به گزارش اخبار جهان به نقل از ایسنا، کتابخانه کنگره آمریکا، آرتور سزه، شاعر و مترجم ۷۴ ساله و صاحب ۱۲ مجموعه شعر را به عنوان ملک‌الشعرای جدید خود معرفی کرد. این انتصاب در حالی صورت می‌گیرد که این نهاد ۲۰۰ ساله و غیرحزبی، تحت فشارهای سیاسی و انتقادات گسترده قرار دارد و دوره‌ی یک ساله‌ی سزه از پاییز امسال آغاز خواهد شد. وی جایگزین آدا لیمون می‌شود که سه سال در این سمت مشغول به فعالیت بود. انتخاب سزه، برنده جایزه یک عمر دستاورد از کتابخانه کنگره در سال گذشته، در کنار افتخارات هنری دیگر، تاریخچه‌ای طولانی از اشخاص برجسته را در این سمت ادامه می‌دهد. نام‌هایی چون جوی هارجو، لوییز گلیک (برنده نوبل ادبیات ۲۰۲۰)، و بیلی کالینز، از جمله ملک‌الشعراهای پیشین کتابخانه کنگره هستند که نشان از اهمیت و جایگاه این منصب در عرصه ادبیات آمریکا دارد.
سزه در مصاحبه‌ای مجازی با آسوشیتدپرس، از تردید اولیه خود برای پذیرفتن این سمت سخن گفت. این تردید، به ویژه پس از برکناری کارلا هیدن، رئیس کتابخانه کنگره توسط دونالد ترامپ در ماه می، تشدید شده بود. این تصمیم ترامپ با واکنش‌های تند دموکرات‌های کنگره، رهبران جامعه علمی آمریکا، و برخی از ملک‌الشعراهای پیشین روبرو شد و موجی از انتقادات را علیه کتابخانه کنگره به دنبال داشت. با این حال، سزه پس از یک شب تامل، با خوشحالی این مسئولیت را پذیرفت و اظهار داشت که این فرصتی برای ادای دین به شعر، هنر و عشقی است که تمام زندگی خود را وقف آن کرده است. به گفته‌ی او، شعر به او در رشد و تعالی در همه زمینه‌های زندگی کمک کرده است.
انتخاب سزه در دوره‌ای پرتلاطم برای کتابخانه کنگره صورت می‌گیرد؛ نهادی که بزرگ‌ترین آرشیو کتاب‌های منتشرشده در ایالات متحده را در اختیار داشته و همواره تلاش کرده است تا به عنوان یک نهاد غیرحزبی و مستقل عمل کند. برکناری هیدن، که به عنوان رئیس کتابخانه، نقش کلیدی در حفظ استقلال و بی‌طرفی این نهاد داشت، زمینه را برای ابهاماتی در مورد آینده این سازمان مهم فرهنگی-ادبی فراهم آورد. این حادثه، موجی از نگرانی‌ها را درباره‌ی نقش احتمالی سیاست در فعالیت‌های کتابخانه کنگره و به خطر افتادن آرمان‌های بی‌طرفی و غیرحزبی آن، ایجاد کرده است.
ملک‌الشعرای آمریکا، که به طور رسمی با عنوان «مشاور در شعر» شناخته می‌شود، وظیفه‌ی خطیری را بر عهده دارد. این وظیفه، نه تنها به شعرپردازی و خلق آثار جدید محدود نمی‌شود، بلکه شامل نقش سفیر ادبی در سطح ملی نیز هست؛ یعنی افزایش آگاهی عمومی نسبت به شعر و ترغیب مردم به خواندن و نوشتن شعر. اگرچه رسماً ملک الشعراها در آمریکا نباید مواضع سیاسی بگیرند، اما بیلی کالینز در سال ۲۰۰۳ با اعتراض به جنگ عراق، این سنت را شکست. این واقعه نشان می‌دهد که محدودیت‌های سیاسی در این سمت تا چه حد نسبی و قابل تفسیر است.
سزه اعلام کرده است که قصد دارد تمرکز ویژه‌ای بر ترجمه داشته باشد؛ علاقه‌ای که از دوران دانشجویی‌اش در دانشگاه برکلی آغاز شد. آشنایی با ترجمه‌های انگلیسی اشعار چینی، او را به سمت ترجمه مستقیم از زبان چینی سوق داد. مجموعه «اژدهای ابریشم: ترجمه‌هایی از چینی» از جمله آثار مهم او در این زمینه است. سزه معتقد است که ترجمه، یکی از راه‌های تعمیق درک شعر است و می‌تواند بسیاری از افراد را که شعر را دشوار یا ترسناک می‌دانند، به دنیای شعر نزدیک کند. وی با بیان این که شخصاً هنر شاعری را از طریق ترجمه آموخته است، به اهمیت این جنبه از کار خود اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که قصد دارد از این تجارب برای ارتقاء جایگاه شعر در جامعه استفاده کند. انتخاب سزه و رویکرد وی به ترجمه می‌تواند نگاهی نو و جهانی به جایگاه شعر در آمریکا ببخشد و منجر به خلق آثار ادبی ارزشمندتری شود. این انتخاب همچنین می‌تواند به افزایش همکاری‌های ادبی بین المللی و تبادل فرهنگی بین آمریکا و دیگر نقاط جهان منجر شود. پیامدهای احتمالی این انتصاب، از افزایش توجه به شعر و ترجمه در آمریکا تا تغییر در سیاست‌های کتابخانه کنگره و احیای نقش آن به عنوان یک نهاد کاملا بی‌طرف و غیرحزبی را دربر می‌گیرد.
منبع: ایسنا
