به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرفوری، دور جدیدی از گفتگوهای ایران و اروپا در حاشیه هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک در حال برنامه‌ریزی است. این مذاکرات، که در سایه تنش‌های فزاینده بین ایران و غرب برگزار می‌شود، به عنوان آخرین فرصت برای جلوگیری از فعالسازی مکانیسم ماشه، ابزاری که می‌تواند به تشدید تحریم‌ها علیه ایران منجر شود، مورد توجه قرار گرفته است. همزمان با این تلاش‌های دیپلماتیک، برخی چهره‌های سیاسی از مسعود پزشکیان، نماینده پیشین مجلس ایران، خواسته‌اند در سفر خود به نیویورک، با دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، دیدار کند. این درخواست، که در فضای سیاسی ایران با واکنش‌های مختلفی روبرو شده است، اهمیت فزاینده دیپلماسی و اهمیت ارتباطات حتی با طرف‌های مخالف را برجسته می‌کند.
در همین راستا، علی‌اکبر صالحی، وزیر اسبق امور خارجه ایران، در مصاحبه‌ای با اخبار جهان، بر اهمیت مذاکره به عنوان کم‌هزینه‌ترین راه حل مشکلات تاکید کرد. وی با بیان اینکه مذاکره در مسائل شخصی، عمومی، ملی و بین‌المللی می‌تواند راهی برای برون رفت از بحران‌ها باشد، خاطرنشان کرد که مذاکره به شرط حفظ منافع ملی، امنیت کشور و کرامت مردم، امری ضروری و عقلانی است. صالحی با رد برداشت‌های نادرست از مذاکره، آن را نه تسلیم شدن و نه سهل‌انگاری، بلکه ابزاری برای عبور از دشواری‌ها خواند. وی بر اهمیت شناخت دقیق طرف مقابل، حفظ خطوط قرمز، و تعیین اهداف مشخص در چارچوب عزت، حکمت و مصلحت تاکید کرد.
وزیر اسبق امور خارجه، مذاکره موفق را ایجاد توازن بین منافع، واقعیت‌ها، داده‌ها و نتایج دانست و بر ضرورت اجتناب از خوش‌بینی‌های بی‌جا، ساده‌اندیشی و یا دشمن‌سازی افراطی اشاره کرد. به گفته صالحی، مهمترین معیار مشروعیت مذاکره، محقق ساختن منافع مردم ایران، از جمله کرامت، معیشت، امنیت، آرامش روانی، رفع تحریم‌ها، دوری از جنگ و ایجاد امید به آینده است. این دیدگاه وزیر اسبق، با تاکید بر ضرورت حفظ عزت ملی و خطوط قرمز، در همین حال بر اهمیت بهره گیری از تمام ابزارهای دیپلماتیک برای حصول به اهداف ملی اشاره دارد.
زمینه تاریخی مذاکرات هسته‌ای ایران با قدرت‌های جهانی، از جمله برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) و مذاکرات وین، به خوبی نشان می‌دهد که چقدر مذاکره می‌تواند پیچیده و مملو از چالش باشد. تجربه برجام و پیامدهای خروج یک جانبه آمریکا از آن، درس‌های مهمی درباره اهمیت اعتمادسازی، رعایت تعهدات و ضرورت وجود یک چارچوب بین‌المللی قوی برای حمایت از مذاکرات ارائه کرده است. با توجه به این تجربه‌ها، مذاکرات آتی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، تیم مذاکره‌کننده کارآمد، و حمایت جامع سیاسی داخلی و بین‌المللی خواهد بود.
پیامدهای احتمالی عدم حصول توافق در مذاکرات آتی می‌تواند بسیار منفی باشد. فعالسازی مکانیسم ماشه، اعمال تحریم‌های بیشتر، تنش‌های فزاینده در منطقه و خطر افزایش درگیری نظامی از جمله این پیامدها هستند. از سوی دیگر، رسیدن به یک توافق می‌تواند به ثبات منطقه‌ای، کاهش تنش‌ها و بهبود وضعیت اقتصادی ایران کمک کند. در این میان، نقش دیپلماسی و مذاکره به عنوان ابزاری کلیدی برای کاهش خطرات و رسیدن به یک نتیجه مثبت بی نظیر است.
واکنش‌های به این مذاکرات از سوی گروه‌های سیاسی متفاوت در ایران و همچنین در صحنه بین‌المللی با احتمال زیاد مختلف خواهد بود. برخی ممکن است مذاکره با اروپا را راهی برای کاهش فشارها و بهبود وضعیت مردم ببینند، در حالی‌که دیگران ممکن است آن را به عنوان یک ضعف و یا تنازل از مواضع ایران تلقی کنند. این تنوع دیدگاهها چالش‌های مذاکرات آینده را افزایش می‌دهد و ضرورت برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت رؤوس مذاکره را بیشتر می‌کند.
در نهایت، مذاکرات پیش رو در نیویورک مهمترین لحظه در مسیر حفظ صلح و ثبات در منطقه خواهد بود. برنامه‌ریزی و عملکرد دقیق از هر دو طرف برای رسیدن به یک نتیجه موفق امری ضروری است.
منبع: خبرفوری
