به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، بحران انسانی در نوار غزه به شدت ادامه دارد. محاصره طولانی مدت، کمبود شدید غذا و دارو، و کشتار گسترده غیرنظامیان، شرایطی را رقم زده که مراکز توزیع کمک‌های بشردوستانه به تنها منبع امید و بقا برای مردم بی‌گناه این منطقه تبدیل شده‌اند. در چنین شرایطی، بی‌طرفی و شفافیت در مدیریت این مراکز، امری حیاتی برای حفظ اعتماد عمومی و جلوگیری از تشدید تنش‌هاست. با این حال، گزارش‌های منتشر شده از سوی بی‌بی‌سی و گاردین نشان می‌دهد که شرکت امنیتی آمریکایی یو.جی سلوشنز (UG Solutions)، در عملیات امدادرسانی در غزه، از نیروهای وابسته به گروه موتورسوار «اینفیدلز» (Infidels Motorcycle Club) استفاده کرده است. این گروه در ایالات متحده به خاطر نمادها و شعارهای آشکارا ضداسلامی شهرت دارد و حضور اعضای آن در عملیات امدادی، نگرانی‌های جدی در مورد ماهیت واقعی این ماموریت‌ها ایجاد کرده است.
دولت آمریکا این اقدام را با عنوان «تأمین امنیت مراکز توزیع کمک» توجیه می‌کند، اما به‌کارگیری افرادی با پیشینه افراطی و مواضع اسلام‌ستیزانه به جای نیروهای بی‌طرف و متخصص، این پرسش اساسی را مطرح می‌کند که هدف واقعی از چنین انتخاب‌هایی چیست؟ اخبار جهان گزارش می‌دهد که تحقیقات بی‌بی‌سی و گاردین، پرده از این واقعیت نگران‌کننده برداشته است که شرکت یو.جی سلوشنز، که مسئولیت حفاظت از مراکز توزیع کمک‌های بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) را بر عهده دارد، حداقل ۱۰ عضو فعال گروه موتورسوار اینفیدلز را به کار گرفته است. هفت نفر از این افراد در پست‌های مدیریتی و نظارتی قرار دارند و عملاً تصمیم‌گیرندگان اصلی در زمینه امنیت این مراکز هستند. گاردین در گزارشی مفصل به معرفی برخی از این افراد، از جمله جانی «تاز» مولفورد، یکی از رهبران شاخه‌ی اینفیدلز در آمریکا که اکنون نقش نظارتی در غزه بر عهده دارد، پرداخته است. خالکوبی «۱۰۹۵» بر روی بدن مولفورد، که به سال آغاز جنگ‌های صلیبی اشاره دارد، نمادی آشکار از دشمنی با اسلام در میان گروه‌های افراطی مسیحی محسوب می‌شود.
این گزارش‌ها همچنین به ابعاد مالی این پروژه اشاره می‌کنند. بنیاد بشردوستانه غزه که مدیریت توزیع کمک‌ها را بر عهده دارد، از بودجه‌های دولتی ایالات متحده حمایت مستقیم دریافت می‌کند. این پیوند مالی، نگرانی‌ها را دوچندان کرده است، زیرا دولت آمریکا متهم به به‌کارگیری گروهی با سوابق اسلام‌ستیزانه در قلب یکی از حساس‌ترین بحران‌های انسانی جهان است. نمونه‌ای از دیدگاه‌های ضداسلامی منتشر شده توسط این گروه، اعلامیه‌ای برای جشن کباب خوک در ماه رمضان است. این افشاگری در حالی صورت می‌گیرد که طبق گزارش سازمان ملل متحد، دست کم ۱۳۷۳ فلسطینی در مسیر دریافت غذا کشته شده‌اند؛ ۸۵۹ نفر در نزدیکی مراکز توزیع و ۵۱۴ نفر در مسیر کاروان‌های غذایی. این آمار، برخلاف ادعاهای آمریکا و رژیم صهیونیستی، نشان‌دهنده حملات مستقیم ارتش اسرائیل به صف‌های طولانی غذاست. حضور نیروهای افراطی و اسلام‌ستیز در پیرامون این مراکز، نگرانی‌ها را به شدت افزایش می‌دهد، زیرا این اقدام، پیام همسویی با سیاست فشار و سرکوب علیه مردم غزه را منتقل می‌کند. واشنگتن نمی‌تواند از مسئولیت سیاسی و اخلاقی این انتخاب شانه خالی کند، زیرا بودجه بنیاد امدادی بشردوستانه غزه مستقیماً از منابع مالی آمریکا تأمین می‌شود.
به‌کارگیری اعضای گروه اینفیدلز، فراتر از یک انتخاب اجرایی ساده است و پیامی سیاسی با خود حمل می‌کند. نمادهای جنگ‌های صلیبی و سابقه اسلام‌ستیزانه افراد، بی‌طرفی انسانی را به نمایش قهر سیاسی تبدیل می‌کند. کشتار غیرنظامیان در صف‌های کمک در غزه، که توسط دیده‌بان حقوق بشر جنایت جنگی نامیده شده است، الگوی هدف‌گیری نظام‌مند صف‌های غذا را نشان می‌دهد. حضور نیروهایی با نمادهای آشکار جنگ‌های صلیبی در بحرانی که اکثر قربانیان آن مسلمان هستند، پیام برخورد ایدئولوژیک را تقویت می‌کند. این امر، در کنار روایت‌های رسانه‌ای نزدیک به نهادهای رسمی، تصویری می‌سازد که به‌جای حفاظت انسانی، بر کنترل جمعیت و مرعوب‌سازی سایه می‌اندازد. حتی برخی گزارش‌ها به عددهای بزرگ‌تر جذب نیرو از این گروه اشاره کرده‌اند که نگرانی‌ها را درباره ماهیت عملیات بالا می‌برد. افق سیاسی پس از این چیدمان امنیتی، در اسناد و سناریوهای مربوط به آینده غزه قابل مشاهده است. بحث‌های متعددی درباره مدیریت پساجنگ از کنترل امنیتی تا مدل‌های اداره در جریان است. در چنین بستری، امنیت‌سازی خشن در اطراف صف‌های غذا می‌تواند به عنوان ابزار کنترل و فشار برای تغییرات جمعیتی و مهندسی نظم آتی قلمداد شود.
آنچه در غزه در جریان است، فراتر از یک خطای اجرایی است. به‌کارگیری اعضای گروه افراطی و اسلام‌ستیز اینفیدلز، در کنار الگوی مستند هدف‌گیری صف‌های غذا توسط ارتش رژیم صهیونیستی، تصویری آشکار از برخورد سیاسی و ایدئولوژیک با یک بحران انسانی را ترسیم می‌کند. مسئولیت جامعه جهانی در توقف فوری این چینش امنیتی، واگذاری حفاظت مراکز امدادی به نیروهای بی‌طرف بین‌المللی، و ایجاد سازوکار نظارت مستقل بر روند توزیع کمک‌ها، بیش از پیش برجسته می‌شود. هر اقدامی کمتر از این موارد، به معنای تداوم عادی‌سازی خشونت و تقویت روندهایی است که بستر کوچ اجباری و تغییر بافت جمعیتی غزه را فراهم می‌سازد.
منبع: خبرگزاری مهر
