به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «بانگ آزادی» که شامل خاطرات شفاهی احمدعلی راغب، آهنگساز و پیشکسوت موسیقی انقلاب است، به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار مکتوب در زمینه تاریخ تولید سرودها و ترانه‌های انقلابی، در سال ۱۳۹۸ توسط دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی منتشر شد. این اثر با تحقیق مهدی چیت‌ساز و مرتضی قاضی و تدوین محسن صفایی‌فرد، به جامعه فرهنگی و هنری عرضه شد.
کتاب «بانگ آزادی» به دلیل گفتگوهای جامعی که محققان و تدوین‌کنندگان با مرحوم احمدعلی راغب انجام داده‌اند، به منبعی ارزشمند و قابل استناد در زمینه تاریخ شفاهی موسیقی انقلاب اسلامی تبدیل شده است. این اثر می‌تواند زوایای جدیدی از فرهنگ و هنر مردمی انقلاب را آشکار سازد. توجه به این بخش از فعالیت‌های فرهنگی و هنری هنرمندان و مردم در دوران انقلاب اسلامی، امری ضروری است و می‌تواند مسیری رو به پیشرفت را در فعالیت‌های فرهنگی کشور به مدیران و سیاست‌گذاران این حوزه نشان دهد.
در آن دوران، اقشار مختلف جامعه با همدلی و همراهی، تلاش فراوانی برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی انجام دادند و با استفاده از ابزار فرهنگ و هنر، فرهنگ انقلابی را به سمت پیروزی هدایت کردند. این رویدادها بخش مهمی از تاریخ انقلاب اسلامی را شکل داده‌اند، اما هنوز بسیاری از مردم با آن آشنا نیستند. شایسته است که مجموعه‌های فرهنگی و هنری فعال در این زمینه، از طریق هنر به بازتاب وقایعی که در جریان پیروزی انقلاب اسلامی ایران و پس از آن رخ داد، بپردازند.
به مناسبت فرارسیدن هفته دفاع مقدس، فرصتی دوباره فراهم شده است تا با بازتاب بخش‌هایی از کتاب «بانگ آزادی»، خاطرات یکی از هنرمندان مؤثر و برجسته انقلاب را بازآفرینی کنیم. هنرمندی که از طریق موسیقی، خدمات شایانی به این عرصه ارائه کرده است.
شایان ذکر است، پروژه «خاطره‌بازی با اهالی موسیقی انقلاب» تنها به انعکاس بخش‌هایی از کتاب «بانگ آزادی» محدود نمی‌شود. گروه هنر خبرگزاری مهر در آینده گزارش‌ها، گفتگوها و مطالب رسانه‌ای دیگری از فعالان عرصه انقلاب اسلامی را در اختیار مخاطبان قرار خواهد داد.
در سی و پنجمین قسمت از این مجموعه گزارش‌ها، به بازگویی خاطرات مرحوم احمدعلی راغب، آهنگساز و نوازنده موسیقی، از روزهای منتهی به آغاز جنگ تحمیلی و نحوه ساخت و تولید سرودها و آهنگ‌های انقلابی مرتبط با آن دوران پرالتهاب می‌پردازیم. این خاطرات در بخشی از کتاب «بانگ آزادی» مورد توجه محققان و پژوهشگران تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی ایران و دفاع مقدس قرار گرفته است.
مرحوم راغب در این بخش از کتاب، در فصلی با عنوان «تغییرات سازمانی برای تقویت موسیقی جنگ» می‌گوید: ما و سایر دوستانی که در واحد موسیقی فعالیت می‌کردیم، به تازگی موسیقی انقلاب را به جایگاه مناسبی رسانده بودیم و پس از حدود یک سال، نحوه کار را آموخته بودیم. در آن زمان، متوجه شدیم که باید تحولی اساسی در ساختار اداری خود ایجاد کنیم. لازم بود دسته‌های موسیقی و ارکسترهایمان را تقویت کنیم و به هر شکلی که ممکن بود، از نوازندگان سازهای بادی، از جمله نوازندگان موزیک نظامی و ارتشی و حتی سازهای ارکسترهای پاپ، بهره ببریم.
او ادامه می دهد: از آن‌ها دعوت کردیم تا با ما همکاری کنند. همچنین، شورای شعر باید از شاعران خارج از سازمان بیشتر استفاده می‌کرد. در رادیو و تلویزیون، فضایی مانند «بهمن دلنشین مبارک باد» حاکم بود، در حالی که مردم در صحنه‌های اجتماعی شعار «مرگ بر صدام» سر می‌دادند. اگرچه در آن زمان، تلویزیون عمدتاً به اخبار جنگ می‌پرداخت و برنامه‌های دیگری نداشت، اما رادیو فعالیت گسترده‌ای داشت.
ما برای تولید موسیقی و سایر تولیدات رادیویی در میدان ارگ مستقر بودیم و فعالیت می‌کردیم. پس از مدتی، به این نتیجه رسیدیم که آنجا باید شلوغ‌تر از این باشد. فهمیدیم که هسته مرکزی کوچکی تشکیل داده‌ایم و تعدادمان بسیار کم است و باید خطوط دیگری اضافه شود. می‌توانستیم از شاعرانی که حرف‌های تلخی برای گفتن داشتند دعوت کنیم و از تلخی اشعارشان علیه دشمن استفاده کنیم. بنابراین، شورای شعر ما بسیاری از این عزیزان را دعوت کرد و دو کمیته شعر تشکیل دادیم.
با آغاز جنگ، عده‌ای نیز خارج از سازمان، با این استدلال که دشمن وارد خاک ایران شده و به حقوق این انقلاب و کشور تجاوز کرده است، به دفاع از وطن پرداختند. گروه‌هایی با نام‌های درویش، شیدا و عارف، با صدای آقایان شهرام ناظری و محمدرضا شجریان و چند خواننده دیگر، فعالیت خود را در زمینه شعر ناسیونالیستی و ایرانی آغاز کردند. آثار خود را خارج از سازمان ضبط می‌کردند و پس از تأیید، نسخه‌ای از آن برای پخش به شبکه‌ها ارسال می‌شد.
گروه‌های زیادی در این زمینه فعال بودند، اما معروف‌ترین آن‌ها همین دو گروه بودند که با آقایان شهرام ناظری و شجریان همکاری می‌کردند. آن‌ها آثار بسیار خوبی نیز تولید کردند. بیشتر ضبط این آثار توسط گروه‌هایی مانند مرکز حفظ و اشاعه موسیقی انجام می‌شد. آقایان شهرام ناظری و شجریان به عنوان خواننده و آقایان محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و جلیل عندلیبی به عنوان آهنگساز در این آثار حضور داشتند.
این افراد خارج از سازمان فعالیت می‌کردند. ما در رادیو مستقر بودیم و تلاش می‌کردیم در حین کار، نیروهای همسو را نیز جذب کنیم. مضامین آثار آقای ناظری و دیگر هنرمندان در ابتدا فقط درباره ایران بود، اما بعدها آثار خوب و تأثیرگذاری مانند سرود «شهید» نیز ساخته شد.
(ادامه دارد…)
منبع : خبرگزاری مهر
