به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرنگار مهر، نژلا پیکانیان، نویسنده سینمایی، در یادداشتی به بررسی فیلم «ناتوردشت» پرداخته که این روزها در سینماها اکران می‌شود. او این فیلم را یک درام هیجان‌انگیز توصیف کرده که بر اساس داستان واقعی گم شدن یک دختر خردسال ساخته شده و با تمرکز بر تلاش‌های مردمی و بحران‌های اخلاقی، مخاطب را تا انتها مجذوب خود نگه می‌دارد.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
در سینمای ایران، همانند سینمای جهان، آثار متعددی وجود دارند که بر اساس داستان‌ها و اتفاقات واقعی ساخته شده‌اند. این آثار تماشاگران را به شیوه‌ای متفاوت با رویدادهای دراماتیک همراه می‌کنند و با یادآوری تجربه‌های واقعی، آن‌ها را به چالش می‌کشند. این داستان‌ها اغلب از صفحات حوادث روزنامه‌ها یا اتفاقات پر سر و صدا در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نشأت می‌گیرند.
فیلم «ناتورِدشت» به کارگردانی محمدرضا خردمندان، یک درام هیجان‌انگیز است که بر اساس داستان واقعی گم شدن یک دختر خردسال در یک روستای دورافتاده ساخته شده است. این فیلم با تمرکز بر تلاش‌های مردم محلی و همچنین لحظات حساس اخلاقی، تماشاگر را تا پایان فیلم درگیر نگه می‌دارد و در سکانس‌های مختلف، نفس او را در سینه حبس می‌کند.
«ناتورِدشت» که دومین تجربه بلند سینمایی محمدرضا خردمندان محسوب می‌شود، از رویدادی واقعی الهام گرفته است؛ گم شدن دختری به نام یسنا. داستان فیلم با روایتی از زندگی احمد پیران برای مخاطب آغاز می‌شود. احمد پیران در آستانه سفری خانوادگی برای شرکت در مسابقه پسرش، با خبر گم شدن دختربچه‌ای در روستایشان مواجه می‌شود و تمام تلاش خود را برای یافتن او به کار می‌گیرد. احمد پیران که پیش‌تر محیط‌بان بوده است، با کمک اهالی روستا برای پیدا کردن دختربچه وارد عمل می‌شود، اما در این مسیر، رازهایی از گذشته او فاش می‌شود و لایه‌هایی از بحران‌های درونی که منجر به واکنش‌ها و تصمیم‌های مهم اخلاقی و اجتماعی شخصیت‌های مختلف داستان می‌شود، آشکار می‌گردد.
در کنار تلاش‌های خالصانه احمد پیران و سایر اهالی روستا برای یافتن دختربچه، شخصیت منفی داستان به نام آیهان (با بازی میرسعید مولویان) بر تعلیق و جذابیت درام می‌افزاید. او به عنوان نقطه تاریک داستان، مسیر رویدادها را از یکنواختی خارج کرده و تماشاگر را به شدت هیجان‌زده می‌کند و حتی در برخی صحنه‌ها او را به اشتباه می‌اندازد. بازی قابل قبول میرسعید مولویان در القای این حس به مخاطب بسیار مؤثر است.
در مقابل، شخصیت محبوب داستان، احمد پیران، با بازی هادی حجازی‌فر، اگرچه در ابتدا به عنوان یک الگو برای تماشاگر معرفی می‌شود، اما در ادامه با شناساندن او به عنوان یک قهرمان محلی، مخاطب را با خود همراه می‌کند و حتی با وجود فاش شدن رازهایی از گذشته‌اش، حس همدلی او را برمی‌انگیزد.
«ناتورِدشت» با وجود الهام گرفتن از واقعیت و آگاهی مخاطبان از اصل ماجرا، تا انتها تماشاگر را با خود همراه می‌کند. هرچند پایان‌بندی فیلم برای برخی تماشاگران بیش از حد خوش‌بینانه به نظر می‌رسد، اما با توجه به داستان واقعی، می‌توان آن را قابل دفاع و منطقی دانست. البته، این در صورتی است که از خرده‌روایت‌هایی که نقش چندانی در پیشبرد داستان ندارند (مانند داستانی از گذشته احمد پیران با همکاری دیگر با بازی سعید آقاخانی) چشم‌پوشی کنیم.
اگر بخواهیم از «ناتورِدشت» و صحبت درباره آن فاصله بگیریم، باید گفت که محمدرضا خردمندان در دومین تجربه بلند سینمایی‌اش مسیری را طی کرده که در فیلم اولش «بیست و یک روز بعد» نیز در آن قدم گذاشته بود. او دوباره به سراغ روایت داستانی تلخ و دردناک اجتماعی رفته که در آن یک کودک نقش محوری را ایفا می‌کند، همانند فیلم اولش، با این تفاوت که در «بیست و یک روز بعد» شخصیت اصلی داستان یک نوجوان بود. خردمندان پیش از این نیز نشان داده بود که دغدغه‌هایی فراتر از سرگرم‌سازی صرف دارد. در آن فیلم، داستان درباره نوجوانی بود که با مشکلات سخت زندگی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، شخصیتی که با وجود سن کم، بار درامی سنگین را بر دوش می‌کشید.
در فیلم جدید خردمندان نیز همان نگاه انسانی و دغدغه‌مند نسبت به مسائل اجتماعی به چشم می‌خورد، با این تفاوت که این بار شخصیت اصلی داستان نه یک نوجوان، بلکه کودکی است که در دل بحرانی اجتماعی گرفتار شده است. حضور کودک در مرکز روایت، در کنار فضاسازی تلخ و واقع‌گرایانه، باعث شده است تا فیلم در امتداد مسیر فیلم اول کارگردان قرار گیرد؛ مسیری که با وجود سادگی ظاهری، لایه‌هایی عمیق و تأثیرگذار از احساس، رنج و انسانیت را در خود جای داده است.
به نظر می‌رسد خردمندان با انتخاب داستان‌هایی اجتماعی و واقعی، تلاش می‌کند اثری ملموس برای مخاطب خلق کند و او را با قصه‌هایی از دل جامعه همراه سازد. قصه‌هایی تامل‌برانگیز که علاوه بر تأثیرگذاری عاطفی، مخاطب را از جنبه‌های مختلف به تفکر وا می‌دارند.
خردمندان به عنوان کارگردانی جوان که دومین اثرش در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و این روزها اکران عمومی را پشت سر می‌گذارد، نشان داده است که در به تصویر کشیدن فضای واقعی و دلهره‌آور که مخاطب را درگیر می‌کند، می‌تواند موفق عمل کند و با وجود برخی نواقص در روایت درام و جزئیات فیلمنامه، اثری مخاطب‌پسند را روانه سینماها کند. اگر به دنبال داستانی هستید که هم هیجان داشته باشد و هم تأمل‌برانگیز، تماشای فیلم «ناتورِدشت» در سینماها می‌تواند انتخاب مناسبی باشد.
منبع : خبرنگار مهر
