به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، فرارو و لاکژی لانچز، استیو جابز، بنیانگذار اپل، با تلفیق پیاده‌روی‌های روزانه با فرآیند خلاقیت و حل مسئله، عادتی ساده اما تأثیرگذار را به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی حرفه‌ای خود تبدیل کرد. این عادت، که اکنون توسط تحقیقات علوم اعصاب در دانشگاه استنفورد تأیید شده است، به عنوان یکی از کلیدهای موفقیت جابز در نوآوری‌های انقلابی اپل شناخته می‌شود.
جابز پیاده‌روی را نه تنها برای جلسات کاری غیررسمی و گفتگوهای عمیق با همکاران، بلکه برای تفکر فردی و حتی گاهی پابرهنه، به کار می‌برد. این در حالی است که پژوهش‌های دانشگاه استنفورد به طور قطعی نشان داده‌اند که پیاده‌روی تأثیر مستقیمی بر خلاقیت، حافظه و انعطاف‌پذیری ذهنی دارد. به عنوان مثال، اندی هرتزفلد، عضو کلیدی تیم اولیه مکینتاش، خاطره‌ای از پیاده‌روی مشترک با جابز نقل می‌کند که در آن، مشاهده ساده جابز از فراوانی مستطیل‌های گوشه‌گرد در محیط پیرامون، الهام‌بخش طراحی قابلیت پشتیبانی از این شکل هندسی در نرم‌افزار QuickDraw شد؛ قابلیتی که به یکی از عناصر شاخص رابط کاربری مکینتاش تبدیل گردید. این نمونه نشان می‌دهد پیاده‌روی برای جابز، ابزاری برای گشودن مرزهای نوآوری و نه صرفاً روشی برای آرامش بود. والتر ایزاکسون، زندگینامه‌نویس جابز، نیز تأکید می‌کند که پیاده‌روی‌های طولانی، روش مورد علاقه جابز برای انجام گفت‌وگوهای جدی بود، حتی هنگام مطرح کردن ایده نگارش زندگینامه‌اش. جانی آیو، همکار نزدیک جابز در طراحی محصولات اپل، نیز به اهمیت پیاده‌روی‌های مشترک و سکوت حاکم بر آنها در شکل‌گیری ایده‌ها و همکاری‌هایشان اشاره کرده است.
تحقیقات سال ۲۰۱۴ در دانشگاه استنفورد نشان داده‌اند که پیاده‌روی به طور چشمگیری تفکر واگرا، یعنی همان نوع تفکر پایه خلاقیت، را تقویت می‌کند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه هنگام پیاده‌روی و حتی بلافاصله پس از آن، ایده‌های بیشتر و اصیل‌تری نسبت به زمانی که نشسته بودند، ارائه دادند. نکته قابل توجه این است که این اثر در هر دو محیط باز و بسته (روی تردمیل) مشاهده شد، که نشان می‌دهد عامل اصلی، نه مناظر، بلکه خود حرکت بدن است. تحقیقات بعدی نیز این یافته‌ها را تأیید کرده‌اند و نشان داده‌اند که حتی ده دقیقه پیاده‌روی سبک می‌تواند ارتباط شبکه‌های مغزی مرتبط با حافظه را افزایش دهد و عملکرد هیپوکامپ را بهبود بخشد. این یافته‌ها “قانون ده دقیقه‌ای” جابز را تأیید می‌کنند: هرگاه در حل مسئله‌ای گیر کرد، ده دقیقه پیاده‌روی می‌تواند ذهن را بازتنظیم کند. انتشارات معتبر حوزه روانشناسی و پزشکی نیز به طور مداوم بر مزایای پیاده‌روی کوتاه نسبت به نشستن برای فعال‌سازی ذهن و پرورش ایده‌های خلاقانه تأکید می‌کنند.
دلیل علمی این پدیده، در چندوظیفگی مغز هنگام پیاده‌روی نهفته است. مغز در حین پیاده‌روی، همزمان باید محیط اطراف، حرکت پاها و تعادل بدن را پردازش کند، که این امر فضای ذهنی برای شکل‌گیری ارتباطات جدید و راه‌حل‌های تازه را فراهم می‌کند. علاوه بر این، پیاده‌روی باعث کاهش سطح هورمون‌های استرس و افزایش اندورفین‌ها می‌شود، که منجر به شفافیت فکری و رفع مه‌گرفتگی ذهنی می‌شود.
روش جابز، چالش مستقیمی برای فرهنگ “کار بی‌وقفه” در محیط‌های اداری امروز محسوب می‌شود. ترک میز کار پس از ده دقیقه ناکامی، برای جابز فرار از کار نبود، بلکه یک استراتژی هوشمندانه برای بازنشانی ذهن و بازگشت با دیدی تازه بود. میراث جابز فراتر از یک عادت شخصی است؛ یادآوری این نکته که بسیاری از ایده‌های بزرگ زمانی شکل می‌گیرند که ذهن از فشار رها شود. چه در مذاکرات مهم درباره زندگینامه‌اش، چه در تدوین اصول طراحی که صنعتی را متحول کرد، جابز دریافته بود که پیاده‌روی دریچه‌هایی را می‌گشاید که در دفتر کار بسته می‌مانند.
منبع: خبرگزاری مهر، فرارو و لاکژی لانچز
