در قلب کویر ایران، خانه‌ای تاریخی قرار دارد که داستان ساخت آن به یک روایت عاشقانه گره خورده است. بیش از ۱۵۰ سال پیش، سید مهدی نطنزی که به بروجردی شهرت داشت، به دختر سید جعفر طباطبایی، از تاجران بزرگ کاشان، علاقه‌مند شد. پدر دختر برای این ازدواج شرطی تعیین کرد و گفت: «باید خانه‌ای در شأن دخترم و شبیه به خانه پدری او (خانه طباطبایی‌ها) بسازی.»
این شرط، زمینه ساخت یکی از باشکوه‌ترین خانه‌های تاریخی ایران را فراهم کرد. معماری این بنا توسط استاد علی مریم کاشانی طی ۱۸ سال انجام شد. خانه بروجردی‌ها دارای بادگیرهای بلند، نقاشی‌های ارزشمند از استادانی چون صنیع‌الملک و کمال‌الملک و تزئینات بسیار دقیقی است که پس از گذشت بیش از یک قرن، همچنان بازدیدکنندگان را شگفت‌زده می‌کند.
در دیوارهای این خانه، داستان‌های عاشقانه ادبیات فارسی مانند لیلی و مجنون، خسرو و شیرین و یوسف و زلیخا به تصویر کشیده شده است. این نقاشی‌ها نشان می‌دهد که معماری بنا نیز بر پایه عشقی است که دلیل اصلی ساخت آن بوده است. خانه بروجردی‌ها امروزه نمادی از معماری دوره قاجار و یادآور این مفهوم است که عشق واقعی، جاودانه خواهد ماند.
ویژگی‌های منحصربه‌فرد خانه بروجردی‌ها:
معماری چشمگیر به سرپرستی استاد علی مریم کاشانی
نقاشی‌های دیواری خالق استادان بزرگی چون کمال‌الملک
بادگیرهای بلند و تزئینات گچبری و آینه‌کاری بی‌نظیر
روایت داستان‌های عاشقانه فارسی بر دیوارهای اتاق‌ها
بازسازی شده و میزبان بازدیدکنندگان از سراسر جهان
امروزه خانه بروجردی‌ها به عنوان گنجینه‌ای از تاریخ، هنر و عشق در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده است. داستان این عشق و شرط دشوار آن، برای همیشه در معماری باشکوه این بنا جاودان شده است.
