به گزارش اخبار جهان به نقل از تابناک، مقایسه تحریم‌های آمریکا علیه ایران با مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) در شورای امنیت سازمان ملل متحد، موضوعی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند بررسی دقیق و عمیق می‌باشد. در حالی که هر دو نوع تحریم می‌توانند اثرات مخربی بر اقتصاد ایران داشته باشند، تفاوت‌های اساسی در ماهیت، دامنه و چگونگی اعمال آنها وجود دارد.
تحریم‌های آمریکا، عمدتاً تحریم‌های یک‌جانبه هستند که بر اساس قوانین داخلی این کشور اعمال می‌شوند. این تحریم‌ها، اگرچه می‌توانند تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد جهانی و روابط تجاری با ایران داشته باشند، اما از نظر حقوق بین‌الملل، به طور کامل توسط جامعه جهانی به رسمیت شناخته نمی‌شوند و قابلیت اعمال مستقیم توسط دیگر کشورها را ندارند. در مقابل، مکانیسم اسنپ‌بک، بر اساس قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد استوار است و از مشروعیت بین‌المللی برخوردار می‌باشد. این مکانیسم، در صورت نقض توافقات هسته‌ای توسط ایران، می‌تواند منجر به بازگشت تحریم‌های شورای امنیت شود که دامنه و شدت آن به مراتب گسترده‌تر از تحریم‌های صرفا آمریکایی است.
یکی از تفاوت‌های کلیدی در حوزه اجرای تحریم‌ها نهفته است. ایالات متحده می‌تواند به تنهایی و بدون نیاز به تایید هیچ نهادی، تحریم‌های خود را اعمال کند. اما اسنپ‌بک نیازمند رای موافق اعضای شورای امنیت، به ویژه اعضای دائمی (دارای حق وتو) می‌باشد. این امر، پیچیدگی و عدم قطعیت در فرایند بازگشت تحریم‌های سازمان ملل را نشان می‌دهد. مهم است به یاد آوریم که ایران بارها نقض توافقنامه هسته‌ای را رد کرده و هرگونه تلاش برای اعمال مجدد تحریم‌ها را محکوم کرده است.
زمینه تاریخی این دو نوع تحریم نیز حائز اهمیت است. تحریم‌های آمریکا علیه ایران سابقه‌ای طولانی دارد و در طول دهه‌های گذشته، با شدت و ضعف‌های مختلف اعمال شده است. این تحریم‌ها، غالباً به عنوان ابزاری برای اعمال فشار سیاسی بر ایران، در زمینه‌های مختلف از برنامه هسته‌ای تا مسائل مربوط به حقوق بشر و حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از سوی دیگر، مکانیسم اسنپ‌بک، در چارچوب برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) طراحی شده بود و به عنوان یک مکانیسم بازدارنده برای اطمینان از پایبندی ایران به تعهدات هسته‌ای خود در نظر گرفته می‌شد.
پیامدهای احتمالی اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل، به واسطه مکانیسم اسنپ‌بک، می‌تواند به مراتب گسترده‌تر و شدیدتر از تحریم‌های صرفاً آمریکایی باشد. این امر به دلیل حمایت بین‌المللی و تعهدات قانونی دیگر کشورها در اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت است. این می‌تواند منجر به کاهش شدید درآمدهای نفتی ایران، محدودیت‌های بیشتر در تجارت بین‌المللی، و افزایش فشار بر اقتصاد ایران شود. در مقابل، تحریم‌های آمریکا، اگرچه تاثیرگذار هستند، اما به دلیل ماهیت یک‌جانبه خود، از قابلیت اجبار جهانی کمتری برخوردارند.
واکنش‌های بین‌المللی به هر دو نوع تحریم نیز متفاوت خواهد بود. تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا، معمولاً با مخالفت کشورهای مختلفی مواجه می‌شود که آنها را به عنوان اقدامی یک‌جانبه‌گرایانه و نقض قوانین بین‌المللی تلقی می‌کنند. اما بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، اگرچه با مخالفت ایران روبرو خواهد شد، اما به دلیل ماهیت چندجانبه خود، از حمایت بین‌المللی بیشتری برخوردار است.
در کل، مقایسه تحریم‌های آمریکا علیه ایران و مکانیسم اسنپ‌بک نشان می‌دهد که هر دو این ابزارها می‌توانند اثرات مخربی بر اقتصاد ایران داشته باشند. اما مکانیسم اسنپ‌بک، به دلیل ماهیت بین‌المللی و حمایت شورای امنیت، قدرت و تأثیر بیشتری دارد. این موضوع نیازمند تحلیل‌های عمیق‌تر و بررسی پیامدهای چند جانبه آن می‌باشد. نقش دیپلماسی و مذاکره در کاهش تنش‌ها و جلوگیری از اعمال تحریم‌های شدیدتر نیز بسیار حائز اهمیت است.
منبع: تابناک
