به گزارش اخبار جهان به نقل از [نام منبع]، فوتبال ایران درگیر چالشی عمیق با بازیکنان خارجی، به ویژه ستارگان ازبکستانی است. در حالی که فیفا قوانینی برای حفاظت از منافع باشگاه‌ها در قبال اعزام بازیکنان به تیم‌های ملی وضع کرده است، برخی از بازیکنان لژیونر در ایران به طور قابل توجهی عملکرد متفاوتی در تیم ملی کشورشان نسبت به باشگاه‌های ایرانی از خود نشان می‌دهند. این موضوع نه تنها به ضرر باشگاه‌ها تمام می‌شود، بلکه سوالات جدی در مورد تعهد حرفه‌ای و اخلاق ورزشی را مطرح می‌کند.
مورد جنجالی اورونوف، هافبک ازبکستانی پرسپولیس، نمونه بارز این مساله است. او که در طول فصل گذشته به دلیل مصدومیت تقریبا از میادین دور بود، با کمال تعجب به اردوهای تیم ملی ازبکستان دعوت شد و حتی در بازی‌های المپیک زیر ۲۳ سال نیز شرکت کرد. این در حالی است که باشگاه‌های دیگر ازبکستانی به بازیکنان خود اجازه حضور در المپیک را نداده بودند. اورونوف، در حالی که در پرسپولیس حتی در مواقعی که با اصرار مربیان در ترکیب قرار می‌گرفت، به دلیل مصدومیت از ادامه بازی امتناع می‌کرد، در بازی‌های تیم ملی ازبکستان به ویژه در فینال کافا که در آن ۱۹ دریبل موفق انجام داد، درخشش قابل توجهی داشت. بازگشت او به پرسپولیس و نمایش ضعیف در بازی مقابل فولاد، تضاد فاحشی با عملکردش در تیم ملی نشان می‌دهد. این مساله نشان می‌دهد که اورونوف، به رغم دریافت دستمزد کلان از باشگاه ایرانی، تمرکز خود را به طور کامل بر روی تیم ملی کشورش قرار داده و به تعهدات خود به باشگاه پرسپولیس عمل نمی‌کند.
این وضعیت فقط به اورونوف محدود نمی‌شود. جلال الدین ماشاریپف، کاپیتان تیم ملی ازبکستان و بازیکن استقلال، نیز مشابه اورونوف عمل کرده است. او که به گفته پزشکان نیازمند جراحی است، از انجام عمل جراحی خودداری کرده و با بهانه‌های مختلف حضور در میادین را به تعویق می‌اندازد. در حالی که از باشگاه استقلال دستمزد کلانی به دلار دریافت می‌کند، به مسئولان فدراسیون فوتبال کشورش گفته است که از فیفادی بعدی برای ازبکستان بازی خواهد کرد. این رفتار ماشاریپف که به طور مکرر از لیست بازی‌های استقلال خارج شده و فقط دستمزد دریافت می‌کند، نشان از بی توجهی او به تعهداتش به باشگاه ایرانی دارد. وضعیت آشورماتوف، بازیکن دیگر ازبکستانی استقلال که به دلیل مصدومیت از میادین دور مانده، نیز حکایت از مشکلات مشابهی دارد.
این وقایع سوالات مهمی را درباره عملکرد بازیکنان خارجی در فوتبال ایران و نحوه نظارت بر تعهدات حرفه‌ای آنها مطرح می‌کند. آیا باشگاه‌های ایرانی باید در قراردادهای خود با بازیکنان خارجی مقررات سختگیرانه‌تری را در نظر بگیرند؟ آیا فدراسیون فوتبال ایران می‌تواند برای نظارت بر عملکرد این بازیکنان و جلوگیری از چنین رفتارهایی اقدامات موثرتری انجام دهد؟ آیا سیستم انتقال بازیکنان نیاز به بازنگری و اصلاح دارد تا از سوءاستفاده از قوانین و عدم تعهد حرفه‌ای جلوگیری شود؟ این سوالات نیاز به بررسی و پاسخ‌های قاطع دارند. در غیر این صورت، فوتبال ایران با مشکلات بزرگتری در این زمینه مواجه خواهد شد. همچنین، این موضوع می‌تواند بر روحیه و عملکرد بازیکنان ایرانی نیز تاثیر منفی بگذارد و به صدمه دیدن اعتبار فوتبال ایران منجر شود.
این مساله نیز باعث ایجاد مناقشات و اختلافات بین باشگاه‌ها و فدراسیون فوتبال می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد عدم اطمینان و بی‌اعتمادی در بین طرفین شود. به طور کلی، این مساله موضوعی چندبعدی است که نیاز به راهکارهای جامع و چندجانبه برای حل آن دارد.
این مسئله نیز می‌تواند بر جذب بازیکنان خارجی به لیگ ایران تاثیر منفی بگذارد و باعث کاهش جذابیت این لیگ برای بازیکنان خارجی شود. فوتبال ایران باید به دنبال یافتن راهکارهایی برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی باشد و به تعهدات حرفه‌ای بازیکنان خارجی بیشتر توجه کند.
منبع: [نام منبع]
