌اند و قادر به تکثیر نیستند، نقش مهمی در فرآیند پیری و ابتلا به برخی بیماری‌ها دارند. در مقابل، موش‌های ماده تحت رژیم مشابه، هیچ افزایش قابل توجهی در تعداد این سلول‌ها نشان ندادند. پروفسور دیوید جیوس، استاد رادیوانکولوژی و معاون پژوهش دانشگاه UT Health San Antonio، در این باره می‌گوید: “این یافته‌ها اهمیت در نظر گرفتن تفاوت‌های جنسیتی در طراحی و تفسیر مطالعات بالینی را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که توصیه‌های غذایی باید با توجه به جنسیت فرد تنظیم شوند.”
این یافته‌ها محققان را بر آن داشت تا نقش هورمون‌ها، به‌ویژه استروژن، در این تفاوت جنسیتی را بررسی کنند. تاکنون، تحقیقات پیش‌بالینی بر روی رژیم‌های غذایی اغلب عمدتاً بر روی موش‌های نر متمرکز شده بود، با این استدلال که چرخه تولیدمثل در موش‌های ماده باعث ناپایداری نتایج می‌شود. اما این مطالعه نشان می‌دهد که این فرضیه نادرست است و نادیده گرفتن تفاوت‌های جنسیتی، می‌تواند منجر به نتایج ناقص و گمراه کننده شود. در حقیقت، این پژوهش نشان می‌دهد که حذف عامل جنسیتی از پژوهش‌های پیش بالینی می‌تواند پیامدهای قابل توجهی داشته باشد و باعث ارائه توصیه‌های غلط به پزشکان و بیماران گردد.
در ادامه این پژوهش، محققان تأثیر تزریق استروژن را بر موش‌های نر تحت رژیم کتوژنیک بررسی کردند. نتایج شگفت‌انگیز بود: تزریق استروژن از افزایش سلول‌های سنست و همچنین استرس اکسیداتیو (که با پیری سلولی مرتبط است) در موش‌های نر جلوگیری کرد. علاوه بر این، زمانی که به موش‌های ماده داروی تاموکسیفن (که اثر استروژن را مسدود می‌کند) داده شد، آنها نیز همان تغییرات سلولی مشاهده شده در موش‌های نر را نشان دادند. این یافته‌ها به طور قاطع نقش محافظتی استروژن در برابر اثرات مضر رژیم کتوژنیک را تأیید می‌کند.
به علاوه، محققان رژیم غذایی پرچرب دیگری را با میزان کربوهیدرات بیشتر از رژیم کتوژنیک، اما همچنان با میزان بالای چربی، به موش‌ها دادند. نتایج نشان داد که در این رژیم نیز، موش‌های نر افزایش در سلول‌های سنست را تجربه کردند، در حالی که موش‌های ماده از این تغییرات مصون ماندند. این امر نشان می‌دهد که اثر محافظتی استروژن به رژیم غذایی خاص محدود نمی‌شود، بلکه به احتمال زیاد یک مکانیسم بیولوژیکی اساسی‌تر را نشان می‌دهد.
این کشف پیامدهای مهمی برای پزشکان و بیماران دارد. رژیم کتوژنیک به طور فزاینده‌ای به عنوان یک روش درمانی برای بیماری‌های مختلف، از جمله دیابت و صرع، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تحقیق نشان می‌دهد که به کارگیری این رژیم باید با احتیاط و با توجه به جنسیت بیمار انجام شود. در آینده، تحقیقات بیشتری لازم است تا بتوان مکانیسم‌های دقیق اثر محافظتی استروژن را درک کرد و راه‌های جدیدی برای کاهش خطرات احتمالی رژیم کتوژنیک در مردان پیدا کرد. نیاز به مطالعات گسترده تر برای فهم عمیق تر تأثیر این رژیم بر سلامت درازمدت و چگونگی تنظیم آن برای مردان و زنان امری ضروری است. اخبار جهان به دنبال اخبار و پیشرفت‌های بیشتر در این زمینه خواهد بود.
منبع: scitechdaily
