به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از اعتماد، حادثه انفجار معدن زغالسنگ طبس و پیامدهای ناگوار آن، بار دیگر موضوع ایمنی معادن و وضعیت کارگران این بخش را در کانون توجه قرار داده است. این حادثه که در شامگاه ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ رخ داد، منجر به جان باختن ۵۳ نفر از کارگران معدن شد و ابعاد گستردهای از مشکلات و چالشهای موجود در معادن زغالسنگ کشور را آشکار ساخت.
در پی این فاجعه، دولت و مسئولان قضایی وعدههایی مبنی بر بازرسی و ایمنسازی معادن ناایمن مطرح کردند و متعاقباً، حدود ۲۰ معدن در استانهای مازندران و گلستان به دلیل عدم رعایت استانداردهای ایمنی تعطیل شدند. با این حال، پرسشی که همچنان بیپاسخ مانده این است که چه مدت زمانی لازم است تا شرایط معادن بهبود یابد و کارگران بتوانند با آسودگی خاطر به کار خود ادامه دهند؟
احمد، یکی از کارگران معدن زغالسنگ طبس، از شرایط سخت و طاقتفرسای کار در این معادن میگوید. او که سالهاست در این حرفه مشغول به کار است، بیان میکند که کارگران معدن طبس به صورت دو هفته کار و دو هفته استراحت فعالیت میکنند و در هر روز کاری، باید حجم زیادی زغال استخراج کنند. به گفته وی، پس از حادثه انفجار، حقوق کارگران افزایش یافته و به حدود ۳۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان رسیده است، اما این افزایش حقوق به معنای رفع تمام مشکلات نیست.
احمد از وضعیت نامناسب معادن زغالسنگ آزادشهر نیز سخن به میان میآورد و میگوید که کارگران این معادن با مشکلات متعددی از جمله تأخیر در پرداخت حقوق و عدم ایمنی کارگاهها مواجه هستند. به گفته او، زیرسازی کارگاهها با الوارهای خشک و نامرغوب انجام میشود که این امر، خطر ریزش و حوادث ناگوار را افزایش میدهد.
مشکلات اقتصادی و معیشتی کارگران معادن آزادشهر نیز از دیگر مواردی است که احمد به آن اشاره میکند. او میگوید که به دلیل کمبود فرصتهای شغلی و محدودیتهای کشاورزی، بسیاری از کارگران مجبورند در معادن با شرایط سخت و دشوار کار کنند تا بتوانند امرار معاش کنند.
میثم، یکی دیگر از کارگران سابق معدن زغالسنگ طبس، از فشار کاری زیاد و مصرف مواد مخدر در میان کارگران این معادن سخن میگوید. او بیان میکند که بسیاری از کارگران برای تحمل فشار کار و افزایش توان جسمی، به مصرف تریاک و شیره روی میآورند و این امر، مشکلات و آسیبهای اجتماعی فراوانی را به دنبال دارد.
به گفته میثم، پس از حادثه انفجار، شرایط کار در معدن طبس بهبود چندانی نداشته و تنها تغییرات جزئی مانند افزایش حقوق و نصب دستگاههای تهویه جدید صورت گرفته است. او همچنین از کیفیت پایین ماسکهای ایمنی و الوارهای زیرسازی انتقاد میکند و میگوید که این موارد، نشاندهنده عدم توجه کافی به ایمنی کارگران است.
در همین حال، در آزادشهر، نام معدن زغالسنگ زمستان یورت یادآور خاطرات تلخ و دردناک برای بسیاری از مردم است. احسان، یکی از کارگران این معدن، از شرایط نامناسب بیمه و عدم پرداخت مزایای سخت و زیانآور به کارگران انتقاد میکند. او میگوید که با وجود سابقه کار طولانی، بسیاری از کارگران هنوز مشمول بازنشستگی پیش از موعد نشدهاند.
احسان همچنین از عدم بهبود وضعیت ایمنی معدن زمستان یورت پس از حادثه انفجار طبس و تأخیر در پرداخت حقوق کارگران انتقاد میکند. او میگوید که کارگران این معدن با مشکلات متعددی از جمله کمبود تجهیزات ایمنی، کیفیت پایین زیرسازیها و تهدید به اخراج در صورت اعتراض به شرایط کار مواجه هستند.
فرامرز توفیقی، فعال کارگری و عضو سابق شورای عالی کار، در واکنش به وضعیت نامناسب معادن زغالسنگ، به عدم صلاحیتسنجی در واگذاری معادن به بخش خصوصی اشاره میکند. او میگوید که بسیاری از معادن به افرادی واگذار میشوند که تخصص و تجربه کافی در این زمینه ندارند و این امر، منجر به کاهش ایمنی و افزایش حوادث در معادن میشود.
توفیقی همچنین از عدم نظارت کافی بر فعالیت معادن و عدم برخورد با متخلفان انتقاد میکند و میگوید که این امر، باعث شده تا صاحبان معادن به راحتی از رعایت استانداردهای ایمنی و حقوق کارگران چشمپوشی کنند. وی تأکید میکند که برای بهبود وضعیت معادن زغالسنگ، لازم است تا دولت و مسئولان قضایی با جدیت بیشتری به این موضوع رسیدگی کنند و با متخلفان برخورد قانونی نمایند.
بر اساس این گزارش، وضعیت کارگران معادن زغالسنگ در ایران همچنان با چالشها و مشکلات فراوانی روبرو است. عدم ایمنی معادن، تأخیر در پرداخت حقوق، کمبود تجهیزات ایمنی و عدم نظارت کافی بر فعالیت معادن از جمله مهمترین مشکلاتی هستند که کارگران این بخش با آن دست و پنجه نرم میکنند. برای بهبود این وضعیت، لازم است تا دولت و مسئولان قضایی با جدیت بیشتری به این موضوع رسیدگی کنند و با متخلفان برخورد قانونی نمایند. همچنین، ضروری است تا کارگران معادن از حقوق قانونی خود آگاه شوند و برای احقاق این حقوق تلاش کنند.
منبع : اعتماد


























