به گزارش اخبار جهان به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، افغانستان برای سومین سال متوالی، حق رأی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد را از دست داده است. این امر ناشی از عدم پرداخت حق عضویت سالانه این کشور به سازمان ملل است، موضوعی که پیامدهای گسترده‌ای برای افغانستان در عرصه بین‌المللی در پی خواهد داشت. بر اساس منشور سازمان ملل متحد، هر کشوری که به مدت بیش از دو سال متوالی، سهمیه مالی خود را به سازمان پرداخت نکند، به طور خودکار از حق رأی در مجامع عمومی محروم می‌شود. سهمیه سالانه افغانستان حدود 200 هزار دلار است که از سه سال گذشته تاکنون پرداخت نشده است.
طالبان، دولت حاکم بر افغانستان، عدم پرداخت این مبلغ را به عدم به رسمیت شناخته شدن حکومت خود توسط جامعه جهانی نسبت می‌دهد. این امر مانع از انتقال مستقیم بودجه از سوی حکومت به سازمان ملل شده و در نتیجه افغانستان را در موقعیتی دشوار قرار داده است. تنها کشور روسیه تاکنون حکومت طالبان را به رسمیت شناخته است و این امر پیچیدگی‌های فراوانی را در روند تعامل افغانستان با نهادهای بین‌المللی و پرداخت تعهدات مالی آن ایجاد کرده است. این وضعیت، علاوه بر محرومیت از حق رأی، می‌تواند پیامدهای منفی دیگری نیز به همراه داشته باشد.
کارشناسان بین‌المللی معتقدند که ادامه این وضعیت می‌تواند به انزوای بیشتر افغانستان در صحنه جهانی بیانجامد. محرومیت از حق رأی نه تنها قدرت سیاسی افغانستان را در سازمان ملل تضعیف می‌کند، بلکه می‌تواند دسترسی این کشور به کمک‌های بشردوستانه و همکاری‌های اقتصادی را نیز با مشکل مواجه کند. کمک‌های بین‌المللی به افغانستان، به ویژه در حوزه‌های بهداشت، آموزش و توسعه، به شدت به رسمیت شناخته شدن حکومت طالبان و تعاملات مثبت با جامعه جهانی وابسته است. در نتیجه، عدم پرداخت حق عضویت می‌تواند به عنوان مانعی جدی در برابر دریافت این کمک‌ها عمل کند و بحران انسانی موجود در افغانستان را تشدید نماید.
این وضعیت، یادآور نمونه‌های مشابه در گذشته است. کشورهایی مانند کاموروس، اکوادور، سومالی و ونزوئلا نیز پیش از این به دلیل عدم پرداخت حق عضویت با تعلیق حق رأی مواجه شده‌اند. هرچند در برخی موارد، این کشورها توانسته‌اند از طریق مذاکره و ارائه توضیحات، این تعلیق را برطرف کنند. اما در مورد افغانستان، به نظر می‌رسد پیچیدگی‌های سیاسی و عدم به رسمیت شناخته شدن حکومت طالبان، حل این مسئله را دشوارتر از پیش می‌کند.
در همین حال، سیما باهوس، رئیس بخش زنان سازمان ملل، در نشست اخیر مجمع عمومی، به چالش‌های پیش روی زنان افغانستان اشاره کرده و تأکید کرد که زنان این کشور بیشترین بار بحران‌های جهانی را به دوش می‌کشند. وی از جامعه جهانی خواست تا برای حمایت از زنان افغانستان تلاش بیشتری کند. این موضوع نشان می‌دهد که پیامدهای عدم پرداخت حق عضویت توسط افغانستان، نه تنها در سطح سیاسی، بلکه در ابعاد اجتماعی و انسانی نیز نمود می‌یابد و می‌تواند زندگی میلیون‌ها نفر از مردم افغانستان، به ویژه زنان، را تحت تاثیر قرار دهد.
واقعیت این است که افغانستان در وضعیت بحرانی قرار دارد و فقدان حق رأی در سازمان ملل متحد، تنها یکی از چالش‌های متعددی است که این کشور با آن روبرو است. بنابراین، رفع این مشکل نیازمند تلاش‌های دیپلماتیک جدی از سوی جامعه جهانی و یافتن راهکارهایی است که بتواند همزمان اصل عدم پرداخت حق عضویت را برطرف کند و هم به نیازهای بشردوستانه مردم افغانستان پاسخ دهد. این مسئله مستلزم همکاری و گفتگوی سازنده بین افغانستان و جامعه بین‌المللی است. باید به یاد داشت که به رسمیت شناختن حکومت طالبان و ایجاد سازوکارهای مناسب برای پرداخت حق عضویت افغانستان، می‌تواند به این کشور کمک کند تا به تدریج جایگاه خود را در صحنه جهانی بازیابد و از مزایای عضویت در سازمان ملل به طور کامل بهره‌مند شود. در غیر این صورت، افغانستان ممکن است برای مدت زمان طولانی در انزوای بین‌المللی و مشکلات انسانی شدیدتر به سر ببرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
