به گزارش اخبار جهان، تیم ملی کشتی آزاد ایران عصر سه‌شنبه ۱۸ شهریور ماه، تهران را به مقصد زاگرب، پایتخت کرواسی ترک کرد. این تیم در مسابقات جهانی کشتی آزاد ۲۰۲۵ که از ۲۲ تا ۲۵ شهریور ماه در این کشور اروپایی برگزار می‌شود، در تمامی ده وزن شرکت خواهد کرد و امیدوار است به مدال‌های رنگارنگ دست یابد. مسابقات جهانی کشتی آزاد پس از بازی‌های المپیک، همواره فرصتی طلایی برای کشتی‌گیران باتجربه و تیم‌های مطرح برای کسب افتخارات بزرگ بوده است. این موضوع به ویژه از دهه ۵۰ میلادی که برگزاری این مسابقات به صورت رسمی و منظم آغاز شد، به وضوح قابل مشاهده است.
کشورهای پیشرو در ورزش، برنامه‌ریزی‌های خود را حول محور المپیک انجام می‌دهند و پس از هر دوره بازی‌ها، با تجدید قوا و معرفی چهره‌های جوان، خود را برای المپیک بعدی آماده می‌کنند. در کشتی ایران، این رویه منجر به کسب بهترین نتایج در سال‌های بعد از المپیک شده است. اولین و دومین قهرمانی جهان ایران در کشتی آزاد، در سال‌های پس از المپیک به دست آمد؛ در سال ۱۹۶۱ در یوکوهاما با کسب ۵ مدال طلا، یک نقره و یک برنز در ۸ وزن و در سال ۱۹۶۵ در منچستر با کسب ۳ مدال طلا و ۶ مدال دیگر. سومین و چهارمین قهرمانی ایران در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ در تهران و با امتیاز میزبانی حاصل شد. همچنین در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ نروژ (پس از المپیک ۲۰۲۰ توکیو)، تیم ملی ایران به رکورد ۷ فینالیست رسید.
در مسابقات پیش رو، پژمان درستکار، سرمربی تیم ملی، با ترکیب ۱۰ کشتی‌گیر (۷ نفر از مازندران، یک نفر از خراسان رضوی و دو نفر از تهران)، به دنبال تکرار این موفقیت‌هاست. ترکیب تیم ملی از کشتی‌گیران جوان و باتجربه تشکیل شده که در طول یک سال گذشته، تمرینات سخت و فشرده‌ای را پشت سر گذاشته‌اند.
در وزن ۵۷ کیلوگرم، علی مومنی به عنوان نماینده ایران حضور دارد. علیرضا سرلک، تنها مدال خود در مسابقات جهانی را در سال ۲۰۲۱ نروژ (پس از المپیک) در همین وزن کسب کرد. در وزن ۶۱ کیلوگرم، احمد محمدنژاد جوان برای اولین بار در رقابت‌های جهانی شرکت می‌کند و با توجه به حضور قهرمانان روس و آمریکایی، کار دشواری پیش رو دارد. لازم به ذکر است که بسیاری از کشتی‌گیران برجسته روس در اوزان پایین‌تر، زیر پرچم کشورهای دیگر کشتی می‌گیرند، که این امر کار را برای کشتی‌گیران جوان ایرانی سخت‌تر می‌کند.
در وزن ۶۵ کیلوگرم، رحمان عموزاد، قهرمان جهان، با انگیزه جبران شکست در فینال المپیک، به میدان می‌رود. او علیرغم رقبای قدرتمند، مهم‌ترین رقیب خود را در درون خود می‌بیند؛ چراکه در گذشته به دلیل عدم ضربه فنی حریف در حالی که برتری کامل داشت، دو بار در مسابقات جهانی از جمله در نروژ ۲۰۲۱، از کسب مدال طلا بازمانده است.
در وزن ۷۰ کیلوگرم، امیر محمد یزدانی پس از گذراندن دوره مصدومیت، به تیم ملی بازگشته و با دو مدال نقره جهانی، برای کسب اولین مدال طلای جهانی خود تلاش می‌کند. در وزن ۷۴ کیلوگرم، یونس امامی، کشتی‌گیر همیشه سوم، با رکورد قابل توجهی از مدال‌های برنز، به دنبال شکستن طلسم خود در برابر رقبای قدرتمندی همچون زائوربک سیداکوف از روسیه و کایل داک از آمریکا است. محمد نخودی در وزن ۷۹ کیلوگرم، پس از دو فینال متوالی و کسب دو مدال برنز در مقابل جردن باروز افسانه‌ای، در این دوره تنها به کسب مدال طلا رضایت می‌دهد. کامران قاسم‌پور، کاپیتان تیم در وزن ۸۶ کیلوگرم، با هدف کسب سومین مدال طلای جهانی خود، پس از گذراندن مصدومیت و دوری از میادین، بار دیگر به این وزن بازگشته است. او در گذشته به دلیل مصدومیت از کسب مدال در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ باز ماند.
در وزن ۹۲ کیلوگرم، امیرحسین فیروزپور جانشین کامران قاسم‌پور شده و با هدف جبران ناکامی در مسابقات جهانی ۲۰۲۳، در این دوره حضور یافته است. در وزن ۹۷ کیلوگرم، امیرعلی آذرپیرا در مقابل رقیبان قدرتمند، به دنبال کسب مدال است. و در نهایت، در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، امیرحسین زارع، مدعی اصلی قهرمانی، با هدف کسب مدال و جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته در مسابقات گذشته به میدان می‌رود.
با خداحافظی طاها آکگول و افزایش سن گنو پتریاشویلی، امیرحسین زارع می‌تواند برای یک دهه در سنگین وزن، مدعی اصلی قهرمانی جهان باشد. این مسابقات با غیبت سعدالله‌یف، قهرمان روس که از ورود به اروپا منع شده بود، برای کشتی گیران ایرانی فرصت بیشتری فراهم آورده است.
منبع: [نام منبع]
