به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرگزاری تسنیم، یکصدوچهلوششمین شماره از پادکست «در عمق» که به بررسی مهمترین روندها، تحولات و همچنین شخصیتها در غرب آسیا میپردازد، روز یکشنبه 6 مهر 1404 ضبط و منتشر شد. در این شماره، «علیرضا مجیدی»، کارشناس مسائل غرب آسیا به سوالهای در عمق درباره سید حسن نصرالله پاسخ میدهد.
از بدو شکلگیری حزبالله، ورود به عرصه سیاست همواره موضوعی اختلافی در درون این جنبش بوده است. در دوران رهبری شهید سید عباس موسوی، ایشان با ورود حزبالله به فضای سیاسی لبنان مخالف بودند. او به صراحت حزبالله را مخالف نظام سیاسی مبتنی بر تقسیمات طایفهای لبنان معرفی میکرد و بر این باور بود که چون این تقسیمبندی را بر اساس طوایف مشروع نمیدانیم، نباید وارد حوزه سیاست رسمی شویم. این دیدگاه، نشاندهنده تعهد شهید موسوی به اصول و ارزشهای بنیادین حزبالله و تمرکز بر اهداف اصلی آن بود.
در سال 1985، حزبالله سندی با عنوان «الرسالة المفتوحة» منتشر کرد که در آن، باورها و اهداف خود را به عنوان یک جنبش جهادی و مقاومتی تشریح کرده بود؛ جنبشی که هم بُعد لبنانی داشت و هم امتداد جهان اسلام را در نظر میگرفت. این سند، به عنوان یک مرجع مهم برای شناخت مبانی فکری و عملی حزبالله به شمار میرود و نشان میدهد که این جنبش، از همان ابتدا، اهداف و آرمانهای فراتری را دنبال میکرده است.
در همان سند، حزبالله نسبت خود را با حاکمیت لبنان نیز توضیح داد و نظام طایفهای را ناکارآمد و نامشروع خواند. با این حال، تأکید کرد که به دلیل اولویت داشتن مبارزات گستردهتر علیه اسرائیل و پروژههای مقاومت، وارد تقابل مستقیم با این نظام نمیشود و فعالیت سیاسی رسمی در چارچوب آن را نمیپذیرد. این موضعگیری، نشاندهنده درک عمیق حزبالله از شرایط سیاسی و اجتماعی لبنان و اولویتبندی صحیح اهداف و استراتژیهای آن بود.
اما با ترور شهید سید عباس موسوی توسط اسرائیل در 16 فوریه 1992 و انتخاب سید حسن نصرالله به عنوان دبیرکل، تحولات جدیدی رقم خورد. تنها شش ماه بعد، انتخابات پارلمانی لبنان در 23 اوت 1992 – که نخستین انتخابات پس از توافقنامه طائف و تغییر ساختار سیاسی لبنان بود – برگزار شد. در این فاصله کوتاه، حزبالله تصمیم گرفت برای نخستین بار وارد عرصه سیاست و رقابت انتخاباتی شود. این تصمیم، یک چرخش مهم در استراتژی حزبالله به شمار میرفت و نشاندهنده تغییر در رویکرد آن نسبت به نظام سیاسی لبنان بود.
نتیجه این حضور، موفقیت قابل توجه حزبالله در کسب 8 کرسی اختصاصی در مجلس بود؛ دستاوردی که این جنبش را در همان گام نخست به بزرگترین حزب شیعی لبنان تبدیل کرد. این رویداد، نخستین تفاوت راهبردی و مهم میان دوران رهبری سید حسن نصرالله و سید عباس موسوی به شمار میآید؛ تفاوتی که مسیر حزبالله را از یک جنبش صرفاً نظامی-مقاومتی به بازیگری سیاسی تمامعیار در ساختار قدرت لبنان تغییر داد. این تحول، باعث شد تا حزبالله بتواند نقش مؤثرتری در معادلات سیاسی لبنان ایفا کند و از حقوق و منافع شیعیان و دیگر اقشار جامعه دفاع نماید. ورود حزبالله به عرصه سیاست، با فراز و نشیبهای بسیاری همراه بوده است. این جنبش، همواره با چالشها و موانع متعددی از سوی دشمنان و مخالفان خود روبرو بوده است. با این حال، حزبالله با اتخاذ رویکردی هوشمندانه و انعطافپذیر، توانسته است بر این چالشها غلبه کند و جایگاه خود را به عنوان یک نیروی سیاسی و اجتماعی مهم در لبنان تثبیت نماید. نقش سید حسن نصرالله در این میان، بسیار حائز اهمیت بوده است. رهبری هوشمندانه و شجاعانه او، باعث شده است تا حزبالله بتواند در مسیر درست حرکت کند و به اهداف خود دست یابد.
خبرگزاری تسنیم در گزارش دیگری به بررسی ابعاد مختلف فعالیتهای حزبالله پرداخته و نقش این جنبش را در تحولات منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. به گزارش اخبار جهان، حزبالله به عنوان یک نیروی مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی، همواره در خط مقدم مبارزه با این رژیم قرار داشته است. این جنبش، با حمایت از ملت فلسطین و دیگر جنبشهای آزادیبخش، نقش مهمی در مقابله با سیاستهای تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی ایفا کرده است. علاوه بر این، حزبالله در عرصه داخلی لبنان نیز نقش مهمی ایفا میکند. این جنبش، با ارائه خدمات اجتماعی و اقتصادی به مردم، توانسته است اعتماد و حمایت گستردهای را جلب نماید. حزبالله همچنین در حل مشکلات و بحرانهای داخلی لبنان نیز نقش فعالی داشته و همواره در تلاش بوده است تا به ایجاد ثبات و آرامش در این کشور کمک کند.
به گزارش اخبار جهان، تحلیلگران سیاسی بر این باورند که حزبالله به عنوان یک نیروی سیاسی و نظامی قدرتمند در منطقه، نقش مهمی در معادلات منطقهای ایفا میکند. این جنبش، با داشتن روابط نزدیک با ایران و سوریه، توانسته است جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر مهم در منطقه تثبیت نماید. با توجه به تحولات اخیر منطقه، نقش حزبالله در آینده نیز بسیار حائز اهمیت خواهد بود. این جنبش، با توجه به توانمندیها و ظرفیتهای خود، میتواند نقش مهمی در حفظ ثبات و امنیت منطقه ایفا کند.
منبع : خبرگزاری تسنیم

























